همه فوت و فن های اخذ ویزای دانشجویی

روزنامه هفت صبح: شاید بارها از زبان دانشجویان کلماتی مثل فاند، پذیرش، اپلای و … به گوشتان خورده باشد؛ یا اصلا خودتان قصد داشته باشید در آینده ای نزدیکب رای ادامه تحصیل به یک کشور خارجی سفر کنید و سوالات زیادی درباره این موضوع به ذهنتان نقش بسته باشد. در این گزارش قصد نداریم از خوب یا بد بودن پدیده خروج نخبگان از کشور سخن بگوییم یا با ردیف کردن هفت خوان جلوی چشمتان، شما را از این تصمیم منصرف کنیم. در این مطلب فقط پروسه پذیرش گرفتن در دانشگاه های خارجی را مرور می کنیم و در ادامه نگاهی خواهیم داشت به دغدغه ها و احوالاتت کسانی که جایی آن سوی مرزهای وطنشان را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده اند.

1- هزینه ها چقدر است؟

بگذارید از نقطه صفر شروع کنیم. تصور کنید شما برای ادامه تحصیل کشوری مثل آمریکا یا کانادا را انتخاب می کنید. از همین ابتدا یک جیبتان را برای هزینه «تحصیل» باید کنار بگذارید و دیگری را برای هزینه زندگی. تحصیل در اکثر دانشگاه های این دو کشور به طور عادی با پرداخت شهریه مقدور است. مقدار شهریه هم به ایالت و دانشگاه مورد نظر بستگی دارد؛ ولی معمولا تحصیل در یک دوره ارشد یا دکترا بین 20 تا 25 هزار دلار در سال هزینه دارد. برای هزینه جاری زندگی هم باید چیزی حدود سالانه 10 هزار دلار کنار بگذارید. البته این مورد بستگی به جایی که در آن ساکن هستید و سبک زندگی شما دارد.

2- تحصیل رایگان وجود ندارد؟

با خواندن قسمت قبل لابد اولین سوالی که در ذهن شما نقش می بندد این است که پس ماجرای تحصیل رایگان چیست؟ خیلی از خانواده از پرداخت چنین هزینه هایی برای تحصیل فرزندشان برنمی آیند، بنابراین دانشجویانی که سطح علمی بالاتری دارند دنبال پذیرش full fund می افتند.

این نوع پذیرش یعنی دانشگاه، هم هزینه تحصیل شما را می دهد و هم هزینه زندگی. جدا از آن سالانه 30 هزار دلار هم به شما حقوق می دهند که روی پروژه های تحقیقاتی کار کنید. البته این نوع پذیرش فقط مختص دوره دکتراست. گرفتن این پذیرش، برای افرادی که مدرک ارشد خود را در همان کشور گرفته اند راحت تر است و مدت زمان فراغت از آن هم بستگی به استاد راهنما دارد که شما را تایید کرده و تحت نظر او فعالیت می کند. به طور کلی در کشورهای کانادا و آمریکا تحصیل در دوره دکترا یک شغل محسوب می شود و باید به محصلان حقوق پرداخت شود.