همه آنهایی که شارلی نبودند
هفته‌نامه طنز شارلی ابدو امروز در نخستین شماره‌اش پس از حمله به دفتر این نشریه بار دیگر با یک جلد جنجالی و طرحی توهین‌آمیز از پیامبر اسلام روی دکه‌ها آمده است.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،هفته‌نامه طنز شارلی ابدو امروز در نخستین شماره‌اش پس از حمله به دفتر این نشریه بار دیگر با یک جلد جنجالی و طرحی توهین‌آمیز از پیامبر اسلام روی دکه‌ها آمده است.
شعار «من شارلی هستم» حالا دیگر در همه رسانه‌ها شنیده شده؛ شعاری که گفته می‌شود برای دفاع از آزادی بیان در رسانه‌های فرانسه است و مردم با استفاده از آن خودشان را با کارکنان این نشریه که هفته گذشته هدف حمله 2تروریست قرار گرفتند، متحد نشان داده‌اند.در همه جهان و از سوی هر کسی اعم از مسلمان، مسیحی و یهودی بارها حمله تروریستی به دفتر مجله شارلی ابدو محکوم شده است.
بحثی که در رسانه‌ها اکنون بسیار داغ است بازی با مسائلی است که برای پیروان یک دین و مذهب مقدس شمرده می‌شود و مقامهای دولت فرانسه به نام آزادی بیان از آن دفاع کرده‌اند. در همین روزهایی که همه درگیر خبرهای تظاهرات و حملات پاریس بودند، دیودونه مبالا مبالا، کمدین فرانسوی که بارها به‌خاطر جوک‌‌‌‌هایش درباره یهودی‌ها با دادگاه و ممنوعیت فعالیت مواجه شده، بازداشت شد و مورد بازجویی قرار گرفت.
دیودونه که وزیر کشور فرانسه در نامه‌ای به همه مقامهای شهرهای فرانسه خواسته جلوی اجرای برنامه‌هایشان گرفته شود، طنزپرداز است. جرم او اما این است که طنزش نه درباره مسلمانان بلکه درباره یهودیان است. اجراهای او از سوی دولت فرانسه آزادی بیان شناخته نشده است؛ او به‌خاطر طنزش متهم به یهودی‌ستیزی است. اما مدعیان آزادی بیان در اروپا، بعد از هر بار دستگیری او بلوای به خطر افتادن آزادی نکردند و با او همدردی کردند.
در روزهای گذشته به بیش از 50 ساختمان متعلق به مسلمانان در سراسر فرانسه حمله و چندین مسجد به آتش کشیده شده است اما با انتشار این جلد جدید تحریک‌آمیز مجله شارلی ابدو گروه‌های اسلامی فرانسه خواستار خویشتنداری مسلمانان و صبر آنها شده‌اند. در مقابل آتش‌زدن مسجدها، دولت فرانسه 5 هزار نیروی نظامی را برای حفاظت از مدارس و اماکن یهودیان در این کشور اختصاص داده است. چرا آزادی بیان و کاریکاتورهای توهین‌آمیز فقط مسلمانان را هدف قرار می‌دهد؟ چرا حرکتی مشابه درباره یهودیان، جرم شناخته می‌شود و افراد به دادگاه می‌روند؟
دیودونه مبالا مبالا در نامه سرگشاده اخیر خود به وزیر کشور فرانسه همین مسئله را مطرح کرده است. او گفته که اجراها و طنز او همطراز طرح‌ها و جلدهای هفته‌نامه شارلی ابدو است و چطور او شارلی به‌حساب نمی‌آید؟ در نامه این کمدین فرانسوی آمده است: من هیچ فرقی با شارلی ابدو ندارم. او دیروز به‌خاطر نوشتن این نامه دستگیر و روانه زندان شد.
دیودونه اما در تبعیض درباره آزادی بیان تنها نیست. در فرانسه براساس قانون هر نوع اظهارنظر ضد‌یهودی ازجمله انکار هولوکاست جرم به‌حساب می‌آید. انکار هولوکاست به‌ویژه به‌صورت صریح در فرانسه در کنار کشورهای اروپایی دیگر ازجمله اتریش، آلمان، مجارستان، بلژیک، جمهوری چک، لیتوانی، لیختن اشتاین، لهستان، هلند، پرتغال، رومانی، اسپانیا و سوئیس جرم شناخته شده است.
نویسنده باشید یا طنزپرداز هم فرقی نمی‌کند. روژه گارودی، استاد دانشگاه، فیلسوف و نویسنده فرانسوی به‌خاطر حرف‌هایش علیه یهودی‌ها و هولوکاست تا زمانی که در سال 2012 از دنیا رفت، میان دادگاه و خانه‌اش در رفت‌وآمد بود. جرم او این بود که کتاب می‌نوشت و عقیده‌اش را بیان می‌کرد. او براساس مدارکی که در کتاب‌هایش آورده بود و استنتاج‌هایش هولوکاست را آنطور که مقامهای اسرائیل توصیف می‌کنند، رد کرده بود.
در سال 1998 یک دادگاه فرانسوی او را به جرم انکار هولوکاست، یهودی‌ستیزی و نژادپرستی مجرم شناخت و به‌خاطر کتاب «اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل» که در سال 1996 نوشته بود، برایش حکم حبس تعلیقی و جریمه 240 هزار فرانک فرانسه صادر شد. دادگاه همچنین علاوه بر حبس تعلیقی جلوی انتشار کتاب گارودی را گرفت تا هیچ‌کس نتواند دیگر حرف‌های او را بخواند. جرم گارودی بیان عقیده‌اش بود؛ تفاوت ماجرا این بود که عقیده‌اش به جای اینکه علیه مسلمانان باشد، علیه یهودیان بود. گارودی بارها اعلام کرده بود که اسرائیل از مسئله هولوکاست در جهان سوء‌استفاده می‌کند تا کارهایش به‌ویژه علیه فلسطینی‌ها را توجیه کند.
برخورد با هنرمندان و ورزشکاران
ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود. همین چند روز قبل جان گالیانو، یک طراح لباس مشهور که برای شرکتی فرانسوی کار می‌کند، پس از 4 سال کنار گذاشته شدن از کار یک‌بار دیگر توانست روی صحنه بازگردد. دلیل 4 سال تعلیق او از کارش به‌عنوان رئیس بخش طراحی این شرکت، بازداشت شدن به‌خاطر «حرف‌های ضد‌یهودی» بود. او به‌خاطر حرف‌هایش در سال 2011 دادگاهی شد و شرکتش او را 4 سال از کار کنار گذاشت.
حتی اگر چهره مشهوری در هالیوود باشید هم برای این نوع اظهارنظر آزادی بیان ندارید. پنه‌لوپه کروز و همسرش خاویر باردم همین سال قبل به‌خاطر دیده شدن امضایشان در نامه جمعی از هنرمندان اسپانیایی‌تبار علیه حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه متهم به یهودی‌ستیزی شدند! در این نامه حملات اسرائیل به نوار غزه نسل‌کشی خوانده شده بود و این دو بازیگر هالیوود آنقدر تحت فشار با اتهام یهودی‌ستیزی به‌خاطر امضای تنها یک نامه قرار گرفتند که مجبور به عذرخواهی شدند. در زمان همین حملات به غزه وقتی یکی از اهالی لندن در اتوبوس علیه یهودی‌ها شعار داد، بازداشت شد و به حبس افتاد.
ماریو بالوتلی، بازیکن مشهور تیم فوتبال لیورپول هم یکی دیگر از نمونه‌های تفاوت آزادی بیان درباره مسلمانان و یهودی‌هاست. این بازیکن ایتالیایی به‌خاطر چند جمله طنزآمیز در شبکه اجتماعی به یهودی‌ستیزی متهم شد و فدراسیون فوتبال انگلیس احضارش کرد. او در متن طنز خود نوشته بود: نژادپرستانه رفتار نکنید و شبیه ماریو(شخصیت بازی‌های رایانه‌ای) باشید. ماریو، لوله‌کشی ایتالیایی است که توسط ژاپنی‌ها طراحی شده، انگلیسی حرف می‌زند، قیافه‌اش شبیه مکزیکی‌هاست، مانند سیاهپوست‌ها می‌پرد و شبیه یهودی‌ها سکه جمع می‌کند.
او به‌خاطر این متن یک بازی از همراهی لیورپول محروم شد و فدراسیون فوتبال 25 هزار پوند هم جریمه‌اش کرد! مقامهای اروپایی این روزها درحالی‌که مسجدها هدف حمله قرار می‌گیرد، از گسترش یهودی‌ستیزی حرف می‌زنند. اینها مشتی نمونه خروار بودند که نشان می‌دهد آزادی بیان برای اروپایی‌ها و فرانسوی‌ها تعاریف مختلفی دارد. هیچ‌کس نباید به‌خودش حق توهین به عقیده و مقدسات اشخاص دیگر را بدهد اما چطور می‌توان برخورد تبعیض‌آمیز علیه مسلمانان و یهودیان را توجیه کرد. چرا آنچه درباره مسلمانان ابراز عقیده و آزادی بیان به‌حساب می‌آید، درباره یهودیان جرم است و دادگاه دارد؟ چطور است که دیودونه، گارودی، بالوتلی و هزاران نفر دیگر وقتی درباره یهودیان حرف می‌زنند، شارلی نیستند؟
اعتراض به روزنامه ترکیه ای که کاریکاتورهای شارلی ابدو را چاپ کرد
روزنامه جمهوریت چاپ ترکیه دیروز هماهنگ با مجله فرانسوی شارلی ابدو 4 صفحه ویژه‌نامه منتشر کرد که در آن کاریکاتور روی جلد این مجله که توهین به پیامبر اسلام بود را هم چاپ کرد. در پی این اقدام، پلیس ترکیه به دفتر این روزنامه رفت و آن را تعطیل کرد. همچنین اعتراض‌هایی به این روزنامه در ترکیه شکل گرفته‌است./همشهری