آینده هوش مصنوعی در بانکداری و بیمه بانکی
هیچ مکالمه ای در مورد سفر دیجیتالی بانکداری و بیمه بانکی بدون بررسی کاربرد و استفاده از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (ML) در صنعت از دیدگاه عملکردی و اخلاقی کامل نخواهد بود.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، هوش مصنوعی فناوری جدیدی نیست، اولین بار این مفهوم در سال 1950 مورد بررسی قرار گرفت. با این حال هوش مصنوعی به سرعت به یادگیری ماشینی و به تازگی به یادگیری عمیق مجهز شد. پذیرش انفجاری این فناوری در ده سال گذشته سؤالات پیچیده ای را مطرح کرده است.
کاربردهای هوش مصنوعی و ML (یادگیری ماشین) در بانکداری
هوش مصنوعی چندین سال است که بخشی از چشم انداز بانکی بوده است. بسیاری از اقدامات آنلاینی که اتفاق می افتد، نتیجه یک مکالمه است که توسط یک چت بات آغاز شده است. چت بات ها 24 ساعته کار می کنند و می توانند عمده کارهای روزمره و روتین مانند پاسخ به پرسش های مربوط به میزان حساب، اعلان ها، بازنشانی رمزهای عبور و غیره را انجام دهند. آن ها همچنان به پیش می روند تا بتوانند تراکنش های پیچیده تر را مدیریت کنند.
ادغام دیگر هوش مصنوعی در بانکداری که به بلوغ خود رسیده است، کشف تقلب است. هر کسی که تا به حال هشداری دریافت کرده یا کارت اعتباری خود را به دلیل آنچه که بانکشان «رفتار مشکوک» می داند مسدود شده است، از این الگوریتم هوشمند استفاده کرده است و برای انتخاب الگوهای مخارج غیرعادی و گزارش آن برای بررسی بیشتر طراحی شده است. هوش مصنوعی همچنین می تواند کلاهبرداری داخلی و سرقت داده ها و پول کارکنان را شناسایی کند.
کاربرد هوش مصنوعی و ML (یادگیری ماشین) در بیمه
کاربرد اصلی هوش مصنوعی در بیمه همانند بانکداری، چت بات ها، کشف کلاهبرداری و پردازش مقادیر بسیار زیاد داده است. با فراگیر شدن فناوری هوش مصنوعی، امکان جمع آوری حجم عظیمی از داده ها فراهم می شود که ادعاها، توزیع، پذیره نویسی و قیمت گذاری یا بیمه را تغییر می دهد.
کارشناسان تخمین می زنند تا سال 2050 که تا یک هزار میلیارد دستگاه پوشیدنی وجود خواهد داشت که همه اطلاعات را ردیابی و جمع آوری می کند که می تواند به تعیین ریسک بیمه فرد کمک کند. آن ها همچنین می توانند بیمه شدگان را قادر به بررسی حین رانندگی و به عادات سالم پاداش هایی مانند تخفیف و مشوق برای پیاده روی بیش از 10000 قدم در روز ارائه دهند. زمانی که خودروهای بدون راننده به روندی اصلی تبدیل شوند، احتمالاً ربات ها بخش بزرگی از آینده صنعت خودر وسازی خواهند شد و ریسک تصادف به شدت کاهش می یابد.
آینده بیمه ممکن است نسبت به الان بسیار متفاوت به نظر برسد. برنامه های بیمه جدید می توانند تنها چند دقیقه و با طرح سؤالات بسیار کمی به پایان برسند، زیرا داده های کافی برای انجام ارزیابی های ریسک در بخش دوم یعنی هوش مصنوعی در دسترس است.
قراردادهای هوشمند می توانند فوراً پرداخت ها را تنظیم کنند و تمدید سالانه می تواند منسوخ شود و هوش مصنوعی مشتریان را از طریق هرگونه تغییر پیشنهادی در سبد بیمه شان به صورت لحظه ای و بر اساس داده های جمع آوری شده راهنمایی کند. رسیدگی به دعاوی در همان روزی که طرح شود، انجام می شود.
AI (هوش مصنوعی) توصیه می کند که چه مدرکی در صورت وجود لازم است. پهپادها را می توان برای گرفتن عکس ارسال کرد، وجوه به طور خودکار برای هر گونه ادعایی که پرداخت می شود منتقل کرد، و نمایندگی های خدمات به طور خودکار مطلع می شوند و برای بررسی رزرو می شوند.
سوالات در مورد هوش مصنوعی
نزدیک به 80 درصد بانک ها از مزایای بالقوه هوش مصنوعی برای بخش خود اطلاع دارند. این مزایا شامل تجربه بهتر مشتری و افزایش کارایی و سود است. این موارد فناوری هوش مصنوعی را بسیار جذاب می کند، اما پیش از اینکه با تمام جنبه های اصلی بانکداری تطبیق داده شود، باید برخی سؤالات را در نظر گرفت.
دو موضوع اصلی زیربنای محدودیت های پیچیده تر پیرامون استفاده از هوش مصنوعی است
اولاً در یک محیط بسیار تنظیم شده، بانک ها و بیمه گران نمی توانند در حال حاضر مسئولیت اقدامات خود را به ارائه دهندگان خدمات واگذار کنند. این بدان معناست که سازمان مسئول هر تصمیمی است که نرم افزار می گیرد.
دوم، از آنجایی که رایانه ها توسط انسان ها ساخته، طراحی و برنامه ریزی می شوند، وارث تعصبات انسانی، آگاهانه یا ناآگاهانه هستند. این سو گیری ها بر هر چیزی که ماشین یاد می گیرد و پردازش می کند تأثیر می گذارد و می تواند عواقب شدید و ناخواسته ای داشته باشد.
یک مثال واضح از چنین مشکلی در سال 2019 بود، زمانی که دیوید هاین مایر، کارآفرین حوزه فناوری، مجموعه ای از توییت های کوبنده را منتشر کرد که پس از درخواست اپل کارت، محدودیت اعتباری 20 برابر بیشتر از همسرش، حتی اگر او امتیاز اعتباری بالاتری می داشت، دریافت کرد. آن ها اظهار نامه های مالیاتی مشترک ارائه کردند.
اگر از مثال هاین مایر استفاده کنیم، این شرکت متهم به تبعیض جنسی در فرآیندهای تصمیم گیری شده است. با این حال، این الگوریتم بود که تصمیم می گرفت نه یک فرد. توسعه دهندگان سو گیری را در نرم افزار برنامه ریزی کردند، اما بررسی ها و تعادل های مناسبی وجود نداشت. پس مقصر این تصمیم چه کسی است؟ سازنده الگوریتم ها است یا سازمانی که از الگوریتم استفاده می کند؟
«مسئولیت یکی از موضوعات اصلی اخلاق هوش مصنوعی است. این سوال که «چه کسی مسئول استفاده از هر قطعه فناوری در نقطه استفاده از آن است»، در سازمان ها بسیار پیچیده می شود.
بیایید فرض کنیم که مؤسسه کاملاً مسئول است. سپس آن ها باید با نظارت کامل بر توسعه ابزارهای هوش مصنوعی از یکپارچگی خود محافظت کنند تا اطمینان حاصل شود که با الزامات نظارتی مطابقت دارند. اما چه کسی در چارچوب فعلی تخصص لازم را دارد تا به عنوان ناظر عمل کند؟ در مورد نیروی محرکه تصمیمات هوش مصنوعی برای سازمان چطور؟ به عنوان مثال، اگر نرم افزار برای ارزیابی اعتبار مفهومی باشد، اما نقش آن کسب درآمد از طریق وام باشد، آیا این بر نتیجه تأثیر می گذارد؟
آینده هوش مصنوعی چیست؟
در حالی که مشکلات زیادی وجود دارد که باید روی آن ها کار کرد اما هوش مصنوعی به عنوان فناوری راه به جایی نمی برد. گزارشی که امسال توسط Business Insider منتشر شد ادعا می کند که 75 درصد از پاسخ دهندگان در بانک هایی با بیش از 100 میلیارد دلار دارایی می گویند که در حال حاضر استراتژی های هوش مصنوعی را اجرا می کنند.
McKinsey & Company تخمین می زند که فناوری های هوش مصنوعی می توانند سالانه تا 1 هزار میلیارد دلار ارزش اضافی ارائه دهند. انتظار می رود هوش مصنوعی تأثیر مخربی بر اکثر بخش های صنعت داشته باشد تا حدی که از زمان اختراع اینترنت دیده نشده است.
تا زمانی که قوانین مربوط به این سؤالات وضع شود، تنظیم کننده ها، بانک ها و بیمه گران همچنان با پیامدهای برنامه های هوش مصنوعی دست و پنجه نرم می کنند. اگر کشور ما به آینده نگاه نکند و جایی برای هوش مصنوعی نبیند، ما به سرعت در صحنه جهانی عقب خواهیم ماند.
هنگامی که هوش مصنوعی به بخش مهمی از کل مجموعه پیشنهادات بانکی و بیمه تبدیل شد، همکاری با ارائه دهندگانی که ریسک ذاتی و محیط نظارتی را که تکامل می یابد درک کنند، ضروری خواهد بود.
مترجم: مسعود اسکندری
منبع