کمربند محافظ تورم تکرقمی
بررسیهای یک پژوهش نشان میدهد
بررسیهای یک پژوهش نشان میدهد که با بهرهگیری از دو سیاست «اصلاحات ساختاری» و «بهرهگیری از ابزار نوین بانکی» میتوان وابستگی بانکها به رشد نقدینگی را کاهش داد. در سالهای گذشته، رشد بیحساب و کتاب نقدینگی باعث شد که منابع بازار پول، وابستگی بالایی به تغییرات متغیرهای پولی، از جمله پایه پولی داشته باشد و در نتیجه نوسانات این متغیر، سلامت بانکی را تهدید کند. اما بهرهگیری از سیاستهایی که بتواند این وابستگی را کاهش دهد، دست دولت را برای اجرای سیاست پولی باز نگه میدارد.
اتخاذ سیاستهای نادرست در سالهای گذشته، باعث شده وابستگی بانکها به منابع بانک مرکزی افزایش یابد. این وابستگی موجب شده شرایط بانکها از نظر ارزیابی شاخصهای سلامت بانکی در زمانی که رشد نقدینگی بالا باشد، روند مناسبی داشته باشد، نسبت به زمانی که کنترل پایه پولی و کاهش رشد نقدینگی برای تحقق تورم تکرقمی در دستور کار قرار گیرد. این روند موجب شده هنگام اتخاذ سیاستهای انقباضی و کنترل پایه پولی، یک چرخه معیوب شکل گیرد. کاهش رشد نقدینگی باعث افزایش مشکلات منابع مالی بانکها در شرایط کنونی شده و این روند منجربه افزایش بدهی بانکها به بانک مرکزی و از سوی دیگر افزایش نرخ سود بانکی میشود. در نتیجه افزایش بدهی بانکها به بانک مرکزی بهعنوان یکی از جزءهای پایه پولی، باعث خواهد شد که تحقق تورم تکرقمی با مشکل روبهرو شود. یک پژوهش با ارزیابی متغیرهای اقتصاد کلان و اثرگذاری آن بر نسبتهای بانکهای بحرانی معتقد است برای عبور از این سیکل معیوب باید با در نظر گرفتن دو سیاست «اصلاحات ساختاری» و «بهرهگیری از ابزار نوین بانکی» وابستگی بانکها به رشد نقدینگی را کاهش داد.
لینک کوتاهلینک کپی شد!