برای این فوتبال ناپاک آبرو نخریم

گروه ورزشی مشرق، اعتیاد بلایی خانمانسوز است. بدون شک یکی از بیشترین مصیبت‌هایی که ممکن است متوجه یک خانواده شود، مبتلا شدن عضوی از آن به این موضوع می‌باشد و بعد از این اتفاق ممکن است هر پیشامد دیگری رخ نمایی کند. واکنش اولیه اطرافیان فرد معتاد بعد از شنیدن این خبر شوک‌آور را آیا از کسی شنیده‌اید؟ خدا قسمت نکند اما می‌گویند خیلی از آنها نمی‌خواهند باور کنند چه اتفاقی افتاده و به هر شکلی که هست سعی می‌کنند از واقعیت فرار کنند. مصنوعی هم که شده، به روی خود نمی‌آورند و وانمود می‌کنند از چیزی خبر ندارند؛ اما به مرور زمان شرایط تغییر می‌کند. طرف می‌پذیرد بر سر عزیزش چه آمده و تمام تلاشش را به کار می‌گیرد تا اوضاع را به حالت اولیه‌اش بازگرداند. هر سختی و هزینه‌ای را به جان می‌خرد تا اعتیاد از خانه و خانواده‌اش دور شود و به قول معروف گورش را گم کند. این تلاش اما تا چه زمانی ادامه دارد؟ مطمئناً تا وقتی که فرد معتاد نشان دهد و ثابت کند خود نیز برای بازیابی سلامتی‌اش انگیزه دارد. اگر خلاف این به اثبات برسد و برای اطرافیان وی مُسجّل گردد که دارند آب در هاون می‌کوبند، بعضاً طی چرخشی 180 درجه‌ای شرایطی را رقم می‌زنند تا فرد خاطی با بی آبرو شدن «اجباری» مُزد سماجت و حماقت خود را بگیرد. در واقع آب که از سربگذرد و به نوعی برای همه مُحرز گردد که شخص مورد نظر قصد بازگشت ندارد و می‌خواهد در مسیر منتخبش ادامه راه دهد، دیگر از کنار رفتن پرده‌ها ابایی نیست و اتفاقاً اینگونه تشخیص داده می‌شود که این ضربه مؤثرتر واقع می‌گردد، حتی اگر در این حد باشد که کینه‌های چند ساله بیرون بزند و اطرافیان زجر کشیده از این حیث کمی احساس آرامش و راحتی کنند.