دور جدید جنگ ارزی در جهان
سوئیس دور جدید جنگ جهانی ارزی را آغاز کرد، زیرا تمایل به داشتن رشد اقتصادی، سیاستگذاران را وادار به تلاش برای تحریک توسعه اقتصادی می‌کند..
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از بینا، تصمیم بانک ملی سوئیس برای کاهش نرخ برابری فرانک، برای نخستین بار از سال 1978 تاکنون، به این مطلب اشاره دارد که تجارت آسیب‌دیده به وسیله نرخ ارز حمایت می‌شود.
نرخ برابری فرانک سوئیس در برابر یورو و دلار، ماه گذشته به رکورد بالایی رسیده بود.نرخ برابری فرانک در برابر یورو سه‌شنبه هفته جاری 8/4 درصد سقوط کرد که بیشترین کاهش ارزش این ارز از زمان به وجود آمدن پول واحد اروپایی است.
فرانک سوئیس کمترین تغییر را در معاملات آسیا داشت و نرخ برابری آن در برابر یورو در ساعت 42/13 دیروز در بازار توکیو 1/204 بود.
همزمانی مبارزه با بحران بدهی منطقه یورو و نرخ‌های بهره نزدیک صفر آمریکا، ممکن است نروژ و سوئد را نسبت به افزایش ناخواسته واحدهای پولشان حساس کند، زیرا برزیل و ژاپن هم‌اکنون با هم نبرد می‌کنند تا افزایش نرخ ارز خود را محدود سازند.استوارت تامسون از مدیران شرکت مدیریت دارایی ایگنس در گلاسکو، گفت: حالا شاهد موارد زیادی از دخالت در بازار ارز خواهیم بود.وی افزود: افزایش تقاضا برای دارایی‌های سنتی امن مانند طلا، موجب کاهش نرخ‌های ارز می‌شود.
جنگ ارزی و برندگان آن
جنگ ارزی لقبی است که روزنامه‌نگاران به چیزی می‌دهند که اقتصاددانان «کاهش رقابتی ارزش پول» می‌نامندش. برای روشن‌تر شدن مساله، یک واحد پول مثلا دلار یا یورو هر ارزی باشد فرقی نمی‌کند را به عنوان یک کالا در نظر بگیرید، ارزش این کالا مطابق نیروهای بازار بالا یا پایین می‌رود. در هر زمان مشخص، ارزش هر واحد پولی را که در نظر بگیرید در بازار جهانی از طریق عرضه (میزان موجود از آن پول خاص) و تقاضا (میزان تمایل سرمایه‌گذاران به خرید کالا و خدمات در قالب آن پول) تعیین می‌شود.
هر کشور می‌تواند با کاهش ارزش پولش کالاها و خدمات خود را در بازار جهانی ارزان‌تر یا به تعبیری رقابتی‌تر کند. کاهش ارزش پول به چند طریق ممکن است، از چاپ بیشتر پول گرفته (که افزایش عرضه به کاهش ارزش می‌انجامد) تا خرید بدهی سایر کشورها (هرچه تقاضا برای ارزی بیشتر باشد، ارزش آن بالاتر می‌رود). وقتی ارزش پول کشوری کاهش می‌یابد، معمولا صادراتش رشد می‌کند، چون کالا و خدمات ساخت این کشور در بازار جهانی ارزان‌تر می‌شوند.
با توجه به بهبود کند اوضاع اقتصادی در آمریکا بیکاری بالا، کمبود سرمایه‌گذاری و رشد آهسته سیاستگذاران دلایل زیادی دارند که به دنبال کاهش ارزش دلار و تقویت صادرات باشند. مشکل اینجاست که باقی کشورها هم با پیامدهای ناخوشایند بحران جهانی اقتصاد دست به گریبانند. هیچ کشوری بدش نمی‌آید که ارزش پولش کمی پایین بیاید، تا صادراتش تقویت شود و اقتصادش بیشتر رشد کند و همچنین هیچ کشوری هم دوست ندارد که بهای کاهش ارزش پول کشوری دیگری را بپردازد، صادرات و رشد اقتصادی‌اش تضعیف شوند.
به همین خاطر است که هرگاه کشوری تصمیم به کاهش ارزش پولش می‌گیرد این تصمیم خیلی زود با واکنش دیگران روبه‌رو می‌شود. سایر کشورها خیلی ساده می‌توانند با چنین سیاستی مقابله کنند معمول‌تر از همه با وضع تعرفه بر محصولات آن کشور یا گاهی اوقات با چاپ بیشتر پول خودشان. نتیجه این است: جنگ ارزی واقعا هیچ برنده‌ای ندارد. یک دور کاهش ارزش رقابتی پول‌های جهان، به هیچ کشوری هیچ کمکی در بلندمدت نمی‌کند. فقط عرضه پول بین‌المللی را افزایش می‌دهد.
برای آرام کردن تنش‌هایی که میان رهبران مالی جهان ایجاد شده ایالات‌متحده پیشنهاد کرده است که به جای دستکاری ارزی، کشورها به سراغ سربه سر کردن کسری و مازاد ترازهای تجاریشان بروند. گایتنر که کررا تکرار کرده است آمریکا به دنبال کاهش سازمان یافته ارزش دلار نیست و جنگ ارزی را نمی‌خواهد، پیشنهاد کرده است که تا سال 2015 تمام کشورهای جی20 خالص صادرات و وارداتشان را به 4 درصد GDP برسانند