بانکهای بزرگ امریکا؛ قاتل سیستم های پرداخت الکترونیک سریع/طرح « پردازش سریع و حل و فصل» چگونه بایگانی شد
مروری بر روند پرداخت الکترونیک در بزرگترین اقتصاد جهان:
در انگلیس فرد می تواند طی چند ساعت وجه نقد را به حساب بانکی دیگری بفرستد. در مکزیک این فرایند بیش از یک یا دو دقیقه طول می کشد.امادر امریکا به طور معمول 3تا5 روز طول می کشد تا وجه نقد به حساب دریافت کننده واریز شود./ حدود 2 سال قبل، ناچا به این نتیجه رسید که اکنون زمان نوین سازی سیستم فرا رسیده و پیشنهاد « پردازش سریع و حل و فصل» را داد که بر اساس آن اگر بانک آمریکا پرداختی را قبل از 2 بعد از ظهر انجام در روز کاری انجام می داد، این پرداخت حدود 5 بعد از ظهر تسویه می شد و دیگر نیاز به یک روز انتظار نبود. اما این طرح از سوی بانکهای بزرگ رد شد/
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک،در انگلیس فرد می تواند طی چند ساعت وجه نقد را به حساب بانکی دیگری بفرستد. در مکزیک این فرایند بیش از یک یا دو دقیقه طول می کشد. در سوئد این روند با دستگاههای موبایل حتی سریعتر انجام می شود.
اما در آمریکا پرداختهای الکترونیک خیلی کند انجام می شوند. مدت زمان انجام فرایند در بانکهای مختلف، متفاوت است اما به طور معمول 3تا5 روز طول می کشد تا وجه نقد به حساب دریافت کننده واریز شود.
جالب آنکه اغلب اوقات به دلیل فناوری تصویربرداری از چک، پرداخت به صورت چک کاغذی سریعتر از انتقال الکترونیکی آن انجام می شود.
نورمن رابینسون مدیر EastPay، سازمانی که نماینده بانکهای Southeast U.S درباره معضل پرداختها می گوید: سیستم چک قابلیت تسویه کردن همه چیز را در همان روز دارد. بنابراین ما حتی در دنیای چک هم کمی از بقیه عقب تر هستیم.
اگر چک ( یک روش پرداخت چندصد ساله) را بتوان در عصر اینترنت نوین کرد، پس چرا آمریکا نمی تواند سیستم 40 ساله پرداخت الکترونیکش را نوین کند؟ مقصر اصلی در این زمینه بانکهای بزرگ هستند.
بیش از 2 سال قبل، کارمندان ناچا(موسسه ای که قوانین و مقررات را برای شبکه های خودکار شرکتهای تسویه وتهاتر بانکی تعیین می کند) به این نتیجه رسیدند که اکنون زمان نوین سازی سیستم فرا رسیده است. پیشنهاد این گروه ارائه سیستم هایی بسیار ساده تر از سیستمهای کنونی بود که در کشورهای مختلف وجود دارند. بدین صورت که اگر بانک آمریکا پرداختی را قبل از 2 بعد از ظهر انجام در روز کاری انجام می داد، این پرداخت حدود 5 بعد از ظهر تسویه می شد و دیگر نیاز به یک روز انتظار نبود.
این برنامه که « پردازش سریع و حل و فصل» نامیده می شود، ممکن است یک گام در قرن بیست و یکم تلقی نشود اما حداقل سیستمی را که در دهه 1970 تا 1980 ساخته شده بود، نوین سازی کرده است.
اما حتی گام نوین سازی نیز تغییر عظیمی برای بانکهای بزرگی تلقی می شد و در نتیجه نقشی تعیین کننده در رای گیری آگوست سال گذشته داشت.
این روند که دور از چشم عموم مردم انجام شد، نشاندهنده قدرت عظیم تعدادی از بانکهای تجاری برای اداره کردن سیستم پرداختهای آمریکاست. منافع آنان، تمایلات بسیاری از بانکهای کوچک، سازمانها و مشتریان را تحت تاثیر قرار داده است. تمام این شرکتها از راهی سریعتر و وسیعتر برای انجام پرداخت الکترونیک بهره می برند . از آنجا که فرایند رای گیری ناچا به صورت پنهان انجام شد، بانکهای بزرگ هیچ ردپایی از خود برجا نگذاشتند.
جیسون مارشال، مدیر ارشد سابق پرداخت در وال مارت است که اکنون در شرکت فناوری پرداخت InComm فعالیت می کند. او می گوید:در این فضا، تعداد معدودی از بانکها درباره انجام شدن یا نشدن فرایند تصمیم می گیرند. از سوی دیگر به دلیل فقدان شفافیت تعداد کمی از بانکها که سیستم پرداخت را عقب نگه داشته اند، حتی نامشان فاش نمیشود.
تلاشی برای مرتبط ماندن
بدون شک یک شبکه سریعتر ACH برای بسیاری از مشتریان وهمینطور کسب و کارهایی که به سیستم پرداخت متکی هستند، یک موهبت محسوب می شود.
خانواده هایی که در پرتگاه گذر از مهلت پرداخت صورتحساب نیز هستند از این روند سود می برند. همینطور شرکتهایی که باید سریعا به فروشندگان پرداخت کنند. در شرایطی که کارگری نمی تواند براساس جدول زمانی عمل کند، کارفرما می تواند یک سپرده مستقیم را با سرعت بیشتری انجام دهد.
آنیتا پترسون مدیر خدمات خزانه داری در Cox Enterprises( یکی از بزرگترین شرکتهای خصوصی آمریکا ) می گوید: تصور می کنم در جامعه تجاری این نیاز وجود دارد.
مارشال در ادامه اضافه می کند: هیچ شرکت مالی حرفه ای را نمی شناسم که با این سیستم مخالف باشد.
استیون کوردری مدیر پروژه دفتر پرداختهای خرد در فدرال رزرو آتلانتا است. به عقیده او در کل افراد و کسب و کارهایی که در 25 درصد پرداختهای ACH فعالیت دارند، از تسویه یک روزه سود می برند.
بانکهای معمولی انگیزه ای قدرتمند برای پشتیبانی از پرداختهای سریعتر در شبکه ACH دارند زیرا بانکهای کوچکتر نمی توانند سیستم پرداختی مانند رقبای بزرگ خود بسازند.
کوردری دراینباره می گوید: تصور می کنم حدود 70 درصد بانکهای آمریکایی از این روند حمایت کنند.
در آوریل سال جاری، جامعه مستقل بانکداران آمریکا نیز از روش پرداخت یک روزه ACH حمایت کرد.
کری ویلی نائب رییس ICBA در بخش سیاستگذاری پرداخت و فناوری می گوید: از دیدگاه یک بانک معمولی نیز سیستمهای یک روزه به طور حتم باید راه اندازی شوند.
بزرگترین مزیت شبکه های ACHنسبت به سیستمهای دیگر پرداخت همیشه حاضر بودن آن است. به این ترتیب تمام 6940 بانک و 6681 موسسه اعتباری این کشور به یکدیگر متصل خواهند بود.
اما برخی از ناظران نگرانند که با ظهور فناوریهای سریعتر، ارزش شبکه کاسته شود.
بت رابرتسون ، یکی از تحلیلگران صنعت پرداخت می گوید: بنیانهایی با قابلیت رقابت وجود دارند و نقشی پررنگتر خواهند داشت. اگر شبکه های کنونی قصد داشته باشند وارد بازی شوند، همه چیز رشد می کند و آنها تمایل بیشتری به نوآور بودن خواهند داشت.
افزایش انتظارات
در تابستان هنگام رای گیری از 48 عضو ناچا، 31 مورد موسسه مالی بودند. این فرست شامل تعدادی از بزرگترین بانکهای آمریکابود؛ جی پی مورگان چیس، بانک آمریکا، گروه سیتی، ولزفارگو و بانک نیویورک ملون.
از میان 31 موسسه مالی،22 مورد در فهرست عضویت ناچا بیش از 50 میلیارد دلار دارایی داشتند و فقط دارایی 5 موسسه کمتر از 15 میلیارد دلار بود.عضویت در ناچا برای بانکهای کوچک بسیار پرهزینه است. این گروه شرایط دقیق عضویت خود را فاش نکرده است اما اعلام کرده است هزینه سالانه آن کمتر از 40 هزار دلار است.
علاوه بر 31 موسسه مالی، ناچا 17 عضو دارد که به عنوان بنیادهای پرداخت منطقه ای شناخته می شوند. آنها نماینده دیدگاههای موسسات مالی در حوزه های مختلف جغرافیایی هستند که شامل بانکهای کوچک و بزرگ هستند.
براساس این قوانین بانکهایی که از اعضای مستقیم ناچا هستند می توانند عضوی از بنیادهای پرداخت منطقه ای نیز باشند. این سیستم با اعتراض برخی از بانکها روبرو شده است زیرا به رای و نظر بانکهای بزرگ بیش از حد اهمیت داده می شود.
ترجمه از شیوا سعیدی
منبع: