عموما از چک برای مبادلات بلند مدت یا میان مدت استفاده می‌شود. هنگام استفاده از چک ذهنیت افراد معامله‌گر درباره شرایط اقتصادی کشور و تصوراتشان از آینده اهمیت می‌یابد.

برای مثال یک شخص وقتی می‌خواهد یک ماشین لباسشویی بخرد و از چک استفاده می‌کند، عقیده دارد که در آینده مشخص می‌تواند هزینه آن را پرداخت کند. اگر فرد در زمان سررسید چک قادر به پرداخت آن نباشد، چک برگشت می‌خورد. بنابراین یکی از دلایل برگشت چک می‌تواند عدم تطابق پیشبینی‌ای معامله‌گر با واقعیت باشد. به عبارت دیگر فرد فکر می‌کرد در تاریخی مشخص به درآمدی دست می‌یابد ولی در واقع این اتفاق نیافتاده است.

در سال منتهی به خرداد 1402 نسبت چک‌های برگشت خورده نیز افزایش یافته است. نسبت چک‌های برگشت خورده از لحاظ مبلغ در 13 ماه گذشته بی سابقه بوده است. این نسبت در زمان اشاره شده به 11.6 درصد رسیده که حدود یک درصد از اردیبهشت 1402 رشد کرده است.

علاوه بر این موضوع، تعداد چک‌های برگشتی نسبت به کل چک‌های مبادله شده نیز افزایش یافته است. این نسبت نیز در مقایسه با 10 ماه اخیر با نرخ 8.3 درصد در بیشترین مقدار خود قرار گرفته است.

کلاهبرداری یا ناتوانی در پرداخت؟

در سومین ماه 1402 به‌طور متوسط مبلغ هر چک برگشتی حدود 88 میلیون تومان و مبلغ هر چک وصول شده حدود 61 میلیون تومان بوده است. بررسی‌ها حاکی از این است که مبلغ هر چک برگشتی در خرداد سال جاری نسبت به سال گذشته بیش از 51 درصد رشد کرده درحالیکه رشد مبلغ سرانه چک‌های وصولی در این بازه کمتر از 23 درصد رشد کرده است.

وقتی نرخ چک‌های برگشتی زیاد می‌شود یا به معنای افزایش کلاهبرداری و وجود خلاء قانونی است و یا به معنای این است که معامله‌گر واقعا قصد پرداخت بدهی خود را داشته ولی به دلایلی موفق به انجام آن نشده است. به گزارش بانک مرکزی دلیل عمده چک‌های برگشتی در ماه گذشته به دلیل عدم توان پرداخت بوده است.