مادر شهید ۱۲ ساله البرزی: هفته دفاع مقدس به یاد ما می افتید؟
آغاز سال تحصیلی و هفته دفاع مقدس، یادآور بسیاری از کودکانی است که با کلاس ها و مدارس بمبارن شده مواجه شدند و به جای قلم تفنگ به دست گرفتند، تا ما در سایه امنیت به تحصیل و کار و زندگی بپردازیم.
مادر شهید رضا پناهی
وقتی به اینجای صحبت هایش می رسد نمی تواند خود را کنترل کند و گریه می کند و بریده بریده می گوید وقتی دلگیر می شوم گریه می کنم دلم برای رضا تنگ شده، در این حال من نیز به یاد کسانی می افتم که دوستشان دارم و یک لحظه به این می اندیشم که نباشند چه بر من خواهد گذشت، اشک در چشمانم حلقه می زند بی اختیار اشک میریزم و دلتنگی را در نگاههای مادری میبینم که سالهاست تنهایی با او مانوس شده و یاد فرزندش در خلوت تنهایی همراه با هق هق و اشک همیشه کمی او را تسلی داده است.
به راستی چه زیباست که اگر دلمان تنگ می شود و اشکی میریزیم دلیل زیبایی و پر معنایی مانند عشق داشته باشد عشق به کسانی که دوستشان داریم.
آنقدر شنیدنی ها هست که بیتابانه دلم می خواهد بدانم ولی اشک های مادر رضا اجازه نمی دهد که ادامه دهم بعد از اینکه آرام تر می شود از او تشکر میکنم و دیگر به خود اجازه نمی دهم که خاطر او را متلاطم کنم از او خداحافظی میکنم و از خانه بیرون می آیم و با خود فکر میکنم که مانند رضاها زیاد بودند که این دنیا ظرفیت این را نداشت که آنان را در خود جای دهد با رفتنشان درسهای بزرگی به ما داده اند و مانند مادر رضاهای زیادی وجود دارد که در تنهایی به سر میبرند و تنها بهانه دیدنشان فقط هفته دفاع مقدس نیست….