فرزانه کابلی و بازی در متفاوت‌ترین نقش عمرش+تصویر
علی نصیریان، فردوس کاویانی، فرزانه کابلی، امین زندگانی، قاسم زارع، لیلا برخورداری، پریسا مقتدی، مهدی عبادتی، اکرم حاج‌حسینی و سهیل دیوسالار در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند؛ بازی‌هایی که یکی از نقاط قوت «تانگوی تخم مرغ داغ» به شمار می‌آید. اما در میان بازیگران این نمایش، بازی فرزانه کابلی در نقش مادر خانواده (با نام انیس) با توجه به رفتار و گفتاری که دارد، بیش از دیگران به چشم تماشاگران می‌آید. در همین ارتباط با این بازیگر و طراح حرکات موزون تئا‌تر ایران گفتگو کرده‌ایم.
صحنه ای از نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ»
جدا از وجوه و ویژگی‌های بازیگری شما، فکر می‌کنید شخصیت انیس چه دارد که این قدر مخاطب با آن احساس نزدیکی می‌کند؟
دیالوگ‌هایش این نقش را خیلی شیرین کرده است. گفتار ویژه انیس باعث شده تا در دل تماشاگر بنشیند. خدا رحمت کند آقای اکبر رادی را که با این دقت و ظرافت، دیالوگ‌های انیس را نوشته و من که هر شب آن‌ها را چند بار تمرین و اجرا می‌کنم، هر بار بیشتر به قوت این دیالوگ‌ها پی می‌برم.
علاوه بر دیالوگ‌ها، گریم، میزانسن، لباس‌ها و… همه دست به دست هم داده‌اند تا این نقش خوب دیده و شخصیت انیس به خوبی عرضه شود.
و خیلی هم مورد تشویق تماشاگران قرار بگیرد.
من شب‌ها یک ساعت پس از پایان اجرا از پشت صحنه بیرون می‌آیم. با این وجود هر شب تماشاگرانی را می‌بینم که منتظر مانده‌اند تا با من صحبت کنند. این استقبال در آن ساعت از شب، یک انرژی مضاعف به من می‌دهد که نمی‌توان هیچ جوری توصیفش کرد.
نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» گروهی قوی از بازیگران را گرد هم آورده است. در این باره بگویید.
بله. برای مثال بازی مقابل علی نصیریان افتخار بزرگی است که پس از سال‌ها نصیب من شده و در همین مدت چیزهای زیادی را از ایشان یاد گرفته‌ام. نصیریان خود خود تئا‌تر است. فردوس کاویانی هم که بی‌نیاز از توصیف و تعریف است. بازی در کنار امین زندگانی، قاسم زارع، لیلا برخورداری، پریسا مقتدی، مهدی عبادتی و اکرم حاج‌حسینی هم یک تجربه خوب و شیرین را شکل داده است.
در بازی شما، تنها یک پرسش پیش می‌آید که آن هم در باره تند صحبت کردن شماست. شخصیت انیس به ویژه در صحنه‌های پر تنش و جایی که او عصبانی شده است، آن قدر مسلسل وار کلمات و جمله‌ها را ادا می‌کند که تعدادی از آن‌ها را تماشاگر نمی‌تواند تشخیص دهد. نمی‌شد کمی از سرعت ادای کلمات و جمله‌ها کاست؟
خب در صحنه‌های دعوا نمی‌شد انیس شمرده و آرام صحبت کند. شخصیت او طوری است که وقتی به جوش می‌آید، انگار کلمات و جمله‌ها مسلسل وار از دهانش خارج می‌شوند. این خواسته کارگردان بود و با اینکه برای من هم بسیار سخت است، اما فکر می‌کنم به این شخصیت و صحنه‌ها می‌آید.
شما سال هاست در تئا‌تر ایران به عنوان بازیگر و طراح حرکات موزون فعالیت داشته و از سوی تماشاگران شناخته شده‌اید. اما در بین مردم و توده‌ها هنوز با نقش تلویزیونی مادر علی کوچولو که در دهه 60 بازی کردید، شناخته می‌شوید. در سالن اجرای نمایش «تانگوی تخم مرغ داغ» هم می‌دیدم برخی از تماشاگران با این عنوان از شما یاد می‌کنند. از اینکه با یک نقش 30 سال پیش شما را خطاب می‌کنند، خوشحال می‌شوید یا ناراحت؟
چرا ناراحت بشوم، اتفاقاً خوشحال هم می‌شوم. دو سال پیش در ایتالیا بودم که یک خانم ایرانی به همراه فرزندش مرا دید و جلو آمد و آن قدر ذوق زده شده بود که من هم تعجب کردم. یا نوروز امسال در استرالیا هم این اتفاق از طرف یک پسر و دختر جوان برایم رخ داد. در ایران هم همین جوری است و هنوز برای مردم مادر علی کوچولو هستم. چون این مجموعه چندین بار پخش شده است، بزرگ و کوچک آن را می‌شناسند.
همین جا این پرسش هم پیش می‌آید که پس از آن تجربه موفق، چرا در این سال‌ها با تلویزیون کم کار کرده‌اید؟
تلویزیون آن قدر من را اذیت کرده است که امکان ندارد دیگر با آن‌ها کار کنم. چند باری پیشنهاد هم داده‌اند، اما من هیچ‌گاه قبول نمی‌کنم. حتی شده چند باری دوربین‌های تلویزیون به سالن‌های نمایش آمده‌اند تا بخشی از اجراهای ما را ضبط کنند که من خواسته‌ام از بازی من تصویر نگیرند. من سالهاست با تلویزیون کاری ندارم و در آینده هم کاری نخواهم داشت.