جهش بانک‌های بزرگ به حوزه کارت‌های از پیش پرداخته

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از تارنمای شاپرک بانک‌هایی مانند جی پی مورگان، ولزفارگو، پیان سی قصد دارند به عده کثیری از مشتریان دست یابند که شرایط افتتاح یک حساب بانکی معمول را ندارند یا سرمایه‌شان برای انجام این کار کافی نیست. خدمت رسانی به این مشتریان آسان است و البته آن‌ها راهی ساده برای بازگشت میلیاردها دلار به صنعت بانکداری فراهم می‌کنند؛ صنعتی که باید با قوانین سخت‌تر مالی به فعالیت خود ادامه دهد.

این تلاش‌ها مشروعیتی احتمالی به صنعتی می‌دهد که دهه‌ای متمادی است به آن توجهی نشده؛ دولت روی آن نظارت نکرده است و البته مشهور است که کارمزدهای زیادی دارد. برخی قانون‌گذاران این تغییر بازاری را نوعی فرصت برای پرداختن به جمعیت در حال افزایش مشتریانی می‌دانند که دسترسی به سیستم بانکی ندارند.

اما رشد انفجاری صنعت و فشار بانک‌های بزرگ برای ورود به بازار برخی مدافعان مشتری را نگران کرده است زیرا مشتریان کم‌درآمد بدون هیچ حمایتی در حوزه چک و حساب‌های بانکی در خارج سیستم بانکی به دام می‌افتند.

این صنعت به نظارت بیشتری نیاز دارد تا تضمین کند بازیگران بزرگ بازار، فقط با دریافت کارمزدهای زیاد از مشتریان کم درآمد سو استفاده نمی‌کنند.

مارک پیرس مدیر بخش حمایت از مشتری در بنیاد فدرال بیمه حساب بانکی می‌گوید: کارت‌های الکترونیکی وسیله‌ای مناسب برای ورود مردم به سیستم بانکداری است البته اگر هزینه‌های آن کم باشد و عملکرد آن ساده و آسان باشد. به طور تاریخی بازار کارت‌های از پیش پرداخته‌شده هنوز به سطح استاندارد نرسیده‌اند اما فرصت رشد در آن باقی است.

مرکارتور یک شرکت ارائه خدمات مشاوره پیش‌بینی می‌کند در سال جاری آمریکایی‌ها 202 میلیارد دلار در کارت‌های این‌چنینی سرمایه‌گذاری می‌کنند. این رقم در مقایسه با 6/ 28 میلیارد دلار سال 2009 میلادی، جهش بزرگی برای صنعت بانکداری محسوب می‌شود.

بر اساس آمار بنیاد فدرال بیمه حساب بانکی بین 2009 تا 2011 میزان تقاضا حدود یک میلیون خانوار افزایش یافت و به این ترتیب تعداد خانوارهایی که در سیستم بانکداری حضور ندارد به 17 میلیون رسید. تقریباً 18 درصد این خانوارها در سال 2011 از کارت‌های از پیش‌پرداخت‌شده استفاده می‌کردند؛ این در حالی است که سال قبل از آن این شاخص 12 درصد بود.

بر اساس تحقیقات گروه IT (یک شرکت خدمات مشاوره مالی) اغلب صاحبان کارت‌های از پیش پرداخته‌شده سالانه کمتر از 30 هزار دلار درآمد دارند و سنشان کمتر از 35 سال است. آن‌ها می‌توانند به کارت پول اضافه کنند (معمولاً به صورت الکترونیکی) و آن‌ها را به عنوان کارت‌های نقدی و اعتباری استفاده کنند.

تا همین اواخر بانک‌ها پتانسیل این صنعت را نادیده می‌گرفتند و به سود کم و احتمال زیاد از دست رفتن مشتری اشاره می‌کردند. مشتریان کارت‌های از پیش‌پرداخت‌شده معمولاً فقط چند ماه قبل از آنکه بانک خود را تغییر دهند کارتشان را فعال نگه می‌دارند.

در 2010 میلادی و پس از اصلاحات قانونی Dodd-Frank و کاهش سودی که بانک‌ها می‌توانند از کارمزدهای کارت اعتباری و نقدی دریافت کنند (به دلیل محدودیت‌های قوانین جدید) این روند تغییر کرد. بر اساس گمانه‌زنی‌های موسسه استانداردند پور این محدودها سالانه 7 میلیارد دلار برای بانک‌ها هزینه دارد به همین دلیل این صنعت به دنبال منابع عوایدی جدید است.

از سوی دیگر اصلاحات Dodd-Frank اشکالی دارد. هنگامی که مشتریان با کارت‌های از پیش پرداخته‌شده بهای کالایی را پرداخت می‌کنند؛ بانک‌ها هنوز می‌توانند هزینه کلانی از شرکت یا بازرگان دریافت کنند.

طی چند سال آتی بانک‌ها با جهشی وارد تجارت کارت‌های از پیش پرداخته و چند بازار دیگر شده‌اند. در 2011 بانک آمریکا، پنجمین بانک بزرگ این کشور ارائه وام‌های خاصی را آغاز کرد و از سوی دیگر موسسه Regions Financial وارد حوزه تجارت نقد کردن چک شد.

اما بیش‌ترین توجه به حوزه کارت‌های از پیش پرداخته بود. جی پی مورگان بزرگ‌ترین بانک آمریکا سال گذشته وارد این بازار شد و پس از مدت کمی PNC، BB&T، Commerce Bank وارد این حوزه شدند.

موسسه Mercator پیش‌بینی می‌کند صنعت 57 میلیارد دلاری کارت‌های از پیش پرداخته با نرخ 42 درصد از 2010 تا 2014 رشد کند.

بازار هنوز در قبضه بازیگران تثبیت شده است مانند GreenDot and Net Spend است. اما بانک‌های بزرگ با گسترش پایه مشتریان خود قصد دارند سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند.