قیافه، صدا و تیپ حسن روحانی برای نیویورکی ها

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،به نقل از خبر انلاین قیافه محکم و تنومند، قد بلند، پیشانی ایستاده، محاسنی مرتب، چشمان درشت و طنین صدایی که گوشخراش نبود، همه ی اینها مجموعه شخصیت و تیپ فردی دکتر حسن روحانی است که رسانه های جهان در توصیف او مخابره  کردند. این تیپ فردی از  رئیس جمهور ایران، نماینده ای به جهان معرفی کرده است که مردم این سرزمین در داخل و خصوصا خارج، سال هاست از نداشتن آن رنج برده اند.

نماینده ای که نه قیافه اش و نه شیوه سخن گفتنش و نه نوع برخوردهایش موضوع طنز و تمسخر رسانه های جهان قرار نگرفت. این نکته ای بود که بسیاری از خبرنگاران رسانه های جهان در سفر اخیر رئیس جمهور جدید ایران به نیویورک در گزارش های خود به آن اشاره می کردند.

گزارش های رسیده از نیویورک همه حاکی از آن است که مردم جهان و خصوصا مردان دیپلماسی جهان، یک بار دیگر پس از سال ها با چهره ای به عنوان رئیس جمهور مردم ایران روبرو شدند که از حداکثر مطلوبیت روانی و شخصیتی برخوردار است.
اگرچه استراتژی های دولت جدید با گذشته متفاوت شده است اما در کنار این دیپلماسی، تیپولوژی رفتار و ساختار شخصیت رئیس جمهور ایران که جهان با آن روبروست نیز مهم بوده و خواهدبود. منظور از این شخصیت: قیافه، صدا، شیوه بیان، ادبیات گفتار و در مجموع "تیپ" فردی مردان سیاست است.

از تدابیر دیپلماتیک دولت جدید، از وزیر خبره امور خارجه ، از تیم هماهنگ حاضر شده در نیویورک و از همه مهمتر گردش سیاست به سوی "نرمش" که بگذریم، یک عنصر دیگر را نباید فراموش کنیم و آن تیپولوژی و شخصیت فردی "حسن روحانی" است.
امروز رئیس جمهور مردم ایران، مردی است که در نگاه تیپولوژیک از حداکثر مطلوبیت قیافه، زبان، بیان و شخصیت حقیقی برای جایگاه ریاست دولت جمهوری اسلامی ایران برخوردار است. این مختصات شخصیت حقیقی رئیس دولت یازدهم را همراه با کاریزمای شخصیت دیپلماتیک حسن روحانی، باید در کنار همه عوامل درعرصه جهانی و خصوصا دیپلمات های نیویورکی نقش آفرین دانست.
بیان شیوای اعتدالی، سنجیده و به جا سخن گفتن، ذوق زده نبودن، شخصیت روانی معتدل، صدای رسا و قیافه ی مناسب، همه و همه ضرورت های اولیه ای است که امروز رئیس جمهوری که مردم ایران به جهان معرفی کرده اند،  آنها را داراست.

اگرچه متاسفانه صدا وسیمای ملی! همواره از سرعت تحولات جدید عقب مانده است و خودش را برای درک پیام مردم در هر دوره ای به نفهمی می زند.

این سوال همچنان برای همه آنانی که در این سال ها هیچ توجهی به اطلاع رسانی این رسانه نداشته اند و باز به تازگی، اندک توجهی نشان می دهند، باقی است که به راستی شیوه اطلاع رسانی تلویزیون از حضور تیم دولت جدید در نیویورک، هم وزن خبری و اطلاع رسانی همین حضور در سال های گذشته بود؟

کافی است فقط شیوه های اطلاع رسانی "شبکه خبر" در این روزها را (که بیشتر به جای اطلاع رسانی اخبار مهم ایران و جهان به پخش مستند های حیات وحش و طبیعت و حوادث تصادفات و… مشغول بود) رصد می کردید تا حداقل اصلاع رسانی محدود و بسته ی این رسانه ملی! را شاهد می بودید.
رسانه ای که حتی در روز سخنرانی اصلی رئیس جمهور در سازمان ملل، اطلاع رسانی درست و دقیقی از ساعت پخش سخنرانی و دیگر برنامه ها(حتی به شکل زیرنویس ) نداشت. چه رسد به اطلاع رسانی گفت وگوی تلفنی شب گذشته رئیس جمهور آمریکا با رئیس دولت جمهوری اسلامی ایران.