ثبت ۲ میلیون گزارش مشکوک فعالیت بانکی در ۲۰۲۳/ مسدودشدن حساب ۱.۸ میلیون مشتری در سال گذشته

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، بانک ها حساب های مشتریان را به دلیل کلاهبرداری می بندند. در دنیای بانکداری، این عمل به عنوان «خروج» یا «ریسک زدایی» شناخته می شود.

این همان چیزی است که زمانی اتفاق می افتد که یک بانک حساب مشتری را پس از علامت گذاری به عنوان فعالیت مشکوک به منظور متوقف کردن کلاهبرداری و سایر جرایم می بندد.

بر اساس گزارش یکشنبه (5 نوامبر) نیویورک تایمز (NYT)، این امر منجر به افزایش تعداد بسته شدن حساب های بانکی مصرف کنندگان و کسب و کارهای کوچک بدون هشدار قبلی شده است. در همین حال بانک‌ها موظفند در صورت مشاهده تراکنش‌ ها یا رفتارهایی که ممکن است قانون را نقض کند، یک «گزارش فعالیت مشکوک» (SAR) مانند تراکنش ‌های غیرمعمول حجیم نقدی یا نقل و انتقالات بانکی با بانک‌ های کشورهای پر ریسک ارائه کنند.

افزایش 50 درصدی انسداد حساب های بانکی

گزارش NYT با استناد به داده ‌های تامسون رویترز، می ‌گوید که بانک ‌ها در سال گذشته 1.8 میلیون SAR بیشتر ثبت کرده‌ اند که طی دو سال 50 درصد افزایش داشته است. این رقم در مسیر رسیدن به نزدیک به 2 میلیون در سال جاری است.

این گزارش تعدادی از مصرف‌کنندگان را معرفی می ‌کند که به دلایل مختلف، حساب بانکی خود را از دست رفته، دیده اند. به عنوان مثال حساب بانکی یک مرد به دلیل محکومیت جنایی 12 ساله بسته شد. زن دیگری گفت که به دلیل پرداختی از یک شرکت کانیباس، حسابش را بسته اند. حساب مردی از نیجریه هم به دلیل ارتباط شخص ثالث با یک کلاهبردار بسته شد.

NYT به نقل از جری دوبروفسکی، سخنگوی جی پی مورگان چیس گفت که حساب ها تنها پس از بررسی مناسب و سنجش حقایق بسته می شوند. این بانک که بزرگترین بانک کشور است، 80 میلیون مشتری خرد و 6 میلیون مشتری کسب و کار کوچک دارد و اشاره کرد که مشتریان سابق تقریبا 200 شکایت ارسال کردند.

دوبروفسکی به NYT گفت: «ما مطابق با برنامه انطباق و مطابق با تعهدات نظارتی خود عمل می کنیم. ما می دانیم که این امر می تواند برای مشتریان ناامید کننده باشد، اما باید از این تعهدات پیروی کنیم.»

اعتماد؛ مولفه ای مهم در بانکداری

طبق یک مطالعه مشترک PYMNTS Intelligence/PSCU، این خبر در زمانی منتشر می شود که اکثر مصرف کنندگان می گویند هنگام انتخاب یک موسسه مالی (FI) به سایر عوامل اعتماد دارند.

آن گزارش نشان داد که اعتماد یک عامل مهم در تصمیم ‌گیری به منظور نگهداری حساب‌هایشان است، به طوری که 67 درصد از این مصرف‌کنندگان از قابل اعتماد بودن یک FI به عنوان یک ملاحظه اساسی در تصمیمات بانکی خود یاد می ‌کنند. عواملی دیگری مانند سهولت و راحتی، توانایی نوآوری و دسترسی به خطوط اعتباری نیز موثر بوده است.

PYMNTS نوشت: «به طور کلی، اعتماد به عنوان یک مولفه حیاتی در صنعت بانکداری ظاهر می ‌شود و به طور قابل توجهی بر رضایت مشتری و جذب مشتریان جدید تاثیر می ‌گذارد».

با توجه به اینکه نزدیک به 70 درصد از اعضای اتحادیه اعتباری CU اعتماد را به عنوان یک عامل تعیین کننده در تصمیمات بانکی خود ذکر می کنند، FI ها باید ایجاد و حفظ اعتماد با مشتریان خود را برای اطمینان از موفقیت در بلند مدت در اولویت قرار دهند.

منبع: www.pymnts.com