کاهش ردپای اکولوژیک انسان با بانکداری الکترونیک
روند رو به رشد صنعتی شدن جوامع و تصرف منابع طبیعی زمین و استفاده بیش از اندازه از آنها موجب شده است در چند دهه اخیر مصرف بی‌رویه منابع زمین به حدی افزایش یابد که حتی از ظرفیت اکولوژیکی کره زمین نیز بیشتر شود.
افزایش جمعیت زمین و مصرف روز افزون فردی، از جمله مهمترین عوامل رشد مطالبات انسان هاست. میزان استفاده افراد از منابع کره زمین تحت عنوان «ردپای اکولوژیکی» انسان بر روی زمین یکی از مهمترین مباحث روز دنیا و به معنی آثاری است که هر کدام از جوامع در اثر سبک و شیوه زندگی خود، بر طبیعت به جای می‌گذارند.
به طور دقیق، این شاخص میزان پهنه‌های زمین و آب مورد نیاز برای تولید تمام منابعی که یک فرد، جمعیت یا فعالیت، مصرف و پسماند تولید شده را جذب می‌کند، در نظر می‌گیرد.
بیشتر کشورها، بیش از حد ظرفیت زیستی موجودشان، از محیط زیست بهره می‌برند. اگر همه افرادی که در دنیا زندگی می‌کنند، سبک زندگیشان مانند یک شهروند ایالات متحده یا امارات متحده عربی باشد، ظرفیت زیستی معادل پنج زمین لازم است تا میزان مصرف انسان‌ها را تامین کند. در مقابل، اگر مردمی‌که در دنیا زندگی می‌کنند، شبیه مردم کره جنوبی بودند، تنها 1.8 سیاره لازم بود و اگر مردم دنیا شبیه مردم هند زندگی می‌کردند، بشر کمتر از نیمی از ظرفیت زیستی زمین را استفاده می‌کرد.
سرانه رد پای اکولوژیک ایران در سال 2012 حدود 2.88 برابر متوسط جای پای اکولوژیک جهان بوده و در مقایسه با قاره آسیا (با سرانه جای پای 1.8)، ایران جای پای بسیار بزرگ‌تری نسبت به کشورهای قاره آسیا دارد.
عوامل اقتصادی بیشترین تاثیر را در تخریب محیط زیست دارد و در این بین قطعا یکی از اقداماتی که می‌تواند به کاهش رد پای اکولوژیک انسان در عصر حاضر کمک کند بانکداری الکترونیک است به این ترتیب که با کاهش نیاز به چاپ قبوض خدمات، اسکناس و اوراق و اسناد بانکی، کاهش سفرهای درون شهری و … به عنوان یکی از شیوه‌های جدید، موثر و کم‌هزینه، به حفظ محیط زیست کمک می‌کند.
* مدیر عامل شرکت کارت اعتباری ایران کیش