گزارشگری که پدر زبان فارسی را در آورد

وحید ابوالحسنی را بسکتبالیست ها خوب می شناسند. او مربی بسکتبال بوده و سال هاست در رادیو و تلویزیون هم گزارش می کند. گزارش هایی پر از جملات ثقیل، پر از تمجید و تعریف های تکراری و البته به قول دوستانش حماسی! با وجود این او همچنان بدون مشکل به کارش ادامه می دهد.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، از تماشاگران امروز: وحید ابوالحسنی را بسکتبالیست ها خوب می شناسند. او مربی بسکتبال بوده و سال هاست در رادیو و تلویزیون هم گزارش می کند. گزارش هایی پر از جملات ثقیل، پر از تمجید و تعریف های تکراری و البته به قول دوستانش حماسی! با وجود این او همچنان بدون مشکل به کارش ادامه می دهد.

بازی ایران – چین در نیمه نهایی بازی های آسیایی را وحید ابوالحسنی گزارش کرد. بخشی از این جملات عجیب و غریب او در این گزارش را بخوانید:

* تیم ایران با لباس سفید بازی می کنه. سفید بهترین رنگ دنیاست! (اونوقت اگه ایران قرمز بپوشه چی؟)

* حرکت آهسته دوربین توسط همکاران ما در اینچئوان مشخص می کنه نحوه فول رو (تصویر آهسته درست است نه حرکت آهسته دوربین. منظور از همکاران ما دقیقا چه کسانی هستند؟ همکاران صدا و سیما؟ چه ربطی به آنها دارد؟ از کی تا حالا بازی های آسیایی را همکاران صدا و سیمای ایران فیلمبرداری می کنند؟! اینچئوان به جای اینچئون هم از خلاقیت های استاد ابوالحسنی است.)

* بازی موسوم به نفر به نفر… دفاع موسوم به مچ آپ… در منطقه موسوم به کی (KEY)… بازی موسوم به گیو اند گو (give and go)… در یک بازی موسوم به ست… تخلف موسوم به خطای ورزشی!!… (داری اصطلاحات ورزشی رو دست می اندازی استاد؟ تخلف موسوم به خطای ورزشی اونوقت؟)

* در زمان موسوم به تایم اوت یا زمان خارج از بازی، بازیکنان گوشهاشونرو در اختیار سرمربیان دو تیم قرار می دن.

* بچه خوب مشهدالرضا، حامد آفاق اسلامیه… مهدی کامرانی بچه خوب شهرری… یک پارچه همت و غیرته این بازیکن!… بچیرویچ به بازیکن ها دستور میده از تاکتیک های اعلام شده قبلی سود ببرن؟ (خداوکیلی کی ممکن است اینجوری حرف بزند؟ از تاکتیک ها سود ببرید؟!)

* تنها دو امتیاز اختلاف امتیاز ما با چین به حضورتون معرفی میشه!

* خطای 24 ثانیه مهم نیست. این خطا عملیات دفاعی تیم بسکتبال چین رو معرفی میکنه!

* پنالتی با تعریف جریمه، بهترین فرصت برای کسب امتیاز است.

* یک ضد حمله تند و تیز که به حمله نشسته، بازمی گرده. در مرکز عملیات حمله، چینی ها از این فرصت استفاده ای نمی برن. (یه مترجم بذاریم کنار دستتون تا به فارسی بگه منظورتون چیه؟)

* چینی ها با یک سهل انگاری توپ را روانه اوت می کنند. معلوم است که هیجان زیادی رو با خودشان حمل می کنند! (خدایا ما رو بکش!)

* مبادرت به دفاع موسوم به پرس می کنند. پرس در معنا به معنی فشار است.

* در منطقه موسوم به کی – کی ای وای – به معنی کلید – تیم ها علاقمند هستند به این منطقه ورود کنند.

* اینجا هم یکی از بهترین صحنه های مسابقه هست؛ عرصه ورود دو بازیکن جوان! (احتمالا منظور لحظه ورود بود.)

* دو بازیکن شهر کردی در تیم ملی بازی می کنند. جا داره از طرف همه همکارانم خسته نباشید بگم خدمت مربیان شهر کردی. خدا قوت! (وسط بازی ملی؟ الان مربیان شهر کردی میان تو میدون وسط شهر و دست به حرکات موزون می زنن.)

* 22 به 13 نتیجه بسیار خوبی است که تلاش ارزشمند بسکتبالیست های تیم ایران برابر چین با یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر جمعیت، معرفی می کند.

* برتری ما در عرصه ریباند زایدالوصف بود. (همچنین شگفت انگیز بودن ما در عرصه گزارشگری)

* تاکتیک موسوم به ترانزیشن گیم یا انتقال از دفاع به حمله صورت می گیرد.

* آرمان زنگنه در پست تخصصی خودش موسوم به پاور فوروارد بازی می کنه. به رغم اینکه تماشاگران چینی او را با صدا مورد آزار و اذیت قرار میدن… (منظور هو کردن بود.)

* نشان دادن دستهای بچیروویچ به صورت متقاطع جلوی بدنش، علامت تعویض است.

* چینی ها لحظاتی است کمی جان گرفته اند، نباید ما بگذاریم بیشتر از این جان بگیرند. در صورتی که جان بگیرند، مشکل ساز خواهند شد.

* اصغر کاردوست به زمین میاد. سلام ما به مردم خوب گیلان زمین! و اصغر کاردوست از رشت به زمین میاد.

* برتری کماکان از آن فرزندان دلیر ایران زمین است!

* ان شاءالله برای نخستین بار، طلای زیبای آسیا رو، فرزندانتان تقدیم شما ملت سرافراز ایران زمین خواهند کرد. برای آن روز دعا خواهیم کرد.

* حتما در گیرنده های تلویزیونی تون می شنوید صدای عوعو کردن تماشاچی موذی حاضر در سالن رو (اشاره به هو کردن تماشاگران چینی که می خواستند تمرکز بازیکن ایرانی را هنگام زدن پنالتی به هم بزنند. این اتفاق عجیب نیست و ممکن است در همه ورزش ها بیفتد) اگر اونها در کشور عزیزمون حضور داشتند، می فهمیدند معنی حمایت رو. تماشاچی های ایران در عین صلابت، مودبانه تیم حریف رو مورد فشار قرار میدن! بچه های ما تحت فشار هستن… (تماشاچیان ایرانی حریفان رو مودبانه مورد فشار قرار میدن؟ استاد؟ آخه یه وقت… هیچی اصلا. خدایا همه ما را بیامرز.)

* حتما هموطنان عزیز یادشون هست در مسابقات جهانی، آنجایی که همه قفل ها در هم پیچید، مهدی کامرانی، این بچه شهرری، جنوبی ترین منطقه تهران قفل ها را یکی پس از دیگری باز کرد. جنگندگی او قابل تحسینه (توصیف در حد شعر لورکا)

* 40 به 27، سیزده امتیاز اختلاف دو تیم در کوارتر سوم در حالی به حضورتون گزارش میشه که همونطور که گفتم با 13 امتیاز ابتکار و بازی رو در قاطعیت اجرا تحت کنترل داریم. (متوجه منظور استاد شدید؟ نشدید؟)

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

15  −    =  14