جزییات آیین نامه اجرایی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران منتشر شد

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک در این آیین نامه 13 ماده ای، با ارائه تحریفی از اصطلاحات عملیات بانکی، بانک خارجی و سرمایه اعطایی، به چگونگی تاسیس بانک خارجی پرداخت و در ماده دو آیین نامه آمده است: بانک خارجی که حداقل پنج سال از تاریخ شروع فعالیت آن گذشته باشد، می‌تواند با رعایت مفاد این آیین‌نامه به انجام عملیات بانکی در قالب شعبه در ایران مبادرت کند. عملکرد مالی بانک خارجی در سه سال گذشته باید نمایانگر سودآوری آن در طی هر سه سال ‌باشد.
در ماده سه آیین نامه اجرایی نحوه تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران آمده است: حداقل سرمایه اعطایی بانک خارجی به شعبه در ایران پنج میلیون یورو یا معادل آن به سایر ارزهای معتبر به تشخیص بانک مرکزی است و لازم است 100 درصد آن قبل از صدور مجوز تأسیس نزد بانک مرکزی تودیع شود.
بر اساس تبصره ای از این ماده، بانک مرکزی در صورت لزوم می‌تواند حداقل سرمایه اعطایی بانک خارجی به شعبه در ایران را تغییر دهد.
همچنین در تبصره دیگری از این ماده خروج سرمایه اعطایی بانک خارجی، فقط در زمان انحلال شعبه امکان‌پذیر است.
بر اساس تبصره دیگر این ماده، نحوه و شرایط ورود سرمایه اعطایی بانک خارجی، می‌تواند مطابق با قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی ـ مصوب 1381 ـ و آیین‌نامه اجرایی آن صورت گیرد.
تبصره دیگر این ماده صراحت دارد که مدت اعتبار مجوز تاسیس بانک خارجی سه ماه است که با نظر بانک مرکزی تا یک سال قابل تمدید است.
بر اساس ماده چهار این آیین نامه، بانک خارجی، موظف است مراحل تاسیس شعبه و دریافت مجوزهای مورد ‌نیاز را مطابق با دستورالعمل اجرایی این آیین‌نامه که به تصویب بانک مرکزی خواهد رسید، رعایت کند.
ماده پنج آیین نامه اجرایی نحوه تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران صراحت دارد که عملیات بانکی شعبه، مشمول مقررات قانون عملیات بانکی بدون ربا – بهره – خواهد بود.
در ماده شش این آیین نامه آمده است: صلاحیت و تخصص‌های مورد نیاز برای احراز سمت‌های مدیریتی شعبه، توسط بانک مرکزی تعیین می‌شود.
ماده هفت این آیین نامه تاکید دارد که شعبه بانک خارجی موظف به تودیع سپرده قانونی نزد بانک مرکزی است و بر اساس تبصره ای از این ماده میزان سپرده قانونی بر اساس نوع سپرده‌ها، توسط بانک مرکزی تعیین خواهد شد.
در ماده هشت این آیین نامه آمده است: شعبه موظف است در فعالیت‌های خود، ضوابط نظارتی مرتبط با نسبت‌های نقدینگی، ایفای تعهدات و محدودیت‌های مربوط به تسهیلات و تعهدات کلان، تسهیلات به اشخاص مرتبط، بیمه سپرده‌ها، مدیریت ریسک، رویه‌ها و استانداردهای حسابداری و همچنین ساز و کارهای مرتبط با نظام کنترل‌های داخلی را که توسط بانک مرکزی تعیین می‌شود، رعایت کند.
بر اساس ماده 9 آیین نامه اجرایی نحوه تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران، نظارت بر عملیات شعبه به عهده بانک مرکزی است. بانک مرکزی با هدف حفاظت از منابع سپرده‌گذاران، کسب اطمینان از رعایت مقررات این آیین‌نامه و دستورالعمل اجرایی آن و همچنین ثبات و سلامت مدیریت شعبه در مقابله با مخاطرات فراوری و یا محتمل آتی و کفایت منابع شعبه برای مهار این گونه مخاطرات، اقدامات نظارتی و اصلاحی لازم را بر شعبه اعمال می‌کند.
سه ماده آخر این آیین نامه به چگونگی تعطیلی شعبه پرداخته و در ماده 10 آمده است: در مواردی چون در صورت عدم تمکین به دستورالعمل‌های نظارتی و اصلاحی بانک مرکزی، در صورتی که بانک خارجی درخواست نماید، در صورتی که شعبه فعالیت‌ها و عملیات خود را بدون کسب مجوز از بانک مرکزی به مدت یک هفته کاری متوقف کرده باشد و در صورتی که برای بانک مرکزی محرز شود، اطلاعات و مدارکی که بانک خارجی برای تاسیس شعبه ارسال کرده‌، نادرست یا مخدوش است، ممکن است شعبه تعطیل شود.
در ماده 11 این آیین نامه آمده است: تصمیمات مرتبط با ورشکستگی و تسویه بانک خارجی در رابطه با تعطیلی شعبه، قابل اجرا نخواهد بود، مگر اینکه بانک مرکزی از ایفای تعهدات شعبه در رابطه با سپرده گذاران و سایر مشتریان بانک اطمینان حاصل کند.
ماده 12 آیین نامه اجرایی نحوه تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران صراحت دارد که بانک خارجی نمی‌تواند قبل از ایفای تعهدات شعبه خود در مقابل بستانکاران و سایر مشتریان در ایران، نسبت به تعطیلی – انحلال – شعبه اقدام کند.
ماده 13 این آیین نامه، بانک مرکزی را موظف کرد دستورالعمل اجرایی این آیین‌نامه را که ناظر بر نحوه تاسیس، فعالیت، نظارت و تعطیلی شعب بانک خارجی در ایران است، ابلاغ کند.

این آیین نامه  کهآیین نامه اجرایی نحوه تأسیس و عملیات شعب بانک‌های خارجی در ایران نام گرفت  روز سه شنبه در روزنامه رسمی کشور منتشر شد.
آیین نامه اجرایی نحوه تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران را وزیران کابینه در نشست 28 اسفند سال 87 خود به پیشنهاد بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد.