چرا به وی‌پی‌ان فیلترشکن می‌گوئیم؟
وی‌پی‌ان معمولا اتصال دو یا چند شبکه خصوصی از طریق یک تونل رمزشده را انجام می‌دهد که از این طریق و با توجه به پروتکل‌های واسط اتصال، تبادل اطلاعات از دید سایر کاربران شبکه عمومی همچون اینترنت محفوظ می‌ماند.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از تسنیم شرکت‌های تجاری و بانک‌ها برای انتقال اطلاعات خود و برای آنکه از دید دیگران مخفی باشند و در بستری امن به تبادل اطلاعات بپردازند، وارد این شبکه‌های خصوصی شده و به انجام کارهای خود مشغول می‌شوند. به عنوان مثال سفارتخانه‌های داخل ایران، شرکت‌های تجارت بین‌الملل، سازمان‌های بین‌المللی و بانک‌هایی که شعبه‌های بین‌المللی دارند معمولا از VPN برای تبادل اطلاعات داخل و خارج استفاده می‌کنند.
شبکه خصوصی مجازی یا Virtual Private Network که به اختصار VPN نامیده می‌شود، امکانی است برای انتقال ترافیک خصوصی بر روی شبکه عمومی.
معمولا از VPN برای اتصال دو شبکه خصوصی، از طریق یک شبکه عمومی مانند اینترنت استفاده می‌شود. پیاده‌سازی VPN معمولا اتصال دو یا چند شبکه خصوصی از طریق یک تونل رمزشده انجام می‌شود. در واقع به این وسیله اطلاعات در حال تبادل بر روی شبکه عمومی از دید سایر کاربران محفوظ می‌ماند.
VPN برای کاربران تجاری یک ضرورتی است که راهی مطمئن، امن و در عین حال ارزان برای دسترسی به فایل‌هایشان در شبکه محل کار خود (وقتیکه آنان در مسافرت، خانه یا در راه هستند) در اختیار می‌گذارد.
اگر یک شرکت از نظر جغرافیایی و در فضای کوچک متمرکز باشد، ارتباطات بین بخش‌های مختلف آن را می‌توان با یک شبکهی محلی برقرار کرد؛ اما برای یک شرکت بزرگ که دارای فضای گسترده جغرافیایی و شعب مختلف در نقاط مختلف یک کشور یا در نقاط مختلف دنیا است و این بخش‌ها یا شعب نیاز دارند که با هم ارتباطاتِ اطلاعاتیِ امن داشته باشند، بایستی یک شبکهی گسترده خصوصی بین نقاط آن ایجاد گردد که فقط خود شعب با هم در ارتباط باشند و دیگران به اطلاعات رد و بدل شده دسترسی نداشته باشند.
شبکه‌های شخصی مجازی یا وی‌پی‌ان‌ها برای حل اینگونه مشکلات مناسب هستند. وی‌پی‌ان یک شبکه خصوصی است که به کمک رمزگذاری روی داده‌ها، درون اینترنت یک شبکه کوچک می‌سازد و تنها کسانیکه آدرس‌های لازم و رمز عبور را در اختیار داشته باشد می‌توانند به این شبکه وارد شوند.
شرکت‌های تجاری و بانک‌ها برای انتقال اطلاعات خود و برای آنکه از دید دیگران مخفی باشند و در بستری امن به تبادل اطلاعات بپردازند، وارد این شبکه‌های خصوصی شده و به انجام کارهای خود مشغول می‌شوند. به عنوان مثال سفارتخانه‌های داخل ایران، شرکت‌های تجارت بین‌الملل، سازمان‌های بین‌المللی و بانک‌هایی که شعبه‌های بین‌المللی دارند معمولا از VPN برای تبادل اطلاعات داخل و خارج استفاده می‌کنند.
همانطور که اشاره شد Vpn یک شبکه مجازی خصوصی (مثلا یک سرور) با یک IP مشخص است. دو کاربر در دوجای مختلف جهان به جای اینکه با یکدیگر ارتباط مستقیم برقرار کنند برای بالا رفتن امنیت از طریق سرور مذکور درخواست‌های خود را ارسال می‌کنند. Vpn در این تعریف یک بستر امن تبادل اطلاعات است.
اما برخی کاربران که از vpn به عنوان فیلتر شکن استفاده می‌کنند به جای اینکه پس از ورود به این شبکه مجازی به انجام کارهای تجاری بپردازند به دیدن سایت مشغول می‌شوند؛ یعنی به جای اینکه به سرور VPN درخواست تبادل اطلاعات با کاربر دیگری بدهند درخواست می‌کنند که فلان IP و فلان سایت را به او نشان دهد.
در حقیقت طبق آن چیزی که مرکز ملی فضای مجازی هم عنوان کرده، به دلیل اینکه یک سایت در ایران فیلتر است، وقتی یک کاربر در ایران از طریق سرویس دهنده خود درخواست بازدید از یک سایت خارجی فیلتر شده را می‌دهد، IP سایت خارجی به شرکت زیر ساخت که GateWay را در اختیار دارد ارسال می‌شود. به دلیل فیلتر بودن، درخواست از گیت وی رد نمی‌شود. برای همین به جای درخواست IP سایت فیلتر شده، IP شبکه مجازی خصوصی داده می‌شود و به همین دلیل فیلترینگ به اصطلاح دور زده می‌شود.
اخیرا با دستور شورای عالی فضای مجازی، شرکت ارتباطات زیرساخت مسئول ارائه VPN قانونی به افراد حقیقی وحقوقی شده است. در واقع افرادی که از VPN استفاده می‌کنند به شرکت زیر ساخت اعلام می‌کنند از چه وی‌پی‌انی با چه IP استفاده می‌کنند تا استفاده از VPN به طور قانونی انجام پذیرد.