ادغام بانکها؛ راه‌حل نافرجام بانک مرکزی در اصلاح نظام بانکی
پایگاه خبری بانکداری الکترونیک گزارش می دهد؛
تجربه ناموفق برخی از بانکها و موسسات مالی و اعتباری در تامین و بازپرداخت به موقع سپرده به همراه سود ناشی از سپرده‌گذاری مشتریان بانکی و مشکلات ناشی از آن، موجب شده تا این‌روزها بحث اقدام در جهت ادغام بانکها پررنگ‌تر از قبل مطرح شود، موسسه فرشتگان به عنوان یکی از موسسات زیرمجموعه برای روی کارآمدن کاسپین بود. اینکه چرا بانک مرکزی با وجود مشکلاتی از این قبیل به موسساتی مانند کاسپین مجوز فعالیت می‌دهد، سوالی است که هنوز هم به آن پاسخ کاملی داده نشده است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، به دنبال وضعیت نامطلوب ایجاد شده برای موسسه کاسپین و افزایش حجم اعتراضات مشتریان این موسسه،رئیس کل بانک مرکزی در سخنان اخیر خود از احتمال شرایط جدیدی برای ادغام برخی از بانکها خبر داده است
با وجود اینکه گاهی از اوقات برنامه‌ریزی برای ادغام بانک‌های کشور می‌تواند در اصلاح ساختار بانکی مطلوب فایده واقع شود، به نظر می‌رسد در شرایط کنونی که حرف از تلاش‌های بانک مرکزی به منظور ممانعت از ورشکستگی بانکها زده می‌شود، طرح ادغام نظام بانکی چندان کارساز نباشد.
چرا که ادغام در شرایطی مطلوب است که با یک واحد مالی بزرگتر که دارای کفایت سرمایه است صورت بگیرد، به گونه‌ای که قدرت مانور سیستم بانکی نیز افزایش پیدا کند، در غیر این صورت طرح ادغام، حرکت سازنده‌ای نخواهد بود، به این خاطر که ریسک ناشی از ادغام می‌تواند موجب ناکارآمدی مدیریتی شود، به گونه‌ای که این ناکارآمدی در نهایت به مشکلات مالی منجر شود.
تجربه ناموفق موسسات مالی و بانک‌هایی مانند آینده، کاسپین، آرمان، قوامین نشان‌دهنده کارساز نبودن این طرح برای رفع مشکلات بانکی است. موسسه کاسپین از جمله مهم‌ترین موسساتی است که از ابتدای شکل‌گیری با طرح ادغام مواجه شد و تلاش کرد تا با پیاده‌سازی این طرح تعدادی از موسسات زیرمجموعه خود را از ورشکستگی نجات دهد.
موسسه فرشتگان به عنوان یکی از موسسات زیرمجموعه برای روی کارآمدن کاسپین بود. اینکه چرا بانک مرکزی با وجود مشکلاتی از این قبیل به موسساتی مانند کاسپین مجوز فعالیت می‌دهد، سوالی است که هنوز هم به آن پاسخ کاملی داده نشده است، نباید این موضوع را نادیده گرفت که زمان تشکیل موسسات مالی مانند کاسپین هم‌زمان با اوج مشکلات مالی مدیران این موسسات بوده است و این مدیران مجوز خود را از بانک مرکزی در زمان اوج این مشکلات دریافت کرده‌اند.
مشکل اصلی از آنجایی شروع می‌شود که مسئولین اصلی بانک مرکزی، به جای اتخاذ نگاه کارشناسانه برای رفع مشکلاتی از این قبیل، سعی دارند به موضوعات این حوزه از منظر سیاسی بنگرند و در عین حال با وجود اینکه نظام بانکی ایران هرگز تجربه موفقی در زمینه ادغام نداشته است اما باز هم این موضوع به عنوان اولین اولویت بانک‌های برای ارائه راه‌حل است.
به نظر می‌رسد در این شرایط بهترین انتخاب این است که راهی برای خروج از بحران‌های مربوط به حوزه اقتصاد انتخاب کنیم و سپس در صورت رفع بحران، ابزار ادغام را به عنوان راه حلی برای ادامه راه در دست بگیریم؛ بنابراین پرواضح است اینکه بانک مرکزی ادغام بانکها را به عنوان اولین شیوه رفع راه‌حل مشکلات این حوزه به کار برد، چندان با شرایط نامطلوب بانکها سازگار نیست.
در این شرایط به نظر می‌رسد منحل شدن برخی از این موسسات می‌تواند در ارتقای وضعیت کلی نظام بانکها بسیار تاثیرگذار‌تر باشد تا اینکه حمایت از وضعیت نابه‌سامان آنها موجب تسری مشکلاتی بزرگتر به سیستم بانکی کشور شود. روند اقدامات کنونی نشان می‌دهد که نظام بانکی کشور و به خصوص بانک مرکزی به گونه‌ای است که قاطعیت لازم را اتخاذ نکرده و نیاز است تا مجموعه‌ای از خبرگان بانکی تشکیل شود، تا اختیار را از سهامداران و هیات مدیره‌ای که صلاحیت لازم برای فعالیت در بانکها ندارند، بگیرد.
بدیهی است با اقداماتی از قبیل طرح ادغام نه تنها مشکل کنونی بانکها و موسسات ارائه دهنده نرخ سودهای فزاینده حل نخواهیم کرد بلکه با حمایت از این موسسات و ممانعت از ورشکستگی آنها زمینه سقوط تدریجی سایر بانکها و موسسات مالی دیگر را به این وادی فراهم می‌کنیم.
انتهای پیام