تکامل سنت با مدرنیته

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، نئوبانک به زبان ساده نوعی از بانک است که منحصراً از طریق کانال‌های دیجیتالی کار می‌کند. نئوبانک هیچگونه شبکه شعبه فیزیکی یا زیرساخت‌های قدیمی را ندارد، به این معنی که تمام کسب‌وکارهای نئوبانک از طریق ابزار دیجیتالی، مانند اپلیکیشن‌های تلفن همراه و پلتفرم‌های آنلاین انجام می‌شود.

البته برخی نئوبانک، را با اصطلاح بانک چلنجر به جای هم استفاده می‌کنند. در حالی که هر دو به شدت به قلمرو دیجیتالی تکیه می‌کنند، اما در این میان، تفاوت‌های اساسی وجود دارد که باید برجسته و شناخته شود.

از طرف دیگر، نئوبانک‌ها منحصراً دیجیتالی هستند و تمایل دارند که برای دریافت مجوزهای مناسب و تأیید نظارتی با یک بانک شریک شوند، در حالی که بانک‌های چلنجر مجوزهای بانکی کامل خود را دارا هستند.

بانک‌های چلنجر همچنین معمولاً مجموعه گسترده‌ای از محصولات و خدمات مالی را ارائه می‌دهند و تمایل دارند، البته نه همیشه، حداقل تا حدی حضور فیزیكی داشته باشند.

این در حالی است که دامنه خدمات در دسترسی که نئوبانک‌ها ارائه می‌دهند دائماً در حال افزایش است.

با توجه به رویکرد بسیار دیجیتالی آنها، اکنون شاهد طلوع عصر نئوبانک‌‎ها هستیم. گزارش Global Neobanks Business Insider Intelligence تخمین می‌زند که به زودی، نئوبانک‌ها حدودا 39 میلیون کاربر داشته باشند.

همانطور که استارت‌آپ‌ها به لطف وعده خود برای تراکنش‌های مقرون‌به‌صرفه‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر، اکنون می‌توانند صدها میلیون دلار در این فضای در حال رشد جذب کنند، بسیاری از نئوبانک‌ها نیز به همان ترتیب، به سرعت در حال شناخته شدن هستند، مانند نئوبانک‌های معروف اروپایی N26 ، Revolut و Monzo.

برای مثال، Revolut در اواخر ژوئیه اعلام کرد که 80 میلیون دلار قابل توجه به عنوان بخشی از برنامه توسعه سری D خود کسب کرده است. این نئوبانک در نخستین دور در ماه فوریه 500 میلیون دلار جمع آوری سرمایه داشت. اکنون، ارزش بزرگ‌ترین نئوبانک‌ها در حال حاضر به ده‌ها میلیارد دلار می‌رسد.

منبع: International Banker
مترجم: فرزانه اسکندریان