توافق اتحادیه اروپا در مورد تحریم نفتی ایران
منابع دیپلماتیک از توافق وزیران خارجه اتحادیه اروپا در مورد تحریم نفتی ایران خبر دادند.
به گزارش مهر به نقل از خبرگزاری فرانسه، یک دیپلمات اروپایی که خواست نامش فاش نشود با اعلام این خبر گفت: توافقی سیاسی برای تصمیم گیری در مورد تحریم نفتی ایران وجود دارد.
گفتنی است نشست وزیران خارجه و دارایی 27 عضو اتحادیه اروپا از امروز صبح در بروکسل پایتخت بلژِیک آغاز شده است.
همچنین «تابناک» به نقل از رویترز، نوشت:یک دیپلمات که نخواست نامش فاش شود، گفته است، نمایندگان کشورهای اروپایی در این زمینه به توافق رسیده‌اند، ولی اعمال کامل تحریم واردات نفت ایران تا آغاز جولای به تعویق افتاده است.
بنا بر این توافق، کشورهای اروپایی باید هر گونه توافق نفتی جدید با ایران را از هم اکنون متوقف کنند، چرا که این امر از همین هفته اجرایی خواهد شد، ولی واردات نفت از ایران تا زمان قطع کامل در آغاز ماه جولای ادامه خواهد یافت.
بنا بر این گزارش، ساعتی پیش، وال استریت ژورنال به نقل از کاترین اشتون، از قصد کشورهای اروپایی برای نهایی کردن طرح تحریم ایران در نشست امروز اروپایی‌ها در جلسه امروز در بروکسل خبر داده بود؛ افزون بر این که بر پیگیری مسأله هسته‌ای ایران از راه گفت‌وگو نیز تأکید کرده بود.
«ویلیام هیگ»، وزیر خارجه انگلیس که کشورش دشمنانه‌‌ترین مواضع را در قبال ایران در پیش گرفته، گفته است: تلاش می‌شود که تحریمهای بی‌سابقه‌ای علیه ایران تصویب شود که هدف آن فروش نفت، بانک مرکزی، برخی از نهادهای مالی دیگر و نیز صادرات بعضی کالاهای با مصرف دوگانه است.
این در حالی است که درباره توانایی اروپا در تحمل چنین شرایطی در بازار نفت، تردید جدی است، تا جایی که حتی خانم اشتون گفته که با توجه به اثرات شدید تحریم نفت ایران بر اقتصاد برخی کشورهای اروپایی چون یونان، اسپانیا و ایتالیا، سیستمی برای بررسی اثرات چنین تحریمی بر اقتصاد کشورهای اروپایی ایجاد خواهد شد.
شرکت‌های اروپایی بر این باورند که دیگر تولید کنندگان و از جمله عربستان سعودی، نمی‌توانند، جای خالی ایران را در بازار انرژی اروپا پر کنند. شرکت‌های نفتی ایتالیایی از مهمترین مخالفان این تحریم‌ها تلقی می‌شوند؛ افزون بر این که شرکت بریتیش پترولیوم از آمریکایی‌ها خواسته است از تحریمهای جدید جدا شود، زیرا امنیت انرژی اروپا و توانایی مقابله اروپا در برابر استفاده روسیه از گاز به عنوان سلاح سیاسی، وابسته به این است که بتواند در میادین گازی دریای خزر سرمایه‌گذاری کند.