استراتژی مهندسی شده؛ احیای سیستم کربنکینگ

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، برخی از بانکها و شرکت ها در حال کشف فرصت‌های انتقال دارایی‌های کُر به پلتفرم‌هایی هستند که به طور فزاینده‌ای قدرتمند به نظر می رسند، از جمله گزینه‌هایی که نیاز به کدهای کمتری داشته باشند.

امروز تکنولوژی و فناوری‌های پیشرفته برای برخی از شرکت‌ها نوعی مزیت رقابتی محسوب می‌شود و برای برخی دیگر تهدیدی برای بقاء و استمرار شرکت است. در نتیجه، ایجاد تمایز بین استراتژی شرکت و استراتژی تکنولوژی مبهم است؛ زیرا هر کدام نیازمند شناسایی دیگری است.

در استراتژی چابک شرکتی، شرکت‌ها به دنبال چیزی فراتر از توانمندی‌های فناوری فعلی سازمان و فضای رقابتی خود هستند تا طیف گسترده‌ای از امکانات آتی را در مورد چگونگی گسترش تکنولوژی در فضای رقابتی و برتری در آن در نظر بگیرند؛ اما طیف وسیعی از عدم اطمینان و احتمالات سبب شده است تا ساختارها فراتر از ظرفیت پردازش مغز انسان باشند، به همین دلیل استراتژیست‌ها به پلتفرم‌های تکنولوژی استراتژیک مجهز به تجزیه و تحلیل پیشرفته، اتوماسیون و هوش مصنوعی (AI) روی آورده‌اند.

سازمان‌ها از این ابزارها به منظور شناسایی مداوم منابع استراتژیک داخلی و خارجی، اطلاع‌رسانی تصمیمات استراتژیک و نظارت بر نتایج استفاده می‌کنند. در نتیجه، شرکت‌ها تلاش می‌کنند استراتژی را از یک فرآیندی که به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد و وقت‌گیر است به روشی مداوم و پویا تبدیل کنند. چنین رویکردی شرایطی را برای استراتژیست‌ها فراهم می‌کند تا در مورد طیف گسترده‌ای از امکانات آینده به صورت وسیع و فرا بعدی و با خلاقیت بیشتری فکر کنند.

احیای سیستم کُر

مدرن‌سازی سیستم‌های سازمانی قدیمی و انتقال زیرساخت‌ها به فضای ابری ممکن است به آزادسازی پتانسیل دیجیتال یک سازمان کمک کند. تا چند سال گذشته، این نوع مدرن‌سازی و تعهد سازمانی می‌توانستند بودجه تحول دیجیتال همان سازمان را از بین ببرند. برای بسیاری از شرکت‌ها، هزینه انتقال به فضای ابری مورد نیاز و سایر استراتژی‌های اصلی نوسازی می‌تواند هزینه‌بر باشد. این مربوط به تغییرات زیرساخت شرکتی است.

آنچه به عنوان روند رو به رشد تشخیص داده می‌شود، این است که برخی از شرکت‌های پیشگام، شروع به استفاده از تمهیدات برون‌سپاری هوشمندانه برای مهندسی مجدد موارد کسب و کار سنتی برای مدرن‌سازی زیرساخت‌های سیستم کُر کرده‌اند؛ به همین ترتیب، برخی از شرکت‌ها در حال کشف فرصت‌های انتقال دارایی‌های کُر به پلتفرم‌هایی هستند که به طور فزاینده‌ای قدرتمند هستند، از جمله گزینه‌هایی که نیاز به کدهای کمتری داشته باشند. در نتیجه، بسیاری از شرکت‌ها با پرداختن به کمبود‌های فنی در سیستم‌های برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) و انتقال قابلیت‌های غیر ضروری به پلتفرم‌های دیگر، استراتژی‌های اولین پلتفرم خود را توسعه می‌دهند. در یک فضای کسب و کاری که عدم اطمینان زیادی در آن تجربه شده است، چنین رویکرد‌های نوآورانه برای استخراج ارزش بیشتر از دارایی‌های سیستم کُر ممکن است به زودی به مؤلفه‌های استاندارد تحولات دیجیتال مدیران ارشد فناوری اطلاعات تبدیل شوند.

عرضه بدون واسطه

زنجیره‌های تأمین که مدت طولانی به عنوان هزینة کار هر کسب و کاری در نظر گرفته می‌شد در حال حاضر از دفتر کار خارج شده و به بخش گروه‌بندی مشتری و تمایز یا سورت محصولات انتقال می‌یابند. تولیدکنندگان، خرده‌فروشان، توزیع‌کنندگان و سایر بخش‌های زنجیره که دیدگاه آینده‌نگرانه‌ای دارند و روی برنامه‌های آتی متمرکز هستند، به دنبال تحول زنجیرة تأمین از مرکزیت هزینه به مرکزیت مشتری هستند.

آنها ارزش بیشتری از اطلاعاتی که جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کرده‌اند و در شبکة زنجیرة تأمین خود به اشتراک گذاشته‌اند، استخراج می‌کنند. در نهایت برخی از این سازمان‌ها به دنبال راهکارهای استفاده از ربات‌ها، دِرون یا بهباد و شناسایی تصویر پیشرفته هستند تا تعاملات فیزیکی زنجیرة تأمین را برای کارمندان این بخش، کارآمدتر، مؤثرتر و ایمن‌تر کنند.

بدون شک تبدیل زنجیره‌های تأمین مستقر به شبکه‌های تأمین‌کننده انعطاف‌پذیر و مشتری‌محور، یک چالش خواهد بود و برای اکثر سازمان‌ها این تحول می‌تواند اهمیت حیاتی زیادی داشته باشد. چرا که این نوع تغییرات و محدودیت‌هایی که ناشی از بیماری کووید 19 اتفاق افتاد، می‌تواند به یک قاعده تبدیل شود؛ بنابراین زمانی که رویداد جهانی بعدی شروع شود، رهبران فناوری اطلاعات و زنجیره تأمین نباید بدون پروا و بدون برنامه‌ریزی قبلی عمل کنند؛ زیرا کووید 19 فرصتی برای تحولات پیشرفته فراهم کرده است.

منبع: ماهنامه بانکداری آینده شماره 50