خاتمی در کنار دیگر نخبگان جهانی برای صلح

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،از خبرآنلاین اینکه نخبگان، رهبران سیاسی و روسای جمهور کنار رفته ویا مسئولان بلندپایه مجامع و سازمان های بین المللی پس از پایان خدمت یا بازنشسته شدن هم وغم،انرژی،دارائی یا وقت خود را صرف اقدامات بشر دوستانه،صلح طلبانه و عام المنفعه میکنند اقدام واتفاق جدیدی نیست،حال یا در قالب تاسیس بنیاد هائی حقوقی ،غیر انتفاعی وغیر دولتی یا به شکل فردی به اعتبار نام و موقعیت بین المللی شان. مانند بنیاد های نوبل، ویلی برانت، بی نظیر بوتو،ماندلا، کارنگی، گروه متنفذین( ریش سفیدان) بین المللی.یا به صورت شخصی مانند، کوفی عنان،اخضر ابراهیمی،نوام چامسکی،فرناندو کاردوسو رئیس جمهور پیشین برزیل،ارنستو زدیلو رئیس جمهور سابق مکزیک، مارتی آهتی ساری رئیس جمهور سابق فنلاند، دزموند توتو، کاسترو، واسلاو هاول ووو…..

فصل مشترک همه آنها یا بنیادها خدمت به صلح و ایجاد شرایطی بهتر برای زیست جامعه  بشری بوده وهست .اما نکته اصلی در مورد این اشخاص یا بنیاد ها، غیر انتفاعی بودن،بی مرزی و عدم وابستگی به دولت هاست. اتفاقا رمز موفقیت نسبی آنها (مگر در مواردی استثنا مانند کاسترو)در همین نکته ظریف قرار دارد.مایه تاسف است ولی تشکل های صلح طلبانه و بشر دوستانه فراگیر،نمودی عینی و چندانی در خاورمیانه ندارند.دستکم تا کنون.

هرچند منطقه از وجود شخصیت هائی که بتوانند حداقل به اعتبارنامشان در ایجاد آرامش و تحقق صلح نقش و مسئولیتی به عهده بگیرند بی بهره نیست. گرچه فعالیت برای صلح ، ثبات و امنیت مرز نمی شناسد لکن فعال شدن یک شخصیت خاورمیانه ای میتواند پازل اقدامات جهانی برای صلح و آرامش را کامل تر کند. با توجه به رشد فزآینده و خونین بحران های کانونی، از غرب آسیا گرفته تا خاور میانه و آفریقا، که صلح جهانی را با مخاطرات جدی روبرو کرده، تصور میکنم وقت آن رسیده کم کم عنصر و شخصیتی شناخته شده و بین المللی چون محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین ایران با جدیت بیشتری به ایفای نقش پرداخته وموثر تر وارد میدان شوند.(پیشنهادی که یک سال پیش و در اوج بحران سوریه آقای صادق خرازی تلویحا مطرح و بنده نیز در این خصوص مقاله مفصلی منشر کردم) . خاتمی و افرادی چون او با نگاهی واقعی به مسائل  و اعتمادی که در سطح جهانی به آنها وجود دارد(چون موقعیت دولتی ندارند) میتوانند موثر تر از دولت ها و مجامع رسمی در کنترل شرایط ایفای نقش کنند وتاثیر شگفت آورتری روی دولت ها بگذارند، ولو آنکه در قدم های اول یا موردی خاص موفق نشوند .موضوع را باید بلند مدت نگاه کرد.

این گروه نخبگان حداقل میتوانند با سکوت جهان در مقابل جنایات جنگی و تروریسم مقابله نمایند.محمد خاتمی صرف نظر از وجهه و اعتبار بین المللی، از این شانس بی نظیر نیز برخوردار است که عمیقا مورد اعتماد و وثوق حسن روحانی رئیس جمهور نوگرا و واقع بین ایران است که در حمایت از او درانتخابات ریاست جمهوری ‍ژوئیه 2013،با تمام توان برخاست و به میدان آمد. تصور نمی کنم محمد خاتمی برای ایجاد و هدایت مسئولیت های بین المللی،با هدف "گفتگوهای جهانی برای صلح و بشر دوستی" که خود از آن به عنوان "گفتگوی تمدن ها" یاد میکند در داخل ایران با محدودیتی خاصی روبرو باشد. به همین دلیل درک بی تحرکی کنونی رئیس جمهور پیشین ایران قدری مشکل شده است.البته ایفای این نقش به تنهائی از عهده اوساخته نیست.شاید که نه ،حتما همکاری و همیاری مشترک نخبگان منتقد ، متنفذ و همطراز بین المللی و منطقه ای را می طلبد.امروز از پاکستان و افغانستان گرفته تا عراق ، سوریه لیبی ،لبنان،غزه،کرانه باختری، سودان،بحرین و.. پیداو پنهان منطقه،همگی غرق جنگ ،خون ریزی و اسیر تروریسم اینتر ناسیو نال شده است.

تروریسمی ایدئولوژیک ، با انگیزه و البته خشن و بی رحم که قلب ملت ها ، امنیت کشور ها، ثبات منطقه و صلح بین المللی راهدف گرفته است. اقدامات غیر دولتی ها (بنیاد های صلح یا افراد با اعتبارو ذی نفوذ) در کنترل تروریسم و تحقق صلح می تواند موثرتر از دولت ها ایفای نقش کند،چراکه از اعتباری به مراتب بیشتر نزد افکار عمومی برخوردارند. مدعی نیستم سید محمد خاتمی قادر به معجزه خواهد بود،بی شک او هم محدودیت هائی دارد. اما رئیس جمهور پیشین  به عنوان یک شخصیت با نفوذ مسلمان و خاورمیانه ای که با فرهنگ،ادبیات، سیاست ، اجتماع و نیز سیاستمداران متعددی در منطقه آشناست با همکاری نخبگان برجسته بین المللی قادر است گام های مشترکی برای تحقق صلح و ثبات بردارد.نمی دانم نظر وی  چیست؟اما اگر قدمی بردارد مسلمامورد استقبال قرار خواهد گرفت.