راز عجیب بزرگترین نمایشنامهنویس دنیا
تحقیقات جدید نشان میدهد ویلیام شکسپیر که به عقیده بسیاری مهمترین نمایشنامهنویس دنیاست محتکر مواد غذایی بوده است.
به گزارش خبرآنلاین، این کشف عجیب موجب میشود شناخت ما از نمایشنامهنویس بزرگ 400 سال پیش وارد مرحلهای جدید شود.
تحقیقات دانشگاه آبریستیث همچنین نشان میدهد شکسپیر به دلیل پرداخت نکردن مالیات به زندان تهدید شده بود.
شکسپیر در دورانی که بریتانیا با کمبود مواد غذایی روبرو بوده، دست به احتکار زده است. در تحقیق این دانشگاه نگاه شکسپیر به گرسنگی و مواد غذایی در آثارش بررسی شده است.
در «کوریولانوس» شکسپیر قحطی را توصیف میکند که درنتیجه سوءاستفاده سیاستمداران و تاجران ثروتمند است. او این نمایشنامه را سال 1607 در اوج شورشهای مردمی برای مواد غذایی نوشته است.
دکتر جین آرچر، استاد ادبیات قرون وسطی و مقاومت در این دانشگاه، نویسنده اصلی این تحقیق است. او معتقد است نقش شکسپیر شاعر و نمایشنامهنویس به عنوان محتکر مواد غذایی در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم امری است که بسیاری فراموش کردهاند.
شکسپیر در طول 15 سال مواد غذایی مثل گندم، جوانه جو و جو انبار میکرده و به قیمت بالاتر به همسایهها و فروشندگان محلی میفروخته است.
به نظر دکتر آرچر نباید شکسپیر را به دلیل احتکار مورد سرزنش قرار داد. او این کار را انجام میداده تا مطمئن باشد در روزهای قحطی و بد بودن کشت و کار خانواده و همسایههایش بدون غذا نمیمانند. «شناختن شکسپیر به عنوان مرد روزهای قحطی او را به شخصیتی پیچیدهتر بدل میکند، شخصیتی که بیشتر شبیه انسانهای دیگر بوده و درک ما را از او بیشتر میکند.»
آرچر این تحقیق را به همراه پروفسور ریچارد مارگراف ترلی و پروفسور هوارد تامس انجام داده است. به گفته آرچر: «ما به نقش مواد غذایی و ذخیره مواد غذایی در ادبیات علاقه داشتیم. در واقع در نمایشنامه «شاه لیر» بود که متوجه شدیم گرسنگی و ذخیره گندم و دیگر مواد غذایی چه نقش مهمی در کار مردان سیاست دارد.»
او افزود: «تصویری که شکسپیر از رشد گندم و بیحاصلی زمین یا بد بودن بار زمین ارائه میدهد به شدت واقعی و ملموس است.»
در زمان شکسپیر و دوران نویسندگی او، گرسنگی و رویکرد حکمرانان به پخش مواد غذایی و سازماندهی زنجیره غذایی یکی از مهمترین مسائل سیاسی بوده است.
شکسپیر در سال 1598 به دلیل پرداخت نکردن مالیات مورد پیگرد قانونی قرار میگیرد و به دلیل احتکار گندم دادگاهی میشود. این تحقیق نشان میدهد که «شکسپیر افرادی را که نمیتوانستند یا نمیخواستند پول مواد غذایی را به او بدهد راحت نمیگذاشت و از سود حاصله از این کارها، فعالیتهایش در زمینه رباخواری را گسترش میداده.»
به گفته آرچر، شکسپیر برای مردم گرسنه مینوشت و از همین گرسنگی سوءاستفاده هم میکرد. «او از نمایشنامهنویس بودن بهره میبرد و جیبش را پرپول میکرد و هر وقت هم بازار رونق میگرفت سراغ آن میرفت و با فروش مواد غذایی به قیمت بالاتر آینده خانوادهاش را تامین میکرد.»
نتیجه این تحقیقات در سخرانی در جشنواره ادبی «هی» (Hay) در ماه مه اعلام میشود.