مدیری با نمره ۱۲ *
احتمالا بسیار دیده ایم مربیان تیمهای مختلف ورزشی قبل از بازی در هر حال بر پیروزی تیمشان تاکید دارند. چنین رویکردی به این معنی نیست که انها واقعیات تیمشان را ندانند یا بخواهند رویایی فکر کنند بلکه بخشی از فرایند مدیریت مناسب تیم آن است که داشتن روحیه پیروزی از سوی مربی باعث افزایش اعتماد به نفس در اعضای تیم شده و احتمال پیروزی را افزایش می دهد.
حال اگر این مربیان بیاند و وضعیت موجود را به گونه ای ترسیم کنند به طوری که نشانگر مطلوب نبودن باشد در این صورت دو اتفاق در میدان رقابت روی می دهد: افزایش روحیه رقبا و دیگر کاهش انگیزه اعضای تیم و اتفاق سوم افزایش احتمال شکست تیم یا گرفتن نتیجه ضعیف.
نکته دیگری که وقتی یک مدیر به خود و تیم تحت مدیریتش نمره 12 می دهد تردید نباید کرد که دیگران نمره کمتری به وی و مجموعه اش خواهند داد و مسیر نیز همین را اثبات خواهد کرد.
به همین خاطر برخی معتقد هستند یکی از خصوصیات یک مدیر آن است که روح موفقیت در ذات او باشد بدین شکل که وی در هر حالی احساس موفقیت دارد حتی در بدترین شرایط نیز احساس موفقیت در وی به چشم می خورد و طبیعی است این روح در سازمان جاری شده و بر ضریب موفقیت سازمان می افزاید.
شاید گفته شود که آیا هر مدیر باید بگوید نمره من 20 است . طبیعی است چنین بیانی نیز بر مدار اغراق گشتن است . مدیران در چنین مواقعی دادن نمره را به دیگران وا می گذارند و خود به اجرای برنامه ها متمرکز می شوند. طبیعی هم هست که نمره را باید افراد خارج از سازمان به سازمان بدهند و این نمره واقعی و پیروزی است. چرا که حتی اگر نمره پایین هم بدهند به معنای این است که باید آسیب شناسی و ضعیت انجام داد و اگر نمره خوب دادند به توسعه نوآوری ها ادامه داد چرا که اساس نمره بالا برای سازمان مبتنی بر نوآوری و خلاقیت است.