هفت چهره سیاسی کم‌حرف
ایبنا – در روزهای نزدیک به انتخابات معمولاً چهره‌های سیاسی‌ای که اهل مصاحبه و اظهار نظر نیستند هم دنبال تریبونی می‌گردند که نظرات آنها را منعکس کند. حتی چهره‌هایی که حمایت از فردی خاص در تعارض با منافع آنها قرار می‌گیرد مردم را به شرکت در انتخابات دعوت می‌کنند و در باب وجوب آن سخنرانی می‌کنند. اما انتخابات دهم ریاست‌جمهوری از این حیث نیز با دوره‌های پیشین متفاوت بود، چرا که عده‌ای تا پایان انتخابات و پس از آن حاضر نشدند نام کاندیدای مورد حمایت خود را آشکار کنند و اگر این کار را کردند بیشتر در حاشیه‌ها نشستند؛ این موضوع چهره‌های دو طیف سیاسی کشور را شامل می‌شد. تا جایی که برخی چهره‌هایی که پیش از این بیشتر دیده می‌شدند در دهمین انتخابات ریاست‌جمهوری و بعد از آن کمتر دیده و سخنی از آنها شنیده شد. هرچند که درباره برخی از آنان سخنان زیادی گفته و نوشته شد تا جایی که آنها را در موضع پاسخگویی وادار کند و برخی از آنان نیز در پناه مجادلات دهمین انتخابات ریاست‌جمهوری در لایه‌های سیاست بیشتر فرورفتند تا فعلاً در خاطره‌ها نباشند.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک
حامی ناراضی
مهدی چمران که از چهره‌های شاخص جریان اصولگرایی است با پیروزی قاطع آبادگران در دومین دوره شورای شهر تهران به عنوان رئیس این شورا انتخاب شد و این جایگاه را در دوره بعد نیز حفظ کرد. حضور چمران در رأس لیست آبادگران حضور در عرصه سیاست کشور را که با پیروزی سیدمحمد خاتمی در انتخابات ریاست‌جمهوری 76 به انحصار اصلاح‌طلبان درآمده بود شکست و زمینه ورود جناح راست را که به تدریج اصولگرا شناخته شدند فراهم آورد. بعد از حمایت چمران از یک استاد دانشگاه که تا آن زمان استانداری اردبیل تنها کار اجرایی او بود برای رسیدن به شهرداری تهران در انتخابات ریاست جمهوری 84 قوی‌تر شد تا در میان ناباوری افراد و گروه‌ها نام محمود احمدی‌نژاد به عنوان رئیس منتخب دولت نهم اعلام شود. چتر حمایت چمران با آغاز کار دولت نهم همچنان بر سر دکتر باقی ماند و در چیدن دولت راهنمای او بود تا جایی که برخی او را در جایگاه معاون اولی می‌دیدند؛ اما این حمایت‌ها و راهنمایی‌ها تا آنجا پیش رفت که او را کم‌کم به حاشیه برد تا جایی که کمتر دیده شد و کمتر کسی از او موضعی دال بر انتقاد یا حمایت از دولت شنید. اما سکوت چمران در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری زمزمه‌هایی از نارضایتی او از انتخاب اولش ایجاد کرد که بی‌پاسخ ماند. او هنوز مهر سکوت بر لب دارد.
کارشناس ساکت
صادق خرازی که پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری به عنوان نماینده میرحسین موسوی در بسیاری از مناظره‌ها شرکت می‌کرد پس از برگزاری انتخابات سیاست سکوت را در پیش گرفت و حتی در سایت خبری، تحلیلی خود – دیپلماسی ایرانی – نیز اظهارنظری نکرد. او هر چند پیش از انتخابات سیاست خارجی دولت نهم را به طور خاص با نقد خود نشانه رفته بود پس از انتخابات با هیچ روزنامه و خبرگزاری‌ای مصاحبه نکرد و گفت دیگر هیچ‌گاه این سکوت را نخواهد شکست.
عباس شیبانی که اکنون عضو شورای شهر تهران است در جریان انتخابات هیچ موضع‌گیری صریحی نداشت. او که در رده سنی سالمندان انقلاب اسلامی با پیشینه‌ای پرکار و تلاش قرار دارد، دو ماه پیش با برگزاری مراسم نکوداشت «عباس شیبانی» به روزهای خبرساز خود بازگشت، خیلی کمتر از آنچه در دوره‌های پنجم و ششم ریاست‌جمهوری که به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری مطرح شد، یا روزهایی که در کسوت نماینده مردم بر صندلی‌های قرمز‌رنگ مجلس تکیه می‌زد. اما هیچ‌کدام از اینها به اندازه روزهای مبارزه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی او را به عنوان یک فعال سیاسی نمی‌تواند معرفی کند. اما دیگر جز حضور در جلسات شورای شهر و رسیدگی به امور این شورا خبری از شیبانی نیست. او حتی درخواست رسانه‌ها را برای انجام مصاحبه رد می‌کند. نه از شانزده ماه پیش که همسر خود را از دست داد؛ بلکه پیش از آن هم. شیبانی پزشک که پیش از این در توضیح رفتار جوان‌ها در ظهور انقلاب معتقد بود جوان باید انتقاد کند، درباره اعتراض‌های پس از انتخابات چیزی نگفت. عضو منضبط شورای شهر سه هفته پیش هم خبرساز شد، وقتی برای اولین بار با تأخیر در جلسه شورا حضور یافت مهر درباره او نوشت: تأخیر تاریخی عباس شیبانی.
یادگار خبرساز
نوه امام راحل هرچند در روزهای پیش و پس از انتخابات سیاست سکوت را در پیش گرفت و حتی در مقابل اظهاراتی که توهین به حرمت بیت امام بود نیز اظهار نظری از او شنیده نشد، اما در همه این ایام در صدر اخبار جای داشت. چه آن زمان که هر گروه سعی می‌کرد رأی او را در حمایت از کاندیدای خود اعلام کند و چه زمانی که او در مراسم تنفیذ حکم رئیس دولت دهم حاضر نشد. غیبتی که فاطمه رجبی درباره آن نوشت: «اساساً حضور این فرد در چنین مراسمی مورد سؤال است، نه عدم حضور او، زیرا ملت برای او نه جایگاه سیاسی و نه جایگاه علمی و نه هیچ جایگاه دیگری قائل نیست». خبرگزاری ایرنا که از دیدار سیدحسن با برخی از فعالان سیاسی که در جریان حوادث پس از انتخابات بازداشت شده بودند با عنوان «اقدامات عجیب و تأمل‌برانگیز» نام برد، نام او را همنشین سیدحسین خمینی، دیگر نوه امام کرد و نسبت به عاقبت کار هشدار داد. آخرین اظهارات سیدحسن مربوط به سخنرانی او در مراسم بنیانگذار جمهوری اسلامی است که پیش از سخنان رهبر انقلاب نسبت به انتخاب فردی برای احقاق حق مردم به عنوان رئیس‌جمهور آینده هشدار داد و گفت: با دست ناپاک نمی‌توان احقاق حق کرد.
ابتکار سبز
معصومه ابتکار در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری با اعلام صریح موضع خود و حمایت از میرحسین موسوی می‌خواست نشان دهد او نیز حامی جریانی است که نیامده می‌خواهد خط کشی‌های اصولگرایی و اصلاح‌طلبی را غیر از آنچه هست ترسیم کند. فعالیت‌های انتخاباتی رئیس سابق سازمان محیط‌زیست برای سهمخواهی در دولت میرحسین هم نبود، چرا که حضور در شورای شهر تهران او را از همیشه راضی‌تر کرده است. او می‌گفت: تکیه زدن به جایگاهی که با رأی مردم به آن رسیده باشی از همه چیز گواراتر است. او نیز مانند بسیاری از کسانی که کاندیدای مورد حمایت آنان از ریاست دولت دهم بازماند در روزهای پس از انتخابات سکوت اختیار کرد، اما فضای مجازی را برای نشر اظهارات خود برگزید. ابتکار سبز – وبلاگ شخصی معصومه ابتکار – هنوز هم مهم‌ترین اخبار روز را به فراخور مناسبت در صفحه خود منعکس می‌کند، از اخبار بازداشت‌شدگان حوادث پس از انتخابات تا بی‌توجهی دستگاه دیپلماسی نسبت به کشته‌شدن مسلمانان چین تا «دلتنگی‌های دفاع مقدس».
سیاستمدار در عصر یخبندان
آخرین خبری که از ابراهیم اصغرزاده روی خروجی خبرگزاری‌ها ظاهر شد مصاحبه ایسنا با عضو اولین شورای شهر تهران به مناسبت دهمین سالگرد تأسیس شوراها در سال جاری بود که نجات شوراها را در گرو عزم ملی برای کوچک کردن دولت خوانده و گفته بود: این آن نبود که ما می‌خواستیم. رئیس جنبش مظلومان شهر بعد از انتخابات شوراها در سال 85 دیگر وب سایت «ناراضی» را به‌روز نکرد. اصغرزاده بعد از اینکه فرصت حضور «حداکثری» در مجلس هشتم نیز نصیب اصولگرایان شد گفت اصلاحات در عصر یخبندان به سر می‌برد. بعد از انصراف از حضور در حزب همبستگی و مدیر‌مسئولی روزنامه این حزب که به همین نام منتشر می‌شود، اصغرزاده از فعالیت‌های حزبی کنار رفت تا در جریان آخرین انتخابات ریاست‌جمهوری نامی از او شنیده نشود. 35 ماه پیش خبرگزاری فارس با اشاره به اختلاف اصغرزاده با اصلاح‌طلبان نوشت: «سیاستمدار تنهایی است که از دوران دانشجویی و با بالارفتن از دیوار سفارت امریکا وارد عرصه سیاسی ایران شده است».
سکوت تا میانجیگری
با اینکه یک دستورالعمل 12 صفحه‌ای برای تمام زیرمجموعه‌های شهرداری اعم از روزنامه‌ها و نشریات، ضمایم و دستگاه‌های اجرایی ارسال شده بود که هیچ‌کس نباید درباره انتخابات موضع‌گیری کند، رسانه‌های حامی دولت تا پیش از برگزاری انتخابات همه همت خود را به کار گرفتند تا همانند سال 84، محمدباقر قالیباف را رقیب احمدی‌نژاد نشان دهند. اما شهردار تهران بر اساس آنچه به تمام زیرمجموعه خود تکلیف کرده بود تا پایان انتخابات موضع خود را آشکار نکرد و هرگاه که دستش به تریبون می‌رسید در باب لزوم کارآمدی دین و پرهیز از استفاده ابزاری از آن سخن می‌گفت در گفت‌وگوی ویژه خبری که دوم تیرماه از شبکه دوم سیما پخش شد به عنوان میانجی حوادث پس از انتخابات دعوت شد و برای اولین بار در مسائل مربوط به انتخابات اظهار نظر کرد. او به کاندیدای پیروز تذکر داد که خود را متعلق به همه مردم بداند. او کسانی را که در اعتراض به نتیجه انتخابات به خیابان‌ها آمده بودند را «مردم»ی خواند که تنها «در مورد نتیجه انتخابات ابهام دارند». او از رسانه ملی نیز خواست تا به همه نظرات مخالف اجازه اظهار نظر بدهد. پس از انتشار فایل صوتی‌ای که در آن شهردار پایتخت درباره پیشینه اسفندیار رحیم‌مشایی و برخی وزرای دولت نهم، ناگفته‌هایی را گفته بود، اظهارنظرهای سیاسی او نیز خاتمه یافت. هرچند فایل منتشرشده تکذیب شد.
منبع:تابناک