روزنامه‌نگار اسلوانیایی: بعد از سفر به غزه می‌ترسم به کشور خودم برگردم
ماتیز زورمان عکاس اسلوانیای معتقد است: من به عنوان یک خبرنگار ترس از جنگ را از دست دادم و ترس برگشت به اسلونی یعنی کشورم و بیدار کردن مردم را به دست آوردم.
ماتیز با اشاره به مشکلاتی که در این سفر به غزه داشت گفت: خطر و مشکلات زیادی در این سفر وجود داشت من به عنوان یک خبرنگار ترس از جنگ را از دست دادم و ترس برگشت به اسلونی یعنی کشورم و بیدار کردن مردم را به دست آوردم.
اریک والنچیچ فعال اجتماعی و روزنامه‌نگار اسلوانیایی و نویسنده کتاب «غزه در محاصره؛ کشتار مردم فلسطین» گفت: ما گزارشی را از بیمارستانی که کودکان فلسطینی در آن مستقر بودند از کشور خودمان مخابره کردیم بعد از این کزارش رئیس جمهور اسرائیل به اسلوونی آمد و پشت درهای بسته با رئیس جمهور اسلوونی صحبت کرد و بعد از این صحبت‌ها بود که اجازه حضور رسانه‌ها را دیگر در آن بیمارستان ندادند و مشخص بود که این دستور از سوی رئیس جمهور اسرائیل داده شده است.
وی با اشاره به مسئله آزادی بیان گفت: بیایید از آزادی بیان به دروغ‌سازی و دورویی صحبت کنیم هر زمانی که قرار است از اسرائیل و هلوکاست صحبت شود ممکن است باز هم رئیس جمهور اسرائیل بیاید و جلوی حضور شما را بگیرد. جنایت‌های زیادی را اسرائیلی‌ها مرتکب می‌شوند و به سادگی هم از آنها صحبت می‌کنند و همواره نیز می‌گویند ما می‌خواهیم یک میلیون نفر از مردم غزه را بکشیم.
وی با اشاره به سفر خودشان به غزه نیز گفت: اول می‌خواستیم که کار یک خبرنگار و گزارشگر را در این سفر انجام دهیم اما بعد از مشاهده اتفاقات آنجا متوجه شدیم که داستانهای زیادی وجود دارد که نیاز است ما در مورد آنها صحبت کنیم امروز در غزه یک میلیون داستان وجود دارد که می‌تواند هر کدام یک کتاب شود. شما در ایران تحریم را خوب می‌شناسید اما آن چیزی که در غزه می‌گذرد بسیار متفاوت است. در غزه حتی اجازه ورود اسباب‌بازی و وسایل اولیه سرگرمی نیز به کودکان داده نمی‌شود. غزه را نمی‌توان یک جامعه معرفی کرد چرا که 80 درصد مردم آن منطقه از کمک دیگران زنده هستند. آخرین باری که ما در غزه بودیم هزاران نفر تلاش می‌کردند که از آن منطقه خارج شوند در ششم سپتامبر یک کشتی با 500 مسافر در دریا غرق شد. یکی از کودکان آن کشتی که نامش عصفور نام داشت در بین کشته شدگان آن غرق شدگی کشتی بود که ما او را قبلا دیده بودیم سوال اینجاست که چرا او می‌خواست از فلسطین خارج شود. عصفور به معنای پرنده است و او نیز می‌گفت که اسم من نیز پرنده است اما نمی‌توانم پرواز کنم. او می‌خواست که پدر خود را ببیند اما اسرائیل نمی‌گذ اشت که از غزه خارج شود. من خیلی دلم می‌خواهد که یک پرنده باشم تا بتوانم پدرم را ببینم. وقتی که او مرد 16 سال سن بیشتر نداشت.
سایلا یاشیچ مدیر موسسه آبراهام و زن سال بوسنی در سال 2012 در بخش دیگری از این نشست گفت: ما در اسلوونی تلاش می‌کنیم که دین و حجاب اسلامی را گسترش دهیم. پوشیدن حجاب در کشورهای اروپایی مانند یک جهاد است. و با وجود تعداد کم افرادی که حجاب اسلامی در کشور ما دارند که شاید به تعداد انگشت‌شمار 25 تا 50 نفر می‌رسند اما ما باز تلاش خود را ادامه می‌دهیم و امیدواریم که بتوانیم به این تعداد اضافه کنیم.