احراز هویت بیومتریک استفاده از رمزها را پایان می دهد/کنترل بیومتریک ۴۰درصد تراکنش های آنلاین تا سال۲۰۱۶

احراز هویت بیومتریک تنها تغییر بسیار بزرگ ده سال گذشته است و رمزهای چهاررقمی جای خود را به اثر انگشت، ضربان قلب، عنبیه و تکنولوژی تشخیص چهره خواهد داد./ تا سال 2016، سنسورهای بیومتریک در حدود 40 درصد از گوشی های هوشمند مشتریان را کنترل می کنند./تا سال 2024، همه تراکنش های آنلاین از طریق روش های بیومتریک تایید می شوند.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، احراز هویت بیومتریک تنها تغییر بسیار بزرگ ده سال گذشته است و رمزهای چهاررقمی جای خود را به اثر انگشت، ضربان قلب، عنبیه و تکنولوژی تشخیص چهره خواهد داد.

در حالی که خرده فروشان تمایلی به سرمایه گذاری برای POS هایی با تکنولوژی های پیشرفته ندارند، بانک ها دستگاه های خودپرداز را نیز به احراز هویت بیومتریک مجهز می کنند. خرده فروشان ارتقاء POS ها را ضروری نمی دانند؛ زیرا گوشی های هوشمندی که مجهز به احراز هویت بیومتریک هستند، برای تراکنش های درون فروشگاه نیز قابل استفاده هست.

گارتنر در این باره می گوید: « به زودی و تا سال 2016، سنسورهای بیومتریک در حدود 40 درصد از گوشی های هوشمند مشتریان را کنترل می کنند. در این میان، ویزا و مسترکارد قصد دارند سیستم های آنلاین و رمزهای عبور آن ها را در سال آینده با تکنولوژی های بیومتریک سازگار کنند.»
تا سال 2024، همه تراکنش های آنلاین از طریق روش های بیومتریک تایید می شوند.

منبع:.mobilepaymentstoday.com

ترجمه از واحد ترجمه پایگاه خبری بانکداری الکترونیک

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،شناسایی و احراز هویت دو هسته اصلی در بیشتر سیستم های کنترل دسترسی هستند. شناسایی عملی است که یک کاربر برای معرفی خود به یک سیستم اطلاعاتی استفاده می کند که معمولا در قالب یک شناسه ورود یا Login ID وجود دارد . شناسایی در حقیقت برای پاسخگویی کاربر به اعمالی است که وی بر روی سیستم انجام می دهد ، یعنی شناسایی در دنیای فناوری اطلاعات برابر با قابلیت حسابرسی به فعالیت های کاربران در سیستم های اطلاعاتی است . احراز هویت تاییدی بر این است که کاربر همان فردی است که ادعا می کند و در حقیقت بررسی می کند که شناسه کاربر معتبر است یا معتبر نیست . معمولا احراز هویت توسط رمز عبور کاربران در شبکه انجام می شود.

فاکتورهای اصلی در احراز هویت

چیزی که شما می دانید ( What You Know ) : مانند رمزهای عبور و شماره هایی مانند پین کد ….
چیزی که شما دارید ( What You Have ) : مانند کارت های هوشمند اعتباری و بانکی و یا انواع Token ها و …
چیزی که شما هستید ( What You Are ) : فیزیک بدنی شما ، اثر انگشت ، نمونه DNA ، ساختار شبکیه و عنبیه چشم و …

برخی اوقات می توان فاکتور چهارمی نیز به این موارد اضافه کرد که معمولا به آن چیزی که شما انجام می دهید نیز گفته می شود ، برای مثال مدت زمانی که طول می کشد که شما نام کاربری و رمز عبور خود را بر روی کیبورد وارد کنید در این فاکتور قرار می گیرد ، شما می توانید این فاکتور یکی از زیرمجموعه های فاکتور چیزی که شما هستید ( What You Are ) بدانید. احزار هویت دوگانه یا Two-Factor Authentication به این معناست که دو عدد از فاکتورهای احراز هویت را بصورت همزمان در فرآیند احراز هویت استفاده کنیم. برای مثال دریافت پول از دستگاه های خودپرداز بانک از سیستم احراز هویت دو دوگانه استفاده می کند ، شما ضمن اینکه بایستی کارت هوشمند بانکی ( چیزی که شما دارید ) را همراه داشته باشید ، رمز عبور آن ( چیزی که شما می دانید ) را نیز بایستی بدانید .

 

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

  −  1  =  2