شرکت‌ها را گرو وام گذاشتم و سهم درمان دادم

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، در گذشته حوزه رفاه نظریه منسجم نداشت که ما برای آن نظریه‌پردازی کردیم، در مجموع اقدامات مؤثری انجام شده است و فقر را گونه‌شناسی کردیم؛ اما می‌توان گفت مهم‌ترین کاری که انجام دادیم تهیه بانک اطلاعات رفاهی ایرانیان بود که بالای ٧٠ درصد اطلاعات رفاهی مردم در آن ثبت شده است، همچنین برنامه‌ریزی برای از‌بین‌بردن سوءتغذیه، مسکن حمایتی براي خانواده‌های معلولان و به یقین می‌توانم بگویم در سه ماهه اول سال ٩٦ دیگر هیچ خانواده دارای دو معلول،‌ بدون خانه نخواهند ماند.

‌‌با توجه به زمينه‌های موجود در هر استان بسته‌هایی برای اشتغال ایجاد کردیم که این اشتغال‌های محلی را نباید رها کنیم و باید به یکدیگر اتصال دهیم، حتی باید آنها را به بازارهای جهانی متصل کنیم، برای اولین‌بار در دولت ‌هزار‌ میلیارد‌تومان بودجه برای اشتغال در نظر گرفته شده، ١,٥‌ میلیاردتومان هم از صندوق ذخیره به اشتغال اختصاص يافته است. آموزش‌های فنی‌- حرفه‌ای را به روستاها بردیم و برای کم‌توانان برنامه گذاشتیم.

‌‌وزارت کار در حوزه رفاهی با دستگاه‌های دیگر هم‌پوشانی دارد که با آنها وارد تعامل شدیم، مهم‌ترین چالش در حوزه رفاهی فقر درمان بود، به‌ویژه فقرای شهری که حتی وضعیتی بدتر از فقرای روستایی دارند که ما ١٠‌ میلیون نفر از افراد حاشیه شهر را بیمه سلامت کردیم و حتما با صبر و حوصله و با کمک طرح تحول می‌توانیم به نظام رفاهی برسیم. در این سه سال، بیمه زنان سرپرست خانواده را ایجاد کردیم و اجازه نخواهیم داد نظام رفاه یکپارچه شکسته شود و خوشبختی و کاهش فقر جامعه نیازمند این است که نظام رفاهی یکپارچه ادامه پیدا کند.

‌‌کاهش نرخ بی‌کاری تابع متغیرهای زیادی است و به فرض ثبات تمام شرایط می‌توانیم نرخ بی‌کاری را تا دو درصد کاهش دهیم؛ اما وجود متغیرها باعث کاهش آن می‌شود، می‌خواهم در مجموع از عملکرد دولت در حوزه اشتغال دفاع کنم، دولت در سال ٩٤، ٧٠٠ هزار‌ شغل ایجاد کرده است.

 ‌‌امروز ٤,٥‌ میلیون دانشجو آماده ورود به بازار کار هستند، در کنار آن تعداد زیادی دانش‌آموز داریم که در آینده به آنها اضافه می‌شوند و این مسائل نشان می‌دهد پنجره بازار کار در حال باز‌شدن است؛ ما هفت درصد رشد اشتغال داشتیم که هر درصد معادل صد ‌هزار شغل است و این رشد اشتغال کوتاه‌مدت نیست، بلکه ادامه‌دار است. در مجموع می‌توانم بگویم نرخ بی‌کاری تابع متغیرهای زیادی است؛ اما تلاش ما برای ایجاد اشتغال بیشتر از گذشته بوده است.

‌‌نگذاشتم اموال کارگران، حیاط‌خلوت دیگران شود. سعی کردم رابطه عاطفی وزارتخانه‌ام را با جامعه هدف عمیق‌تر کنم و شاید برای اولین‌بار وزیری بودم که خودم را وزیر بی‌کاران معرفی کردم و دوست داشتم نام وزارتخانه کار را به وزارت عدالت اجتماعی عوض کنم.

‌‌بنده اعتقادی به علنی‌کردن مسائل در مجامع عمومی ندارم، جامعه بی‌امید جامعه‌ای است که در آن آسیب زیاد می‌شود، موفقیت کاهش می‌یابد و دشمن به آن زور می‌گوید و ما نیاز داریم به جامعه امید دهیم و هر چیزی که باعث کاهش ناامیدی می‌شود من آن را برای خودم حرام می‌دانم. مسائلی که از سوی وزارت بهداشت مطرح می‌شود درست نیست. روزی که من به وزارتخانه کار آمدم بودجه تأمین اجتماعی هشت ‌هزار ‌میلیاردتومان بود و امروز به ١٨‌ هزار‌میلیارد رسیده که این رقم بسیار درخور توجه است. ٧٢‌ هزار‌میلیارد بودجه تأمین اجتماعی در سال ٩٥ بود و ما باید هفت ‌هزار‌میلیارد از مالیات‌ها دریافت می‌کردیم که با توجه به وضعیت بد بازار این مبلغ دریافت نشده است و ما فقط ٤٢‌هزار ‌میلیاردتومان از مردم جمع کردیم که همان را هم باید صرف پرداخت مستمری می‌کردیم. آیا من می‌توانم یک روز مستمری یک خانواده را دیرتر پرداخت کنم؟ آیا می‌توانم پول درمان را پرداخت نکنم؟ جواب هردوی این سؤال‌ها منفی است. تمام پول درمان تا پایان سال پرداخت می‌شود.
‌‌پول درمان کجا می‌رود؟ برخی می‌گویند پول درمان را سرمایه‌گذاری کردیم که باید بگویم حتی ما پول سرمایه‌گذاری را به بخش درمان پرداخت کردیم. بنده وام گرفتم و شرکت‌ها را گرو گذاشتم و به درمان پرداخت کردم؛ بنابراين تأکید می‌کنم تمام پول درمان برای درمان خرج می‌شود و حتی به جای ٧/٢٧ ما ٩/٢٧ پرداخت کرده‌ایم.

‌‌ برخی می‌گویند صندوق بازنشستگی شرکت‌های زیادی دارد؛ شما یک نمونه در دنیا نشان دهید که صندوق‌های بازنشستگی شرکت نداشته باشند.

‌‌روزی که آقای روحانی برای مناظره انتخاباتی به تلویزیون آمد گفت برای تمام مردم ایران بیمه ایجاد می‌کند که امروز این کار انجام شده؛ بنده اعتقاد دارم طرح تحول سلامت شکست‌ناپذیر است؛ اما به اصلاحات نیاز دارد. امروز اعلام می‌کنم بیمه‌ها طرح تحول سلامت را بیمه‌ خواهند کرد. بزرگ‌ترین اشتباه بنده این بود که از منابعی که به آنها مطمئن نبودم خرج کردم. ما ١١‌هزار ‌میلیاردتومان بودجه دادیم که باید منابع و مصارف را با هم یکی کنیم تا دچار کسری نشویم.

‌‌به‌هیچ‌وجه تجمیع بیمه‌ها مسئله اصلی طرح تحول نبوده است، بلکه برای آن مسئله‌سازی کرده‌اند. محورهای برنامه طرح تحول سلامت پنج محور بود که یکی از آنها تجمیع بیمه‌ها بود؛ یعنی ما باید ابتدا پزشک خانواده را ایجاد می‌کردیم. بحث تجمیع بیمه‌ها هدفش کاهش هم‌پوشانی و یکی‌شدن رفتار بیمه‌ها بود که ما نتیجه آن را عملیاتی کردیم.

تجمیع بیمه‌ها ساختار‌سازی می‌خواهد؛ ما در بحث تجمیع بیمه‌ها صندوقی داریم که باید از آن ٢/٢٧ پرداخت کنیم که در آن سهم روستاییان صفر درصد، سهم افراد حاشیه شهرها صفر درصد و سهم کارگران دو درصد است. اگر ما می‌خواستیم این منابع به صندوق بروند، آیا با بحران روبه‌رو نمی‌شدیم؟ دولت برای این صندوق بودجه‌ای ندارد و فقط دو درصد سهم کارگران وارد آن می‌شود که با این بودجه بیمارستان‌ها فقط دو ماه می‌توانند کار کنند. ما به جای اینکه بخواهیم یک بخش را از یک سازمان جدا کنیم كه نه با عقل مطابق است و نه با قانون، چرا صندوق‌ها را درست نمی‌کنیم؟

شرق