انگشت شما، كارت اعتباري شماست!

پایگاه خبری بانکداری الکترونیک
نوشته: کونال پاتل
مترجم: هادي آذري

بازیگران و نقش آفرینان اصلی صنعت پرداخت، به مزایای بالقوه تلفیق بیومتریک با پلت فرم های پرداخت آگاه بوده و به همین خاطر در صدد برای ارائه روشی متفاوت به کاربران روش های پرداخت موجود برآمده اند؛ روش هایی که در حال حاضر، به تشخیص هویت دارنده کارت یا استفاده از اپلیکیشن های موبایلی محدود است.

وضعیت کنونی این فناوری در بازار
درباره استفاده و بکارگیری بیومتری بر روی بستر و پلتفرم های موبایلی بحث های زیادی شده است. شرکت های پیشگام و معظمی چون اپل، سامسونگ و پی پال با استفاده از بیومتریک اقدام به ایجاد و ساخت روش های پرداختی کرده اند که در آن کاربران می توانند از طریق شناسایی لمسی (اپل) یا اسکن اثرانگشت، تراکنش های مالی خود را انجام دهند. علاوه بر این، در صنعت پرداخت نیز کارهای زیادی در خصوص تائید و تشخیص هویت بیومتریک صورت گرفته است. برای مثال، کاربران می توانند با استفاده از بیومتریک، هویت خود را برای دستگاه های خودپرداز بانکی (ATM) یا پایانه های فروش مشخص کنند.
بنا به گزارشی که اخیرا توسط گارتنر منتشر شد، 30 درصد سازمان ها تا سال 2017 میلادی برای دستگاه ها و گوشی های موبایل خود از تشخیص هویت بیومتریک استفاده خواهند کرد. آمارها حاکی از آن است که بازار جهانی فناوری بیومتریک با نرخ رشد مرکب سالانه 21.6 درصد در حال رشد و شکوفایی است. در خصوص پرداخت های بیومتریک در محل فروش نیز باید گفت، هرچند اقدامات و پیشرفت هایی توسط شرکت های متعددی صورت گرفته، با این حال، هنوز راه زیادی در پیش است.

روندهای پیشرو
در شرایطی که ما بوسیله خیل وسیعی از فناوری های پیچیده احاطه شده ایم، به نظر فناوری بیومتریک می تواند با از بین بردن دغدغه ها و نگرانی های امنیتی در بحث پرداخت و تسهیل روند انجام تراکنش ها، راحتی و آسایش بیشتری را برای ما به ارمغان آورد. پرداخت های بیومتریک با اتکا به فناوری اثر انگشت، تجربه یک پرداخت بدون دغدغه، امن و راحت را برای کاربران فراهم می سازد. در این سیستم، هر یک از انگشتان دست می تواند هویت کاربر را تعیین کرده و در واقع حکم یک کارت پرداخت منحصر بفرد را پیدا کند. به عنوان مثال، انگشت کوچک شما می تواند همزمان حکم «کارت اعتباری بانک چین» و «کارت اعتبای ویزای بانک آو آمریکا» را داشته باشد. در واقع در هنگام پرداخت از طریق انگشت کوچکتان، می توانید تعیین کنید که پرداخت از طریق کدام کارت صورت گیرد.

مزایای الگوی پرداخت بیومتریک
•    با استفاده از توکنیزه شدن، شماره حساب اصلی (PAN)  هیچگاه در حین پردازش تراکنش مشخص و افشا نمی شود؛ امری که عامل باعث ایجاد امنیت بیشتر در پرداخت های بیومتریک است.
•    کاربران و مشتریان دیگر نیازی به حمل کارت های فیزیکی یا خرید گوشی های تلفن همراه گران قیمت برای صرف بهره گیری از پرداخت های NFC نخواهند داشت.
•    در نتیجه افزایش و  بالا رفتن امنیت در تراکنش های بیومتریک، بانک ها ممکن است هزینه مبادله را کاهش دهند.
•    کاهش میزان تقلب و نتیجتا کاهش پرداخت ضرر و زیان که به افزایش سودآوری می انجامد، در نهایت امر به نفع بانک ها تمام خواهد شد.
•    از آن جا که بکارگیری الگوی پرداخت بیومتریک نیازمند ایجاد تغییرات گسترده در زیرساخت هاست، فرصت های جدیدی را برای تولیدکنندگان و همچنین شرکت ارائه کننده خدمات نرم افزای ایجاد می کند.

چالش های پیاده سازی سیستم پرداخت بیومتریک
•    زیرساخت: پیاده سازی سیستم پرداخت های بیومتریک نیازمند ایجاد تغییر و تحولات گسترده و چشمگیر در زیرساخت های تجاری است. بنابراین، اجرایی و عملیاتی کردن الگوی فوق الذکر می تواند هزینه های سنگینی را به دنبال داشته باشد.
•    دقت: اسکن هر انگشت به ارزشی تحت عنوان «ارزش بیومتریک» (BV) تبدیل می شود. این امر نیازمند طراحی و ساخت نرم افزاری پیچیده است که قادر به محاسبه دقیق این ارزش بیومتریک باشد.
•    آموزش فروشندگان / دارندگان کارت: پیاده سازی سیستم پرداخت های بیومتریک نیازمند تغییر ساختار کامل زیرساخت های تجاری است. هم دارندگان کارت و هم فروشندگان و صاحبان کسب و کار باید برای استفاده از این سیستم و فناوری نوین، آموزش ببینند.
•    امنیت: ذخیره سازی داده ها و اطلاعات بیومتریک در واقع یک چالش بزرگ است زیرا الگوی اثر انگشت هر فرد می تواند توسط شیادان و جاعلان به سرقت رود. به همین خاطر به منظور افزایش ضریب امنیت و به حداقل رساندن امکان شیادی و تقلب، به یک سطح تشخیص هویت دیگر نیاز است. این مشکل را می توان از طریق صدور یک پین (PIN) یا استفاده از یک الگوی بیومتریک دیگر از کاربر مانند کف دست یا اثر چند انگشت برطرف کرد.
•    پیاده سازی: به منظور تضمین پذیرش و بکارگیری الگو و روش پرداخت بیومتریک در سطح جهانی، مهم است که پیاده سازی سیستم پرداخت بیومتریک در سطح گسترده تضمین شود. ارائه کنندگان خدمات بیومتریک (در اینجا منظور شرکت های پرداخت است) باید در زمینه سرمایه گذاری در زیرساخت ها پیشگام شوند.
•    مدیریت کارت های پرداخت: ممکن است برای صادرکنندگان کارت های پرداخت، مشخص کردن این که کدام انگشت نماینده کدام کارت پرداخت است، سخت باشد که این امر نیازمند بکارگیری شیوه های و سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری پیچیده و دقیق است.

سخن آخر
پرداخت های بیومتریک، تحول بزرگ بعدی در صنعت پرداخت بوده و در بلندمدت از آن گریزی نیست. کارت های پرداخت جای خود را به ویژگی های منحصربفرد و متمایز دارندگان کارت از قبیل اثر انگشت، اسکن چشمی، اسکن صورت، کف دست و غیره خواهد داد. با این حال، امنیت همچنان یک دغدغه عمده و اصلی است که تلفیق این روش با روش های رمزگذاری از جمله توکینزه کردن می تواند ریسک این روش را از بین برده و پرداخت بیومتریک را به یک ابزار پرداخت امن و ایمن بدل سازد. هرچند بکارگیری پرداخت های بیومتریک می تواند با چالش های متعددی همراه باشد اما بدون شک این روش گامی ضروری و بلند برای پیشبرد و ارتقاء صنعت پرداخت محسوب می شود.
پیاده سازی پرداخت های بیومتریک ما ار از نیاز به حمل کارت های فیزیکی و جاگیر، خرید گوشی های تلفن همراه گران قیمت که با هدف انجام پرداخت خریداری می شوند، بی نیاز می کند. علاوه بر این، از آن جا که انگشت شما همیشه همراه شماست، این روش هم چنین خطر و ریسک به سرقت رفتن یا گم شدن کارت، گوشی همراه تلفن همراه یا اطلاعات کارت را نیز از میان خواهد برد. لُپ کلام این که، هرچند چالش های و ریسک هایی برای عملیاتی کردن سیستم پرداخت بیومتریک وجود دارد، با این حال، قطعا این روش، آینده ای ایمن و همراه با راحتی و آسودگی خیال بیشتر را برای صنعت پرداخت ترسیم می کند.

منبع:  finextra