پرداخت کارتی در آسیا-اقیانوسیه تا سال ۲۰۲۰ به ۱۹.۵ تریلیون دلار خواهد رسید

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، سطح برخورداری از کارت در آسیا-اقیانوسیه با اکثر مناطق دیگر قابل ‌قیاس است اما میزان استفاده به ‌ازاء کارت همچنان پایین است.

استفاده از پول نقد در این منطقه همچنان کاربرد و استفاده گسترده ‌ای دارد و قبول و پذیرش کارت در بعضی کشورهای منطقه محدود و پایین است.

با این حال، وضعیت در نتیجه حمایت کمپین ‌های رسمی به منظور ترویج پرداخت کارتی و افزایش پذیرش کارت در کشورهای مختلف به ‌عنوان مثال در مالزی و تایلند، در حال تغییر است.

آربی ‌آر (RBR) پیش ‌بینی می‌کند که میان سال‌های 2014 تا 2020، ارزش پرداخت کارتی در آسیا-اقیانوسیه بیشتر از دو برابر شده و به 19.5 تریلیون دلار برسد که این افزایش تا حدی به علت رشد سه ‌برابری در تعداد پایانه‌های فروشگاهی علی ‌الخصوص در چین است.

رشد ارزش روندی غیرمتوازن در کشورهای منطقه داشته است زیرا کشورها در مراحل بسیار متفاوتی از بلوغ و توسعه قرار دارند؛ در حالی که کشورهایی از قبیل ژاپن، کره‌جنوبی و تایوان از نظر نفوذ کارت‌های اعتباری و بانکی به بلوغ رسیده ‌اند، این مساله درباره هند، پاکستان و اندونزی که کشورهایی کمتر ‌توسعه ‌یافته ‌اند، صدق نمی‌کند.

یونیون ‌پی حدود 70درصد پرداخت کارتی در آسیا-اقیانوسیه را در اختیار دارد
یونیون ‌پی بزرگ‌ترین سیتسم پرداخت کارتی در آسیا-اقیانوسیه محسوب شده و سهم آن از پرداخت کارتی از 65درصد به 70درصد در سال 2014 افزایش یافت که نشان از رشد و گسترش سریع بازار کارت‌های اعتباری در چین دارد.

کارت‌های یونیون ‌پی در 9 کشور دیگر در منطقه نیز صادر می‌شوند اما کمتر از یک ‌درصد پرداخت ‌های این سیستم در منطقه متعلق به کارت‌های صادرشده در خارج از چین است.

ویزا و مسترکارت به ترتیب 15درصد و 9درصد ارزش پرداخت ‌های کارتی در آسیا-اقیانوسیه را در اختیار دارند. علاوه بر این، در حالی که شرکت جی ‌سی ‌بی (JCB) سهمی 2درصدی از کل بازار منطقه را در اختیار دارد، سهم این شرکت از بازار داخلی ژاپن، 22درصد است.

روپی (RuPay) دارای سریع‌ترین رشد
رویه‌ها و سیستم‌های پرداختی داخلی تقریبا در تمام کشورهای منطقه اجرا می‌شوند اما در کل بیشتر برای برداشت پول نقد استفاده می‌شوند تا پرداخت و در اکثر موارد سهم آن‌ها از پرداخت ثابت بوده یا رو به کاهش است.

بررسی آربی ‌آر (RBR) نشان می‌دهد که در سطحی منطقه ‌ای این سیستم‌های پرداخت ارزشی کمتری از 2درصد را در اختیار دارند. سریع‌ترین طرح و سیستم داخلی از نظر رشد و گسترش، سیستم روپی (RuPay) هند است که توسط شرکت پرداخت ‌ ‌های ملی هند (NCIP) اداره می‌شود.

این سیستم از زمان آغاز به ‌کارش در سال 2012، رشد چشم ‌گیری را تجربه کرده که یکی از دلایل آن هزینه‌های پایین پردازش بوده است. تا پایان سال 2014، سهم روپی از میزان پرداخت کارتی در هند به حدود 6درصد رسید.

رقابتی شدید در انتظار یونی ‌ین پی (UnionPay) در بازار داخلی
انتظار می‌رود که یونی ‌ین پی جایگاه خود به ‌عنوان بزرگ‌ترین سیستم پرداخت در آسیا-اقیانوسیه را حداقل در آینده نزدیک حفظ کند. وابستگی این سیستم پرداخت به بازار چین، آن را بیشتر از رقبای ‌اش در برابر نوسانات اقتصادی این کشور آسیب ‌پذیر ساخته است.

علاوه بر این، پایان انحصار این سیستم پرداخت بر بازار کارتی بانکی در چین، دروازه‌های بازار چین را روی بازیگران خارجی باز می‌کند.

با گذشت زمان، در شرایطی که تمام سیستم‌های پرداخت کارتی مشتاق ورود به این بازار بالقوه ‌اند، یونی ‌ین ‌پی با میزان رقابتی بیشتری مواجه خواهد شد.

منبع: paymentscardsandmobile