معجزه دویدن را در زندگی خود تجربه کنید/نقطه آغاز کجاست

بیاد داشته باشید که هیچ مرزی برای توانایی‌های یک انسان وجود ندارد. شما به تدریج با دو یاد می‌گیرید که می‌توانید پیوسته رکوردهای شخصی را بشکنید.

همان فردی که در روزهای اول از به پایان بردن یکی دو کیلومتر ناتوان بود، به تدریج متوجه می‌شود که می‌تواند کیلومترهای بیشتری را بدون خستگی طی کند. جالب است که در ورزش دو، خیلی وقت‌ها فرد در میانسالی بهتر از اوج جوانی‌ خود می‌تواند عمل کند و فواید بسیار آن را لمس کند. چرا که با تداوم دویدن؛ در زندگی عادی هم شما یاد می‌گیرید که می‌توان بیشتر تلاش کرد، مطالعه کرد و خسته نشد و در پایان موفق هم شد.

در این راه همیشه احتمال دارد، چیزهایی و اتفاقات پیش بینی نشده‌ایی برنامه‌ریزی شما را به هم زنند. باز هم از تلاش دست بر ندارید. اگر برای ماه آینده خود برنامه‌ریزی ورزشی کرده‌اید؛ ولی مصدومیت، بارش باران، گرمای زیاد،جلسات کاری و یا ماجرا‌های غیر قابل پیش بینی برنامه‌ریزی شما را به هم می‌زنند، تمرین خود را رها نکنید، بلکه با پشت‌کار بیشتر به سمت تمرین در اولین فرصت بروید.

به عبارتی همه وقایع را از رو ببرید. بعضی از آدم‌ها از قانون همه یا هیچ پیروی می‌کنند. یعنی به محض اینکه حس می‌کنند برنامه‌ریزیشان به هم ریخته، به کلی عصبی و ناامید می‌شوند و به اجرای بقیه برنامه هم رضایت نمی‌دهند و به کل همه چیز را رها می‌کنند.

اما ورزش دو به شما یاد می‌دهد که همیشه این رویدادهای غیرفابل پیش‌بینی وجود دارند، نباید از آنها ترسید،نباید سخت گرفت و باید به اجرای باقی برنامه رضایت داد و یادتان نرود که همیشه امکان جبران وجود دارد.

نکته دیگر این است که نشاط و سرخوشی تنها در لحظه رسیدن به خط پایان یا پایان زمان تمرین دوندگی نیست، یاد بگیرید که در حین ورزش و عرق ریختن هم از فعالیت خود لذت ببرید. تنها افرادی که می‌دوند، می‌دانند که وقتی آرام می‌دوند و در همان حال به موسیقی دلخواه خود گوش‌می‌دهند و  در تخیلات خود غوطه‌ور هستند چه لذتی کسب می‌کنند.

در لحظه‌هایی که عضلات و اعصاب فرد دونده هر لحظه به او یادآور می‌شوند که تو در حال انجام ورزشی سودمند هستی، آرام هستی، خون در رگ‌هایت با سرعت جریان دارد و  تو سالم و توانمند هستی!

این شرایط را می‌توان در حین انجام کارهای دشوار برای رسیدن به هدف‌های زندگی نیز شبیه سازی کرد و یاد گرفت. به عبارتی باید  از کار خود لذت ببری، چه آنگاه که برای خریدی ضروری مجبوری اضافه‌کاری کنی، چه آنگاه که برای قبولی در آزمونی مورد نظر، ساعت‌ها مطالعه می‌کنی.

هنگام دویدن وقتی به یک سربالایی تند می‌رسی و نفس کم می‌آوری، هر لحظه خستگی عضلات، فشار روی قلب و ریه به شما نهیب می‌زنند که توقف کن و خستگی رفع کن… کسی هم بالای سر شما نیست که شما را شماتت کند که چرا توقف کردی یا شما را برای دویدن تشویق کند و… بنابراین ممکن است تسلیم این وسوسه‌ها شده و متوقف شوید! اما وقتی به تدریج ورزش دویدن برای شما به یک عادت تبدیل شد، یاد می‌گیرید که به این وسوسه‌ها نیز، نه بگویید!

اگرچه ممکن است سختی و مشکلات کار، روند پیشروی شما را کندتر کند، اما نباید باعث توقف شما شود.

اجازه ندهید که خواسته شما برای رسیدن به اهداف بزرگ، احساس رضایت و لذت از رسیدن به اهداف کوچک‌تر را از بین ببرد.به عنوان مثال؛ دوست دارید روزی در مسابقه دوی ماراتون شرکت کرده و برنده شوید، این امر نباید شما را از لذت‌ها و خوشی‌های تمرین‌های کوتاه فعلی محروم کند. شما باید از تمرین‌ها، استمرار و پشتکار خود در هر لحظه لذت ببرید.

در زندگی هم وضعیت به همین صورت است. دوست دارید که بهترین فرد تحصیل‌کرده در رشته خود شوید، این امر نباید باعث شود که در هنگام تحصیل و یا بارسیدن به درجه‌های علمی کم‌تر، ناراحت شوید و با خود بگویید که جایی برای خوشحالی نیست و تا قله فاصله زیادی است… چنین تفکری شما را در میان راه خواهد گذاشت. باید یاد بگیرد که از لحظه لحظه زندگی خود لذت ببرید و در انتظار پایان چیزی، رسیدن به چیزی و…برای کسب خوشحالی نباشید. بلکه این مراحل و لحظه‌های امر هستند که می‌توانند شیرینی هدف بزرک و غایی را برایتان به ارمغان بیاورند.

درنگ نکنید، بلند شوید و تمرین دوی خود را شروع کنید، حتی اگر به مدت "یک دقیقه" هم که شده، همین امروز شروع کنید تا نتایج عالی آن را تجربه کنید و به دیگران هم انتقال دهید.

برگرفته از: mindbodygreen