سپرده‌های کارمند ذله کن!
وقتی که حجم تراکنش‌ها در یک شعبه بانکی بالا باشد و ارزش آنها اندک، چالش‌ها و فرصت‌هایی برای بانکداران خرد ایجاد می‌شود. اگر به درستی با این مساله برخورد شود، به یکی از اهداف کلیدی در تحول شعب دست پیدا کردهاید: کنترل هزینه‌ها. از آنجا که اغلب این تراکنش‌ها نقدی هستند، برای انجام آنها بهتر است ماشین‌هایی به کار بگیرید که هم پول نقد دریافت کنند و هم بتوانند آن را به خوبی پخش کنند.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،وقتی که حجم تراکنش‌ها در یک شعبه بانکی بالا باشد و ارزش آنها اندک، چالش‌ها و فرصت‌هایی برای بانکداران خرد ایجاد می‌شود. اگر به درستی با این مساله برخورد شود، به یکی از اهداف کلیدی در تحول شعب دست پیدا کردهاید: کنترل هزینه‌ها. از آنجا که اغلب این تراکنش‌ها نقدی هستند، برای انجام آنها بهتر است ماشین‌هایی به کار بگیرید که هم پول نقد دریافت کنند و هم بتوانند آن را به خوبی پخش کنند.
یک دوراهی به نام ماشین سپاری سپرده‌ها
پایانه‌های خودسرویسِ به اصطلاح «ماشین سپاری شده» مدتی است که در بانک‌ها دسترسیپذیر هستند و توانایی انجام طیف وسیعی از تراکنش‌ها را دارند که بدینوسیله وقت زیادی از تحویلداران آزاد شده است. با این حال، اینها هم حلّال همه مشکلات نشدهاند، چون همهچیز به توانایی مشتری‌ای واگذار شده که با داشتن یک کارت در دستانش بتواند خود همه کارها را انجام دهد و مشکلات احتمالی را به مسئول بانکی انتقال دهد.
برای مشتریان بانکداری خرد انجام چنین کاری آسان است زیرا کارت بانکی در دست خودشان است و می‌توانند عملیات لازم را انجام دهند. با این حال، مشتریان بانکداری تجاری که می‌خواهند سپرده‌گذاری کنند، عموما دارای کارت بانکی نیستند. چنین مشکلی، به اضافه نیاز به یک رهنمون حسابرسی برای شخص سپرده‌گذار، وی را مجبور می‌کند به تحویلدار مراجعه کند. بسیاری از بانک‌ها برای چنین نوع تراکنش‌هایی از یک اسم مستعار هم استفاده می‌کنند؛ مثلا در بریتانیا، برخی اوقات به آن عملیات «مرد گرِگیthe man from Greggs» می‌گویند.
گرِگز (Greggs) یک کسب‌وکار بسیار موفق در بریتانیاست که سالانه بیش از 800 میلیون پوند درآمد دارد و در سراسر بریتانیا حدود 1700 فروشگاه را می‌چرخاند که محصولات شیرینیپزی، تنقلات و نوشیدنی می‌فروشند. گرچه گرِگز برای پرداخت‌هایش کارت هم قبول می‌کند اما از آنجا که غالبا میانگین قیمت محصولاتاش 5 پوند است، مشتریان ترجیح می‌دهند با پول نقد خریدشان را انجام دهند. این موضوع باعث شده از گذشته تا حال همیشه نیاز به کارکنانی باشد که شمار بسیار زیاد پول‌های نقدی را در یک دفتر تجاری ثبت کنند.
چنین الزاماتی مساله‌ای منحصربهفرد نیست و بسیاری از مشتریان بانکداری تجاری در سراسر جهان که مشاغل خردهفروشی دارند و حجم پولشان به اندازه شرکت‌های بزرگ نیست، معمولا با چنین مشکلی مواجهاند. در بریتانیا، پولی که در بخش بنگاه‌های کوچک و متوسط (SME) در گردش است به 1.8 تریلیون پوند می‌رسد. گرچه غالب این پول به شکل الکترونیکی است، پول نقد همچنان بخش عمده‌ای از آن را تشکیل می‌دهد.
درنتیجه، بسیار لازم و ضروری است که بانک‌ها برای رویارویی با چالش‌هایی آماده باشند که این نوع تراکنش‌ها ایجاد می‌کنند: وضعیتی که می‌توان آن را «سپرده‌های کارمند ذله کن» نامید زیرا تحویلدار مجبور می‌شود مدت‌های مدید وقتش را صرف انجام این تراکنش‌ها بکند. هرچند در مجموعِ مراجعاتی که از سوی مشتریان به بانک برای انجام این نوع تراکنش‌ها می‌شود، پول قابلتوجهی به شعب سرازیر نمی‌شود اما باید تلاش زیادی از جانب کارکنان بانکی برای انجام آنها شود. از همینرو، اتخاذ رویکردی متفاوت برای ماشینسپاری سپرده‌ها بسیار حیاتی است. در همین رابطه، بانکداران نهتنها باید در تجربه شعبه که باید در بازدید‌های سیلآسای مشتریان از بانک نیز بازاندیشی کنند.
«تجارت متصل» برای مشتریان تجاری
با به میدان آمدن ابتکاراتی همچون «دستورالعمل بازبینیشده خدمات پرداخت» (PSD2) از سوی پارلمان اروپا، بانک‌ها هماکنون تحت فشارند که نحوه استفاده از رابط‌های برنامه کاربردی (APIs) برای گشایش محیط بانکی و امکانپذیر کردن انواع جدید تعامل با کاربران و مدل‌های کسب‌وکاری را یاد بگیرند. این دستورالعمل (PSD2) شیوه تعامل مشتریان با بانک‌ها را از اساس تغییر می‌دهد. باور بر این است که ذینفعان اصلی این ابتکار در درجه اول چالشآفرینان حوزه فینتک هستند، لیکن گرچه چنین احتمالی درست است، طیف گسترده‌ای از دیگر شرکت‌های قدیمیتر فناوری نیز می‌توانند از یکپارچه شدن عمیقتر با اکوسیستم بانکی سود ببرند. سپرده‌های تجاری نمونه‌ای از یکی از آن حوزه‌هایی هستند که بازیگران قدیمیتر حوزه فناوری می‌توانند با کاربست دستورالعمل پیشگفته، از آن منتفع شوند.
اگر بخواهید با استفاده از رابط کاربردی بانک‌ها، انتقال سپرده یک مشتری را به طور دستی (منتها در ماشین) انجام دهید، به سادگی درمی‌یابید سازوکار پیشین (ثبت دستی از سوی کارمندان در دفتر) هم برای مشتریان تجاری و هم برای بانکداران خرد عاری از هرگونه مزیت از نظر یکپارچهسازی است.
یک تراکنش سپرده تجاری را تصور کنید که درواقع از سامانه پایانه فروش الکترونیکی (EPOS) یک خردهفروش آغاز می‌شود. چون این سامانه، اطلاعاتی درباره پول نقد موجود دارد، می‌تواند به طور خودکار دریافتی‌های آن روز را محاسبه کند. سپس این کارکرد محاسبه پول نقد می‌تواند به طور خودکار دریافتی‌ها را به سامانه‌های حساب خردهفروش گزارش کند و همزمان با استفاده از رابط کاربردی – که با حضور آنلاین بانک یا از طریق اپ موبایل در اختیار ما قرار گرفته – عملیات انتقال سپرده به حساب خردهفروش را به شکل دستی ردگیری کنیم. با انجام این کار، یک پیام کوتاه به طور خودکار برای کارمند مربوطه ارسال می‌شود که حاوی «رمزینه پاسخ سریع» (QR code) است که فقط یکبار قابلیت استفاده دارد. سپس، کارمند می‌تواند به پایانه خودسرویس بانک مراجعه کند و برای ثبت سپرده، رمز را وارد دستگاه کند. پس از تکمیل عملیات انتقال سپرده، می‌توان با استفاده از همان رابط کاربردی که عملیات را آغاز کردیم، برای تایید انتقال و بعد از تطبیق آن با حساب مشتری، فرآیند را از پایانه فروش الکترونیکی و سامانه حساب مشتری نیز قطع کنیم.
این نوع رویکرد یکپارچه و ابتکاری که مشتری از سر می‌گذراند، مزایای بسیاری برای طرفین درگیر دارد. بدینطریق، درگاه‌های چندگانه و سیلوهای مختلف فنی ایجاد می‌شود و در عین حال، آنگونه که تصور می‌شود، نیازی هم به تجدیدساختار افراطی زیرساخت سازمانی نیست. با استفاده موثر از رابط کاربردی و تنظیم فرآیند می‌توان نقاط فنی موجود را به هم متصل کرد و تجربه‌ای خلق کرد که انتظارات نوین مشتریان را برآورده می‌سازد.
از چشم اندازی که من دارم حرف می‌زنم، چالش واقعی در فرآیندهای مهم کسب‌وکاری و تغییرات موردنیاز درون سازمانی نهفته است که بخواهند به سوی فرآیندهایی جدیدتر و کارآمدتر حرکت کنند. بدین منظور، لازم است کانال‌های موجود با همکاری هم به ارائه تجاربی مشترک برای حل مسائل پیش رو بپردازند. با انتقال بانک‌ها از دنیای کهنه به دنیای نوین، کسب‌وکارهایی موفق خواهند شد که از فرهنگ ارتقای قابلیت‌های جدید برخوردار باشند.