افکار عمومی جهان، همراه مردم غزه

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک روزنامه گاردین در مقاله ای نوشت: اسرائیل چنان مبهوت قدرت نظامی خود شده است که فقط توسل به زور را راه مقابله با دشواری ها می داند.به گزارش الف، جاناتان فریدلند در مقاله ای در پایگاه اینترنتی گاردین نوشت: همه کسانی که ناظر خونریزی در غزه هستند، بخوبی می دانند که چه کسی «قربانی بی‌گناه» و چه کسی «جنایتکار» است؟ حتی اگر تل آویو به مدد ابزارهای رسانه ای و متحدان غربی اش سعی کند این «واقعیت آشکار» را پنهان کند.هر دو طرف، درگیری را از دیدگاه خود تفسیر می کنند؛ از نظر حامیان فلسطینیان، اسرائیل جنایتکار جنگی است که از هوا و شاید بزودی از طریق زمین، مردم غزه را به خاک و خون می کشد و مدعی است که فقط حماس را هدف قرار داده است. اسرائیل نیز سعی دارد خود را «قربانی» جلوه دهد؛ نقشی که باورپذیذری آن برای افکار عمومی جهان به واسطه رفتار بسیار خشن و خونریزانه علیه فلسطینیان، بسیار سخت و دور از ذهن است.در ادامه مقاله آمده است: اسرائیل امیدوار است از این طریق قدرت نظامی، بازدارندگی خود را که در جنگ 2006 لبنان ضربه سختی به آن خورد تثبیت کند و حماس را به پیروی از یک آتش بس پایدار وادارد، اما سوالات زیادی در این مورد مطرح است.تظاهرات در اعتراض به فاجعه غزه در لندنچه معلوم وقتی تانک های اسرائیلی وارد غزه شوند، در خیابان های خاکی و باریک اردوگاه‌های آوارگان، زمین گیر نشوند؛ از اینرو بهتر است اسرائیل اگر خواستار آرامش است، اول ماشین جنگی اش را به گوشه ای پارک کند!دوم اینکه اسرائیل می خواهد به سیطره حماس در غزه پایان دهد، اما همیشه به طریق اشتباه در صدد چنین کاری بر آمده است. رهبران خوش خیال اسرائیل معتقدند اگر غزه یا لبنان را بکوبند، مردم، حماس یا حزب الله را مقصر قلمداد خواهند کرد، اما این استراتژی جواب نداده است؛ مردم غزه این اسرائیل را عامل بدبختی خود می دانند نه حماس و حزب الله را.سوم اینکه اسرائیل امید زیادی به رهبران عرب دارد؛ اما این رهبران هم اکنون موقعیت بدی دارند. مذاکرات صلح محمود عباس با اسرائیل مذاکره با «دشمن بیرحم» تلقی می شود. این علاوه بر تنفری است که اسرائیل برای خود خریده است.رهبران اسرائیل باید این واقعیت را درک کنند که هر کودکی که هم اکنون نظاره گر بمباران های غزه و بی رحمی های اسرائیل است، نیروی بالقوه درگیری های آینده خواهد بود.تحلیلگر گاردین در آخر افزوده است: شاید بمباران غزه دستاوردهای کوتاه مدت برای رهبران اسرائیلی در انتخابات شان به همراه داشته باشد، اما قطعا آنها فقط در برطرف کردن علائم یک مشکل مهارت دارند و تخصصی در رسیدگی به ریشه های مشکل ندارند.به اعتقاد این تحلیلگر غربی، این روش رژیمی است که فقط تاکتیک های جنگی دارد و راهبردی برای صلح ندارد؛ رهبری اسرائیل چنان مبهوت قدرت نظامی خود شده است که فقط توسل به «زور» و «خشونت» را به عنوان تنها راه مقابله با مشکلات سخت می شناسند.