بانک ها چگونه می توانند عوامل منفی اقتصادی را کاهش دهند؟

در حالی که تأثیر عدم اطمینان اقتصادی بر نرخ‌ های وام‌ دهی واضح است، نحوه عملکرد بانک ‌ها در حال حاضر است که می ‌تواند اعتماد آینده را در بازار تعیین کند. بانک ‌ها اکنون باید در استراتژی ‌های سپرده خود تجدید نظر کنند و برای ارائه ارزش پایدار به مشتریان، دست به نوآوری بزنند. بانکداری آینده مستلزم رهایی از روابط تجاری و تبدیل شدن به مشاوران قابل اعتماد مشتریان است.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، پس از فروپاشی چندین بانک در اوایل سال 2023، مجله فین ‌تک (Fintech Magazine) به چگونگی واکنش بانک ‌ها به تقویت ثبات در میان عوامل منفی قوی اقتصادی پرداخته است. اگر یک کلمه برای توصیف چشم انداز اقتصادی بانکداری جهانی وجود داشته باشد، آن کلمه «ناپایدار» است.

امسال شاهد سقوط ناگهانی مؤسسه بانکی به ظاهر امن سیلیکون ولی (SVB) بودیم، که پس از مبارزه با یک معضل در امور مالی خود، طی 48 ساعت قابل توجه از هم پاشید. ریزش ها فقط در آمریکای شمالی بومی نبوده است. دومین بانک بزرگ سوئیس، Credit Suisse، در مارس 2023 پیش از خریده شدن توسط رقیبش UBS در یک معامله 3/3 میلیارد دلاری سقوط کرد.

اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، با برانگیختن ترس از همه ‌گیری بی ‌ثباتی در بانکداری جهانی و یک رشته فروپاشی بیشتر، در سخنرانی خود در پارلمان اروپا، با بیان اینکه بانکداری در اتحادیه اروپا در حداقل پایداری باقی می ماند.

با وجود تلاش ها برای اطمینان بخشی به بازارها، اعتماد به ثبات موسسات بانکی جهانی همچنان آزمایشی است. خود عدم اطمینان نیز مشکلاتی را به ویژه برای نرخ های وام بانکی ایجاد می کند. با ایجاد مشکلات اقتصادی و ترس از یک رکود بالقوه، واضح است که بانک ها برای مقابله با این عوامل خارجی باید حاکمیت ریسک را تنظیم کنند.

عدم قطعیت در بانکداری: وضع زمین

در حالی که برخی، مانند شولز، نقش کلیدی در کم اهمیت جلوه دادن تأثیر تعطیلی بانک ها در سال جاری داشتند، جوئل لانگ، رئیس بخش ریسک و انطباق Dow Jones، معتقد است که سقوط SVB «جهان بانکداری را تکان داد و تنظیم کننده ها را به رقابت برای تثبیت سیستم مالی جهانی در دو سوی اقیانوس اطلس واداشت.»

او می افزاید: «این یک ورشکستگی بزرگ در حاکمیت شرکتی بود. گزارش‌ های پس از فروپاشی SVB نشان می ‌دهد که این بانک بیش از یک سال بدون مدیر ارشد ریسک تمام وقت کار می ‌کرد و کمیته ریسک هیئت ‌مدیره بارها در پیش از فروپاشی تشکیل جلسه ‌داد و نشان ‌داد که می‌ دانستند مدتی است در مسیر خطرناکی قدم می ‌زنند.»

در حالی که شکست حاکمیت شرکتی ممکن است نشان دهد که سقوط بانک ‌های اخیر حوادثی مجزا هستند، پروفسور دانشکده تجارت کینگ و مدیر مرکز بانکداری و مالی جهانی قطر، دیوید آیکمن، احساس می ‌کند که سقوط SVB یک «علامت هشداردهنده برای آینده» است.

وی خاطرنشان می سازد: «مشکلاتی که منجر به سقوط بانک SVB در ایالات متحده و موسسات مشابه شد، همچنان ادامه دارد. علی رغم اندازه بزرگشان، این بانک‌ های آمریکایی تحت قوانین تست استرس و سختترین الزامات سرمایه و نقدینگی قرار نگرفتند و در نتیجه در برابر تاثیر نرخ ‌های بهره بالاتر آسیب پذیر بودند.»

همانطور که مروان باختر، مدیر عامل Synpulse ادعا می کند، ممکن است این نشان دهد که مسائل بانکی «بیشتر منطقه ای (ایالات متحده) هستند تا جهانی». آیکمن خاطرنشان می کند که اروپا علاوه بر ریسک هایی در بخش املاک تجاری، با بازارهای مسکن بسیار پرکشش مواجه است.

آیکمن توضیح می ‌دهد: «بسیاری از بانک ‌های اروپایی با نسبت ‌های سرمایه پایینی کار می ‌کنند که از قرار گرفتن در معرض بازار مسکن حمایت می‌ کند، بنابراین میزان انعطاف ‌پذیری در برابر این زیان ‌ها زیاد نیست. این مسائل بر اساس آسیب ‌پذیری ‌های از قبل موجود در سیستم بانکی اتحادیه اروپا و روابط آن با مواضع بدهی ‌های دولتی است که به طور کامل برطرف نشده است.»

عدم اطمینان بانکی: کاهش نرخ وام

واضح است که عدم قطعیت در چشم ‌انداز بانکداری جهانی گسترده است و با اثرات ضربه ‌ای همراه است.

آمیت دوآ، مدیر عامل SunTec خاطرنشان می کند: «استانداردهای وام دهی در بانک های ایالات متحده سخت تر شده است و پیش بینی می شود که این روند در طول سال ادامه یابد». نتیجه کاهش پیش بینی شده کیفیت اعتباری پرتفوی وام و ارزش وثیقه مشتریان، کاهش تحمل ریسک، نگرانی در مورد هزینه های تامین مالی بانک، وضعیت نقدینگی و خروج سپرده ها است.

این تصویر ممکن است لزوماً در همه بازارها یکسان نباشد، اما به گفته باختر: «وضعیت مشاهده شده در ایالات متحده در بریتانیا متفاوت به نظر می رسد.» در واقع، از ماه مه 2023، انتظار می‌ رفت که وام‌ های رهنی خالص 1.25درصد رشد کند و 29 میلیارد پوند افزایش یابد که نشان‌ دهنده توانایی بریتانیا برای فرار از رکود است.

وضعیت در آسیا کاملاً مشابه است. پیش ‌بینی ‌ها حاکی از آن است که تأثیرات وام ‌ها معتدل خواهد بود، که عمدتاً ناشی از بازگشت شدید فعالیت ‌ها در چین است، زیرا منطقه تحت تأثیر فشارهای بانکی جهانی قرار نگرفته است.

بنابراین، در حالی که تأثیر عدم اطمینان بانکداری جهانی ممکن است از بازاری به بازار دیگر متفاوت باشد، برای آیکمن، عامل واضحی که باعث کاهش نرخ وام می ‌شود، خود عدم اطمینان است، «که واقعاً تعبیری برای یک چشم ‌انداز بدبینانه ‌تر برای اقتصاد است».

چگونه بانک ها می توانند عوامل منفی اقتصادی را کاهش دهند تا اعتماد را دوباره برگردانند؟

در حالی که تأثیر عدم اطمینان اقتصادی بر نرخ‌ های وام‌ دهی واضح است، مدیر عامل شرکت SunTec احساس می ‌کند این نحوه عملکرد بانک ‌ها در حال حاضر است که می ‌تواند اعتماد آینده را در بازار تعیین کند.

او می‌ گوید: «بانک ‌ها اکنون باید در استراتژی ‌های سپرده خود تجدید نظر کنند و برای ارائه ارزش پایدار به مشتریان، دست به نوآوری بزنند. بانکداری آینده مستلزم رهایی از روابط تجاری و تبدیل شدن به مشاوران قابل اعتماد مشتریان است.»

برای لانگ داوجونز، مدیریت ریسک برای بازگرداندن اعتماد به بازارهای بانکی جهانی «بسیار حیاتی» است. وی می‌ گوید بانک ‌ها باید شیوه ‌های حاکمیت شرکتی خود را تغییر دهند.

او می ‌افزاید: «داده‌ های ریسک قابل اعتماد و قوی همیشه ضروری بوده است، اما چشم ‌انداز اقتصادی کنونی مطابق با هیچ زمان دیگری در کانون توجه قرار گرفته است. با توجه به این موضوع، ضروری است که سهامداران بانکی تصمیمات خود را بر اساس منابع به موقع و قابل اعتماد بگیرند.»

در همین حال، آیکمن فکر می ‌کند بانک ‌ها می ‌توانند مدیریت ریسک را با «تقویت موقعیت سرمایه و نقدینگی خود، ایجاد انعطاف ‌پذیری بیشتر برای جذب هرگونه شوک آینده» بهبود بخشند.

این موضوع توسط باختر نیز تکرار می ‌شود، که به بانک ‌ها پیشنهاد می ‌کند «تعداد اهرم ‌هایی را برای اطمینان از ایمن ماندن در یک محیط اقتصادی بدتر انجام دهند». برای باختر، این اهرم ها علاوه بر چارچوب ‌های قوی مدیریت ریسک شامل سه چیز است. اولین مورد این است که آن ها برای مقابله با هر گونه رکود نیاز به نگه‌ داشتن سرمایه کافی دارند (این کار را یا از طریق افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام یا بدهی انجام می ‌دهند، یا با حفظ درآمد).

ثانیا، آن ها باید با تنوع بخشیدن به پرتفوی خود و کاهش اتکای بیش از حد خود به یک بخش یا منطقه، میزان ریسک خود را کاهش دهند. سوم، اعتقاد دارد که برای آن ها بسیار مهم است که به کارایی عملیاتی نگاه کنند و سیستم ها، فرآیندها و سازمان های قدیمی را برای کاهش هزینه ها ساده سازی کنند.

آینده عدم اطمینان اقتصادی در بانکداری

واضح است که محدود کردن هرگونه بی ‌ثباتی متزلزل برای مؤسسات مالی قابل دستیابی است، اگر بهترین شیوه ‌ها حفظ شود. و در حالی که ممکن است بادهای معکوس اقتصادی در حال حاضر زندگی موسسات بانکی را دشوارتر کند، اما بسیاری از جمله پاتریک گوتیه، مدیرعامل Convera معتقدند که بازارهای جهانی از سال 2024 صعودی خواهند بود».

آیا آینده نااطمینانی اقتصادی در بانکداری موقتی است یا یک موضوع طولانی مدت خواهد بود؟

تا آنجا که به آمیت دوآ مربوط می شود، روند ادغام بانک ها با توجه به فشار مالی و سایر عوامل موجود، احتمالا ادامه خواهد داشت. در حالی که برای لانگ، «بر اساس ریسک ‌هایی که بانک ‌ها متحمل می‌ شوند، برندگان و بازندگانی وجود خواهند داشت». او معتقد است «هم برای مصرف کنندگان و هم برای تنظیم کننده ها مهم است که اطمینان حاصل کنند که این ریسک ها از طریق دقت و نظارت درک می شوند.»

بنابراین، در حالی که انجام هر گونه پیش ‌بینی دشوار است، باختر از شرکت Synpulse معتقد است: «باید حداقل استانداردها و شیوه ‌هایی وجود داشته باشد که بانک ‌ها باید در نحوه اداره کسب ‌و کار خود اعمال کنند، تا بتوانند از رویکردی منفعلانه مبتنی بر انطباق به یک فرهنگ مدیریت ریسک فعال تغییر وضعیت دهند.»

منبع: fintechmagazine.com

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

57  ⁄    =  19