چرا بازده سرمایهگذاری در بخش معدن بالا نیست
برخلاف تصور عمومی، بازدهی سرمایهگذاری در بخش معدن بالا نیست و کمبازدهترین بخش در اقتصاد کشور محسوب میشود.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، مهمترین موضوعی که به عنوان مشکل معادن کشور میتوان عنوان کرد قیمت تمام شده بالای تولیدات نسبت به قیمتهای جهانی است. وقتی علت را ریشهیابی میکنیم میبینیم اصلیترین عامل این قیمت تمام شده بالا استفاده از تکنولوژی قدیمی است. در دنیا هر سال میبینیم تکنولوژی جدید وارد شده و بر کاهش قیمت تمام شده تولیدات اثر میگذارد اما در ایران ما دست کم در هشت سال پیش واردات تکنولوژی نداشتیم و از ماشینآلات قدیمی و فرسوده استفاده میکنیم.
به دلیل ضعف تکنولوژی ٢٥ درصد از مواد معدنی ایران باطله میشود. این درحالی است که عیار برخی از معادن ٢٥ درصد است. علت هم استفاده از ماشینآلات فرسوده است. طبق بررسیها تنها از ٥٥ درصد ظرفیت ماشینآلات کشور استفاده میشود. در عین حال بررسیها نشان میدهد که معدن کشور با ضعف مدیریت نیز مواجه است. مدیریت معدن کاری تخصصی است حال آنکه اغلب مدیریتها در این بخش غیرتخصصی انجام میشود. سرمایهگذاری در بخش معدن یک سرمایهگذاری بلندمدت است و بالای پنج سال بازگشت سرمایه آن به طول میانجامد، این درحالی است که نوسانات تصمیمگیری در ایران بسیار بالاست. این نوسانات در طول سالهایی که سرمایهگذار منتظر بازگشت سرمایهاش است باعث کاهش رغبت به حضور آنها در بخش میشود.
این نوسانات تصمیمگیری را در صادرات، عوارض، قوانین و مقررات و… مشاهده میکنیم. از سوی دیگر آمارها نشان میدهد، میزان سرمایهگذاری در بخش مسکن از ٣٨ درصد در سال ١٣٨٥ به ٣/٤٤ درصد در حال حاضر رسیده است و این رقم بسیار قابل توجه است اما مسیر صعب استانداردسازی و افزایش کیفیت ساختمانها مسالهای است که باید به آن توجه شود.
ورود مردم به صنعت ساختمان برای سودآوری است، بنابراین این روش آسانترین راه سرمایهگذاری مردم حتی با سرمایه خرد است. به گفته مسوولان هماکنون ٥٠ درصد از سرمایه کشور را بخش مسکن به خودش اختصاص داده است، بر این اساس هم تاکید میکنند ناگزیریم به سمت پیادهسازی اصول و مبانی صنعتیسازی برویم وبا تولید صنعتی نه تنها شاخصهای پایه یعنی منابع زمان و کیفیت، مدیریت میشود بلکه شاخصهای اساسی نظیر ایمنی، پایداری و مصرف بهینه انرژی نیز تحقق مییابد.
براساس آمارهای استخراج شده، بهطور متوسط بازدهی نهایی سرمایه در بخشهای کشاورزی، ساختمان، صنعت، معدن و خدمات به ترتیب ٣٠٦/٠، ٠٣١/١، ٢٢٨/٠، ٠٧٩/٠ و ٣٦٣/٠ بوده است. این امر به این معنی است که به ازای یک ریال تغییر در موجودی سرمایه در این بخشها به ترتیب ٣٠٦/٠، ٠٣١/١، ٢٢٨/٠، ٠٧٩/٠ و ٣٦٣/٠ ریال در ارزش افزوده آنها تغییر ایجاد میشود.