چهره های ایرانی در رسانه های آنور آب!
هفته نامه حاشیه: به قول معروف «تا بوده همین بوده، تا هست چنین باشد!» اینکه همیشه هستند افراد، چهره ها یا گروه هایی که مایه «امید» مردم اند و مروج «امیدواری». در زمستان سرد و روزگار سیاه هم ورد زبانشان سر آمدن زمستان است و به امید دمیدن صبح.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،معمولا هم کاری به جو غالب و موج های سرگردان و احساسی توده مردم ندارند و کار خودشان را می کنند؛ نواختن سرنای امید. در مقابل این طیف اما هستند کسانی که معمولا سرنا را از سر گشادش می زنند. گاهاز سر ناشیگری و گاه از سر آگاهی و بر اساس سیاست و مشی خاصشان. حکایت بعضی هم البته شخصیت «گِلام» است در کارتون سفرهای گالیور با آن «من می دونم»های معروفشان! همیشه ناامید، همیشه ناراضی و مشکوک! این طرف و آن طرف مرز هم ندارد.
آسمان همه جا یک رنگ است. در این گزارش کوتاه می خواهیم نگاهی داشته باشیم به آن سوی مرزها. به مشی و عملکرد نمونه های گل درشتی از آنهایی که به هزار و یک دلیل، در سال های اخیر جلای وطن کرده اند. وجه مشترکشان همین جلای وطن است و گاه، خراب کردن پل های پشت سرشان. وجه تمایزشان … که بهانه این گزارش است … هم نوع مواجهه شان با موج امیدواری مردم، پیش و پس از انتخابات 29 است. آنهایی که مروج ناامیدی اند و همه را سر و ته یک کرباس می شمارند و آنها که طبعا «همه را سر و ته یک کرباس» نمی شمارند!
نیک آهنگ کوثر
در سال های اخیر به ویژه پس از وقایع سال 88 شاهد مهاجرت اقشار مختلفی به خارج از کشور بودیم. از جمله روزنامه نگاران و فعالین سیاسی که با دلایل مختلف، ترک وطن کردند. نیکآهنگ کوثر یکی از همین هاست. کاریکاتوریستی که در فضای پس از انتخابات دوم خرداد سال 76 و رونق کسب و کار مطبوعات، به فضای رسانه ای پا گذاشت و به مدد اقبال کم نظیر مردم به روزنامه ها و مجلات آن ایام، کارهایش دیده شد و نامش بر زبان ها افتاد.
