تزریق نقدینگی و اثر تورمی آن بر اقتصاد

ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎﻧﮏ، ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﺎﻧﮏ را در ﺻﻮرت ﮐﺎﻫﺶ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺳﭙﺮدهﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ آن را در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ اﻋﺘﺒـﺎرات اﻋﻄﺎﯾﯽ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ دﻫﺪ. بانک مرکزی به عنوان یک نهاد سیاستگذار می تواند نقش مهمی در جلوگیری از بحران نقدینگی در شرایط افزایش ریسک نقدینگی بانک ها داشته باشد. در این مقاله تلاش شده مسئله تزریق نقدینگی به عنوان کلید طلایی برای حل مشکلات اقتصادی و همچنین تأثیر آن در شرایط بحرانی کرونا بررسی گردد.

 

مفهوم نقدینگی بانک ها و ریسک نقدینگی
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک و ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺮﯾﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺗﺴﻮﯾﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ دارد، ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎﻧـﮏ، ﺗـﻮان ﺑﺎﻧـﮏ ﺑـﺮاي ﺗـﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ داراﯾﯽ ﻫﺎ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ دﭼﺎر زﯾﺎن ﻧﺸﻮد. ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪﻫﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﻣـﺪت را ﺑﻪ داراﯾﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺪم ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺳﺮرﺳﯿﺪ داراﯾﯽ ﻫﺎ و ﺑﺪﻫﯽ ﻫـﺎ ﺑﺎﻧـﮏ را ﺑـﺎ رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽ ﺳﺎزد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻈﺮﯾﻪ درﻣﻦ و ﻧﯿﮑﻮﻻ (2009) رﯾﺴـﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑـﺮ دو ﻧـﻮع اﺳـﺖ؛ 
1- رﯾﺴـﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ وﺟﻮه 
رﯾﺴـﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ وﺟـﻮه، رﯾﺴـﮑﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑﺎﻧـﮏ ﺗـﻮان ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن وﺟﻮه ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺷﺪه ﯾﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺸـﺪه را ﻧـﺪارد. 

2- رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎزار
رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎزار ﺷﺎﻣﻞ رﯾﺴﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻗﯿﻤﺖﻫﺎ ﮐـﻪ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ اﯾﺠﺎد رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار ﻣﯽﺷـﻮد ﺑـﺎ ﮐـﺎﻫﺶ ارزش ﺳـﭙﺮده ﻫـﺎ ﻣﻮاﺟـﻪ ﻣـﯽﺷـﻮد و ارزش واﻗﻌـﯽ ﺳﭙﺮده ﻫﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. اﯾﻦ ﮐﺎﻫﺶ ارزش واﻗﻌﯽ ﺳﭙﺮدهﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻗﯿﻤﺖﻫﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺼﺪاﻗﯽ از رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار اﺳﺖ را رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎزار ﯾﺎ رﯾﺴـﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ ﻧﺎﺷـﯽ از رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ. 
رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار، اﺷﺎره ﺑﻪ رﯾﺴﮑﯽ دارد ﮐﻪ ارزش اﻗﻼم ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﯾﺎ اﻗﻼم زﯾﺮﺧﻂ ﺗﺮازﻧﺎﻣـﻪ ﺑﺎﻧـﮏ را در ﻧﺘﯿﺠـﻪ ﻧﻮﺳـﺎﻧﺎت ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﺮخ ﯾﺎ ﻗﯿﻤﺖ ﺑﺎزار ﻣﺜﻞ ﻧﺮخ ﺳﻮد، ﻧﺮخ ﺑﺮاﺑـﺮي ارزﻫـﺎ، ﻗﯿﻤـﺖ ﺳـﻬﺎم، درﺟـه اﻋﺘﺒـﺎري اوراق ﺑﻬـﺎدار و ﻗﯿﻤـﺖ ﮐﺎﻻﻫﺎي اﺳﺎﺳﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار داده و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد زﯾﺎن در درآﻣﺪﻫﺎ، ﮐﺎﻫﺶ ارزش ﺳﭙﺮدهﻫﺎ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺷـﻮد.
ﺑﯿﻦ رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ وﺟﻮه و رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار، اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻗـﻮي وﺟـﻮد دارد ﺑﻪ ﺧﺼﻮص زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺎ ﺑﺤﺮان ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ. ﻧﮑﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﯾـﻦ اﺳـﺖ ﮐﻪ ﺷﻮك ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ وﺟﻮه ﺑﺎﻋﺚ ﻓﺮوش داراﯾﯽﻫﺎ و ﮐﺎﻫﺶ ﻗﯿﻤﺖ آن ﻣﯽﺷﻮد.

 

نسبت های نقدینگی در شبکه بانکی
اﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻫﺎي ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﺨﺘﻠﻒ از داراﯾﯽﻫﺎي ﻧﻘﺪ، در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻃﯿﻒ ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ از اﻋﺪاد و ارﻗﺎم را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﺪ اﻣﺎ در اﻏﻠﺐ ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻣﻔﻬـﻮم ﻧﻘـﺪ و داراﯾـﯽﻫـﺎي ﻧﻘﺪﯾﻨﻪ، ﻣﻌﺎدل داراﯾﯽ ﻧﻘﺪ و داراﯾﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﯾﻊ و ﺑﺪون ﺗﺤﻤـﻞ زﯾـﺎن ﻗﺎﺑـﻞ ﺗﺒـﺪﯾﻞ ﺑـﻪ ﻧﻘـﺪ اﺳﺖ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد. 
ﺑﺎﻧــﮏ ﻫــﺎ ﻣﻌﻤــﻮﻻً در ﺷــﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺗــﺄﻣﯿﻦ ﻣــﺎﻟﯽ وﺟــﻮه ﻣــﻮرد ﻧﯿــﺎز ﺧــﻮد در ﺑﺎزارﻫــﺎي ﺳﭙﺮده ﮔﯿﺮي، اﻋﻢ از ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن ﺧﻮد ﯾﺎ در ﺑﺎزارﻫﺎي ﺑﯿﻦ ﺑﺎﻧﮑﯽ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﻨـﺪ و ﺑـﺎ ﻋـﺪم ﺗﻄﺎﺑﻖ ﺳﺮرﺳﯿﺪ داراﯾﯽﻫﺎ و ﺑﺪﻫﯽﻫﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، ﻣﺴﺘﻌﺪ رﯾﺴﮏﻫﺎي ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﻣـﯽﺷـﻮﻧﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ شکل زیر، ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐـﻪ در ﻧﺎﺣﯿـﻪ ﯾـﮏ و دو ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ، داراي رﺷـﺪ ﺳﭙﺮده ﻓﺮار ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ و ﺑﺎﻧﮏﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﯾﮏ و ﺳﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ، داراي رﺷﺪ داراﯾﯽ ﻧﻘﺪ ﺑﯿﺶ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. 
ﺑﺎﻧـﮏﻫـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ در ﻧﺎﺣﯿـﻪ ﯾـﮏ ﻗﺮار دارﻧﺪ، اﮔﺮ ﭼﻪ داراي رﺷﺪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻬﺮه اي ﮐﻤﺘﺮ از ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد، اﻣﺎ ﺑﻪ دﻟﯿـﻞ ﻧﮕﻬﺪاري داراﯾﯽ ﻧﻘﺪ ﺑﯿﺶ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻮد در دوره ﻫﺎي آﺗﯽ ﻣﻮاﺟﻪ  ﺷﻮﻧﺪ. 
ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺳﻪ و ﭼﻬﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ، ﺑﻪ دﻟﯿـﻞ اﯾﻨﮑـﻪ از رﺷـﺪ ﺳﭙﺮده ﻓﺮار ﺑﯿﺶ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺷﺒﮑﻪ ﺑﺎﻧﮑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴـﺘﻨﺪ، در ﻣﻘﺎﯾﺴـﻪ ﺑـﺎ ﺳـﺎﯾﺮ ﺑﺎﻧـﮏﻫـﺎ در دوره ﻫﺎي آﺗﯽ ﺑﺎ رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد. 
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﻧـﮏﻫـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺳﻪ ﻗﺮار دارﻧﺪ، ﺑﺎ وﺟﻮد اﯾﻨﮑﻪ از رﺷﺪ ﺳـﭙﺮده ﻓـﺮار ﺑـﯿﺶ از ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺷـﺒﮑﻪ ﺑـﺎﻧﮑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ، اﻣﺎ داراﯾﯽ ﻧﻘﺪ ﻻزم ﺑﺮاي ﭘﻮﺷﺶ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺳﭙﺮدهﻫﺎ را ﻧﺪارﻧﺪ. 

اثرات تزریق نقدینگی در کاهش ریسک نقدینگی بانک ها
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ گفته ﺷﺪ، اﺣﺘﻤﺎل رﺧـﺪاد رﯾﺴـﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ ﺗﺤـﺖ ﺗـﺄﺛﯿﺮ ﻋﻮاﻣـﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ اﺳﺖ و ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺰرﯾﻖ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﺮخ ﺳﻮد ﺳﭙﺮده ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﮐﻨﺘﺮل رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﻧﻘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در بررسی دریافت فایل می توان به این موضع اشاره کرد که ﺗﺰرﯾﻖ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ از ﯾﮏ ﺳﻮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ در ﺻـﻮرت ﮐﻤﺒﻮد ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ، اﺣﺘﻤﺎل رﺧﺪاد رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ را در ﺑﺎﻧـﮏ ﻫـﺎ ﮐـﺎﻫﺶ دﻫـﺪ، اﻣـﺎ از ﺳﻮي دﯾﮕﺮ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺛﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﭘﻮﻟﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﺛﺮ ﺗﻮرﻣﯽ ﺑﺮ اﻗﺘﺼﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. 
 ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺗﻮرﻣﯽ در اﻗﺘﺼﺎد ﮐﺸﻮر ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻔـﯽ ﺷـﺪن ﺳـﻮد ﺳـﭙﺮده واﻗﻌـﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ روﻧﻖ ﺑﺎزارﻫﺎي ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺳﭙﺮده ﻧﻈﯿﺮ ﺳﮑﻪ، ارز و ﻃﻼ، ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ در ﺳﺎل ﻫﺎي اﺧﯿﺮ ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ رﺷﺪ ﺳﭙﺮده ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. 
از طرف دیگر، ﺑﺎ وﺟﻮد راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻔﯽ ﺑﯿﻦ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي و اﺣﺘﻤﺎل رﺧـﺪاد رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ، اﻣﺎ اﺛﺮ آن اﻧﺪك اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻧﮏ، وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت و ﺗﺴﻬﯿﻼت اﻋﻄﺎﯾﯽ اﺳﺖ. اﻓﺰاﯾﺶ رﯾﺴـﮏ اﻋﺘﺒـﺎري ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻧﺎﺷﯽ از اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﻏﯿﺮﺟﺎري، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ و اﻓـﺰاﯾﺶ اﺣﺘﻤـﺎل رﺧﺪاد رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد. 
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﻮد ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ ﻣﻨﺒﻊ دﯾﮕﺮي ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻧﯿﺰ در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﺳﻮدآوري ﻧﻈﯿﺮ ﺑﺎزده ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ. اﯾـﻦ اﻣـﺮ ﻣﺴـﺘﻠﺰم اﻓـﺰاﯾﺶ ﺗﺴـﻬﯿﻼت اﻋﻄـﺎﯾﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ روﯾﮑﺮد رﯾﺴﮏﭘﺬﯾﺮاﻧﻪ ﺑﺎﻧـﮏﻫـﺎ اﺳـﺖ. ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﻧـﮏ ﺑـﺎ اﻓـﺰاﯾﺶ ﻣﺎﻧـﺪه ﻣﻄﺎﻟﺒـﺎت ﻏﯿﺮﺟﺎري، ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﯽ دﻫﺪ و در ﻣﻌﺮض رﯾﺴﮏ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ ﻧﺎﺷـﯽ از اﻓﺰاﯾﺶ رﯾﺴﮏ اﻋﺘﺒﺎري ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.

ﺑﺮاي ﮐﺎﻫﺶ اﺣﺘﻤﺎل رﺧﺪاد رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد: 
1- ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺮاض از ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، اﮔﺮ ﭼـﻪ ﻧـﺮخ ﺟﺮﯾﻤﻪ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﺑﯿﺶ از ﻧﺮخ ﺑﻬـﺮه ﺳـﭙﺮده و وام اﺳـﺖ، اﻣـﺎ ﺑﻬﺘـﺮ اﺳـﺖ ﺑـﺮاي ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي و ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﺎﻧـﮏﻫـﺎ ﺑـﻪ ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨـﺎﺑﻊ و ﻣﺼـﺎرف، ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﺑﺮاي ﺑﺪﻫﯽ بانک ها ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﺳﻘﻔﯽ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ ﻣﻠﺰم ﺑـﻪ رﻋﺎﯾـﺖ آن ﺷﻮﻧﺪ. 
2- ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎي اﺣﺘﯿﺎﻃﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺗـﺪوﯾﻦ ﮐﺮده و ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ را ﻣﻠﺰم ﺑﻪ رﻋﺎﯾﺖ آﻧﻬﺎ ﮐﻨﺪ. 
3- ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر از ﺑﺤﺮان ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ، ﺣﻔﻆ اﻧﺪوﺧﺘﻪﻫﺎ و داراﯾـﯽ ﻫـﺎي ﻧﻘـﺪ ﺑـﻪ اﻧـﺪازه ﮐـﺎﻓﯽ ﻻزم اﺳﺖ. ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻠﻮي ﻧﻮﺳـﺎﻧﺎت و زﯾـﺎنﻫـﺎي ﻏﯿﺮﻣﻨﺘﻈـﺮه را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨـﯿﻦ در ﺗـﺄﻣﯿﻦ ﻣـﺎﻟﯽ ﺑﺎﯾـﺪ ﺗﻨـﻮع ﺑﮑـﺎر ﺑﺒﺮﻧـﺪ و از اﺑﺰارﻫـﺎ و ﺑﺎزارﻫـﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ. 
4- ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ روي ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﺎﻧﮏ در ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﮐﺎﻓﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻧﮏ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻔﺎﯾﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻻزم را ﺑﺮاي ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻧﻘـﺪﯾﻨﮕﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﭘﺮرﻧﮓﺗـﺮ ﻣـﯽ ﺷـﻮد و ﻻزم اﺳـﺖ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰي ﻧﻈﺎرت دﻗﯿﻘﯽ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. 
5- رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ رﯾﺴـﮏ ﮔﺴـﺘﺮده و ﯾﮑﭙﺎرﭼـﻪاي ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮد ﮐﻪ رﯾﺴﮏ ﺑﺎزار و رﯾﺴﮏ اﻋﺘﺒﺎري را ﻧﯿـﺰ درﺑـﺮ ﻣـﯽ ﮔﯿـﺮد. ﻣـﺪﯾﺮﯾﺖ رﯾﺴـﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ دﯾﺪ ﭘﻮﯾﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻮد. ﺗﻼش ﺑﺮاي اﻓـﺰاﯾﺶ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺳـﺮﻣﺎﯾﻪ ﻧﻤـﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ ﭘﺎﺳـﺦ درﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﺪ. آﻧﭽﻪ در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ، اﻧﺪازهﮔﯿـﺮي و ﻧﻈـﺎرت ﺑـﺮ رﯾﺴﮏ ﻧﻘﺪﯾﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ اﺳﺖ.

 

جمع بندی
با مطالعه مقاله حاضر مشخص شد که نقدینگی توانایی بانک را در اصلاح و کاهش بدهی ها و همچنین در افزایش دارایی ها نشان می دهد. یک بانک زمانی دارای نقدینگی کافی است که بتواند وجوه کافی (هم از طریق افزایش بدهی ها و هم از طریق تبدیل دارایی های نقد به سرعت و با یک هزینه قابل قبول) به دست آورد. در مقابل، بحران نقدینگی زمانی اتفاق می افتد که بانک در وضعیتی قرار گیرد که ذخیره های دارایی نقدش را مورد استفاده قرار داده و قادر نباشد بدهی های سررسید شده خود را جایگزین کند. دلیل چنین موقعیتی این است که بانک در شرایط خاصی مجبور می شود دارایی های با نقدینگی کمتر را به قیمت پایین تر بفروشد. 

سعیده فتحی مغانلو

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

63  +    =  71