شرکت های بین المللی به دنبال سرمایه گذاری در صکوک

مسیرناهموار دسترسی به سرمایه های خاورمیانه

منطقه خاورمیانه ثابت کرده است در چند سال اخیر برای سرمایه گذارانی به غیر از الدورادو محیطی سخت و دشوار شود. بانکها دربحران اعتبار با هزینه ای گزاف آموختند فقط در صورتی می توانند برنده تجارت باشد که پیشنهاداتشان با نیازهای خاص منطقه همخوانی داشته باشد./سواتز امیدوارد است بتواند وارد بازار پرتقاضا و روبه رشد خاورمیانه و اروپایی صکوک شود،

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک  به نقل از پارسی بانک، از  نیویورک تایمز(دبی)- اریک سواتز یکی از مدیران سرمایه در شرکت سرمایه گذاری راسمالا، دریکی از روزهای آفتابی ماه می  زیر یکی از سایبانهایی ساختمان بین المللی  فایننس نشست و  برای خبرنگار  نیویورک تایمز درباره سرمایه جدید 25 میلیون دلاری اش در راسمالا تعریف کرد.

سواتز امیدوارد است بتواند وارد بازار پرتقاضا و روبه رشد خاورمیانه و اروپایی صکوک شود، صکوک  سرمایه هایی هستند که براساس قانون اسلام سالم هستند. این بازاری  محافظه کار با مدیریت صحیح  است اما محصول اقتصاد اسلامی  خام و نوپاست .

 منطقه خاورمیانه ثابت کرده است در چند سال اخیر برای  سرمایه گذارانی به غیر از الدورادو  محیطی سخت و دشوار شود. بانکها  دربحران اعتبار با هزینه ای گزاف آموختند  فقط در صورتی می توانند برنده تجارت باشد که  پیشنهاداتشان با نیازهای خاص منطقه همخوانی داشته باشد.

متیو واسکز یکی از شرکا شرکت مشاوره مالی اولیوروایمن دراین باره می گوید: در میانه دهه2000 شاهد دوران طلایی  بودیم که بسیاری از شرکتها به منطقه خاورمیانه می آمددند و بانکهایی احداث می کردند که سود فراوانی همراه داشتند. اما ناگها در سالهای 2007 و 2008 سرمایه گذاریها خاموش شد .  اغلب آن شرکتها مجبور شدنددوباره از صفرشروع کنند و این کاری سخت و طاقت فرسا محسوب می شود.

پس از انجماد بازار اعتبار جهانی، مرکز مالی واقتصادی دبی که قرار بود به مرکز اقتصادی خاورمیانه تبدیل شود، سوت وکور شد. اکنون  شور هیاهوی مبادلات آرام آرام به  مرکز بازمی گردد.  رستورانهایی مانند کافی باتیل ( که سواتز در آن نشسته است) پر از بانکدارانی است که همگی کت وشلوارهای گرانقیمت به تن دارند.

 اما وابستگی ها در حال تغییرند و تجارت و بانکداری نیز متفاوت شده است. سواتز که یک آمریکایی است و قبلا در بانک سیتی گروپ فعالیت می کرده است اکنون  برای یک شرکت منطقه ای کار میکند.

ناصر سعیدی اقتصاددان ارشد  مرکز اقتصادی دبی میگوید: به دلیل مشکلات در اروپا و آمریکا بانکهای این دو منطقه   مجبورند از نو دوباره موقعیت خود را مستحکم کنند.  موقعیت آنها را بانکهای چینی، هندی و ترکیه ای تصاحب کرده اند که با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم نمی کنند.  البته  این برهه برای بانکهای محلی هم  سخت بوده است. ماه مارس بانک آرکاپیتا  در بحرین اعلام ورشکستگی کرد  و شرکت سرمایه گذاری شعا در دبی نیز بنیان خود را تغییر داد.

 واسکز  تخمین می زند  استخدام در صنعت بانکداری سرمایه گذاری بیش از 20 درصد کاهش یافته است. اگر بانکها  مدیران سرمایه و دیگر کارشناسان را استخدام نکنند تا روی اخبار حوزه های اقتصادی و تجاری  تمرکز کنند، کاهش استخدام نیروها بسیار بیشتر خواهد وبد.  مصطفی عبدالودود  یکی از شرکا در شرکت سهامی خاص ابراج کپیتال دبی می گوید:   چشم انداز این صنعت به تدریج در حال تغییر است.

 بسیاری از بانکداران  معتقدند با  وجود ثروت عظیم خاورمیانه این منطقه  به اندازه پیش بینی شده پیشرفت نکرده است.چند سال قبل بانکهای غربی  در دبی موج می زدند  و انتظار می رفت ادغامات زیادی در آنجا انجام شود و دبی هم مانند هنگ کنگ به مرکزی برای مبادلات تجاری  و سهام تبدیل شود.

 

هرچند  شکوفایی اقتصادی منطقه معمول بوده است  اما بانکهای سرمایه گذاری  سبک نیویورک یا لندن  هرگز نمی توانند در خاورمیانه به موفقیت دست یابند. براساس آمار رویترز  هزینه فعالیتهایی مانند ادغامات ومبادلات سهام و غیره  در 2011 به  450 میلیون دلار رسید که البته در مقایسه با رقم 2007 یعنی 1.4 میلیارد دلار نزول شدیدی داشته است. دلیلی برای این امر وجود دارد:   بیشتر تجارتهای منطقه ای   در دست دولت است یا به طور خانوادگی اداره می شود. چنین صاحبانی  زیاد علاقه ای به مبادله شرکتهایشان ندارند.

حال که  ادغامات و مبادلات بزرگ در کار نیستند،  صدور سهام ساده به یکی از  مهمترین روشهای سرمایه گذاری در خلیج تبدیل شده است. دیگر تجارتهای قدرتمند شامل سرمایه گذاری میلیارددلاری  در پروژه های ساخت و ساز  در شهرهای تازه عربستان سعودی و  شبکه راه آهن قطر است.

 کمک به مدیریت ثروت منطقه نیز راه پرسود دیگری است که غرب به کمک آن می تواند به مبادلات دسترسی یابد  یا به طور فزاینده ای آسیا می تواند از این موضوع سود ببرد چون سرمایه های دولتی این منطقه بسیار عظیم است مانند  سرمایه 600 میلیارد دلاری ابوذبی . به عنوان مثال در سالهای اخیر  سرمایه های کویت و قطر به ارزش 9 میلیارد دلار  به بانکهای چینی داده شده است و از سوی دیگر ابوذبی سرمایه ای  به ارزش 8 میلیارد دلار   را به یک شرکت دولتی مالزیایی سپرده است.

کلاوس فرولیشیکی از مدیران ارشد بخش سرمایه گذاری بانکی شرکت مورگان استنلی  می گوید: نگاهی به تولید ناخالص ملی منطقه نشان می دهد بازار ادغام شرکتها به طور درست فعالیت نمی کند. سرمایه های عظیم  در شرکتهایی به کارگرفته شده اند که خارج ازمنطقه قرار دارند.

 در عوض  تجارت( با سود کمتر) مبادله سهام  به حوزه قابل اعتمادتر تبدیل شده است. در سال جاری تاکنون بانک اچ اس بی سی و دویچه بانک  در خلیج بسیار فعال هستند و جزو   تنظیم کنندگان ارشد  بدهی ها در منطقه محسوب می شوند.

 این دوبانک همچنین در بخش سکوک نیز فعال وپیشرو هستند، سکوک وثیقه هایی هستند سرمایه گذاران خاورمیانه  و آسیاسی را جذب می کنند، سرمایه گذارانی که سهام معمول را قبول نمی کنند زیرا بهره ای که پرداخت می کنند با موازین اسلامی مغایر است.براساس آمار بانک ان بی دی  در دبی در نخستین 3 ماهه 2012  حدود 6 میلیارد  وثیقه سکوک ( که در آن عوایدی از  دارایی های فیزیکی مانند زمین حاصل می شود)در 6 کشور حوزه خلیج  صادر شده است.

  در یک معامله دیگر میان سرمایه گذاران آسیایی، بانک اچ اس بی سی  158 میلیون سهام  به صورت  رنمینبی چینی را برای بانک ان بی دی امارات صادر کرده است. چنین  سهامهایی  کمک می کنند امارات متحده عربی به عنوان یک مرکز سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران آسیایی تبدیل شود.

 در  حالیکه تنظیم اسناد مربوط به وام و بدهی یکی از تجارتهای مستمر بانکهاست، اما بازارهای سهام خلیج همچنان در تلاطمند. در دسامبر  2011 موسسه نرخ گذاری ام اس سی آی  هنگامیکه تصمیم گرفت قطر و امارات متحده عربی را به عنوان  بازارهای نوظهور این حوزه ترویج نکند، علامتی دلسرد کننده به سرمایه گذاران داد و سبب شد موقعیت بازار سهام آنها به چالش کشیده شود.  دلیلش هم نگرانی درباره حمایت از سرمایه گذاران در امارات متحده عربی و  محدودیت های قوانین مالکیت در قطر بود.

 پس ازرکود  بازارهای خلیج در 2011 این بازارها اکنون سرپا هستند  و بیشترین قسمت سود به عربستان سعودی سرازیر میشود، یعنی حدود 400 میلیارد دلار  که نیمی از ارزش بازار منطقه نیز هست.   

 اما خلیج   هیچ مرکز  مالی ندارد که بتواند سرمایه منطقه را  متمرکز کرده و  مجموعه ای از قوانین هماهنگ برای سرمایه گذاران فراهم کند. در عوض عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی همگی برای  جذب سرمایه و پست های شغلی بلند پایه می جنگند.

 ریچل زیمبیا یکی از تحلیلگران ارشد خاورمیانه در مرکز اقتصادی جهانی روبینی می گوید:  مشکل خلیج اینجاست که  این منطقه یک مرکز تجاری مالی نیست بلکه  مجموعه ای از  5 یا 6 مرکز مالی و اقتصادی است.

 مترجم: شیوا سعیدی

 

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

  ⁄  3  =  1