عوارض اثبات شده هورمون درمانی در سرطان پروستات

دکتر عبدالرسول مهرسای در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه سرطان پروستات یک سرطان وابسته به هورمون است، گفت: کاهش هورمون آندروژن در مواقع سرطان پیشرفته می‌تواند به کاهش رشد سرطان کمک کند. ولی متاسفانه کاهش هورمون آندروژن طی زمان زیاد تاثیرگذار نیست و سلول‌های سرطانی به مقاومت در برابر درمان می پردازند که منجر به عود سرطان می شود.

این جراح و متخصص اورولوژی تصریح کرد: اگر تومور با درمان جراحی و یا رادیوتراپی قابل درمان باشد لزومی به استفاده از هورمون درمانی نیست اما در موارد پیشرفت سرطان، احتمال وجود متاستاز به استخوان یا ارگان های دیگر و یا در صورت میزان PSA خیلی بالا استفاده از درمان هورمونی الزامی است.

مهرسای با بیان اینکه اغلب موارد هورمون درمانی طی سه ماه تا سه سال انجام شده و گاهی به صورت متناوب دنبال می‌شود، خاطرنشان کرد: این روش درمانی به صورت ارکیکتومی (خارج کردن بیضه‌ها) دارویی و جراحی استفاده می‌شود. درمان جراحی در موارد لزوم به قطع فوری از جمله تحت فشار بودن مهره‌ها، امکان شکستگی، فلج شدن و اصرار بیمار به انجام آن به کار می رود.

معاون پژوهشی مرکز تحقیقات اورولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: طبق تحقیقات انجام شده استفاده از هورمون درمانی می‌تواند منجر به ناتوانی جنسی، عرق کردن زیاد و گر گرفتگی، ضعف عضلانی و خستگی، بزرگ شدن پستان ها و درد آن، افزایش وزن و کاهش عضله، کاهش حافظه و افزایش ریسک حملات قلبی می شود که گاهی لازم است هورمون درمانی قطع و درمان با کنترل PSA آغاز شود.

انتهای پیام