افزایش ۲.۵برابریسقوط ایرانیان به زیر خط فقر
عدالت در سلامت، در وضعیت اورژانسی قرار دارد. مثلث اجرای قانون هدفمندی یارانهها در سال 1389، بیتوجهی دولتهای نهم و دهم به تخصیص اعتبارات به وزارت بهداشت و افزایش فزاینده تورم در بخش بهداشت و درمان، وضعیت هزینههای درمان را به جایی رسانده که طی سالهای 1382 تا سال 1391 تعداد کسانی که به زیر «خطفقر» سقوط کردند 5 /2 برابر شده است.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،به نقل از روزنامه شرق عدالت در سلامت، در وضعیت اورژانسی قرار دارد. مثلث اجرای قانون هدفمندی یارانهها در سال 1389، بیتوجهی دولتهای نهم و دهم به تخصیص اعتبارات به وزارت بهداشت و افزایش فزاینده تورم در بخش بهداشت و درمان، وضعیت هزینههای درمان را به جایی رسانده که طی سالهای 1382 تا سال 1391 تعداد کسانی که به زیر «خطفقر» سقوط کردند 5 /2 برابر شده است.
پس از آن همزمان با تحمیل ترکشهای ناشی از اجرای قانون هدفمندی یارانهها و بیتوجهی دولت به تخصیص بخشی از درآمد ناشی از این قانون به بخش بهداشت و درمان در سال 1389، تعداد کسانی که به دلیل هزینههای کمرشکن درمان به زیر «خطفقر» سقوط کردند، به چهاردرصد از کل مردم کشور رسید. اما این پایان راه نبود و این درصد در سال 1390، به 5/4درصد و در سال 1391 به پنجدرصد رسید. (شرح در نمودار شماره یک) در مقوله اقتصاد سلامت، هزینههای کمرشکن درمانی (Catastrophic Expenditure) زمانی اتفاق میافتد که کل هزینههای سلامتی پرداختشده از جیب خانوار برابر یا بیش از 40درصد از توان پرداخت خانوار یا مصارف غیرخوراکی او باشد. افزایش روزبهروز هزینههای کمرشکن درمانی در شرایطی است که بر اساس برنامه چهارم توسعه قرار بود درصد کسانی که بهدلیل هزینههای کمرشکن درمان به زیر «خطفقر» سقوط میکنند، به یکدرصد کاهش پیدا کند.
همچنین نکته نگرانکننده دیگر در زمینه هزینههای درمان، سهم بالای پنج دهک پایین جامعه ایران در سقوط به زیر «خطفقر» است. بهطوریکه بر اساس بررسی صورتگرفته در گروه اقتصاد دانشگاه علامهطباطبایی تهران در رابطه با «برابری در تامین مالی هزینههای سلامت خانوارهای ایرانی» 8/ 24 درصد از کسانی که سالانه به دلیل هزینههای کمرشکن درمانی به زیر «خطفقر» سقوط میکنند، در دهک دهم جامعه قرار دارند. همچنین 8 /13 درصد در دهک نهم، 1/ 10 درصد در دهک هشتم، 10درصد در دهک هفتم، هشت درصد در دهک ششم، 1/ 9 درصد در دهک پنجم، 3/ 6 درصد در دهک چهارم، 8 /5 درصد در دهک سوم، 1 /6 درصد در دهک دوم و ششدرصد مردم در دهک یکم سالانه به دلیل هزینههای درمانی به زیر «خطفقر» میروند. (شرح در نمودار شماره دو) به عبارت دیگر، 66درصد کسانی که به زیر «خطفقر» سقوط کردند، در پنج دهک پایین جامعه بودند.