۱۰ روند برتر پرداخت در سال ۲۰۱۸

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، افزایش سطح انتظارات مشتریان در حوزه سرویس‌های ارزش افزوده، بالا رفتن میزان رقابت با حضور فین‌تک‌ها، تکنولوژی‌های جدید پرداخت و چشم‌انداز نظارتی همواره در حال تغییر منجر به توسعه اکوسیستم پرداخت باز و تعاملی شده است. انتظار می‌رود این اکوسیستم جدید تعامل میان ذی‌نفعان را به گونه‌ای متحول سازد که همه بازیگران عرصه صنعت نقش خود را از نو ارزیابی کنند.
در این اکوسیستم، پیش‌بینی می‌شود که عملکرد واسطه‌گری پردازشگران پرداخت در روش سنتی حذف شود و واسطه‌ها با گشودن سیستم‌های خود با یکدیگر تعامل داشته باشند. همچنین ارائه‌کنندگان سرویس‌های پرداخت درحال گسترش سرویس‌های ارزش افزوده هستند. برخی این کار را از طریق ایجاد تکنولوژی‌های جدید انجام می‌دهند و برخی با جذب مشتریان برجسته‌تر.
زیرساخت پرداخت نیازمند ابزارهای نسل جدید برای ارتقای سطح کارمندان است. کانال‌های جایگزین مانند تکنولوژی‌های غیرتماسی و پوشیدنی همچنان درصدد افزایش جذابیت هستند.
به نظر می‌رسد پرداخت‌های آنی کاتالیزگر تکنولوژی‌های نسل بعدی پرداخت هستند و منجر به تکنولوژی‌های جدید برای ارائه راهکارهای بهتر و سریع‌تر خواهند شد.
انتظار می‌رود پرداخت‌های برون‌مرزی با استفاده از تکنولوژی بلاکچین کارآمدتر، مقرون به صرفه‌تر و سریع‌تر شوند. نوآوری‌های تکنولوژی‌های مرتبط با اینترنت اشیاء و دفاتر توزیع تکنولوژی(DLT) می‌تواند زیرساخت پرداخت‌ها را دگرگون کند. هرچند که یک محیط باز و تعاملی می‌تواند زمینه آسیب‌پذیری نسبت به حملات سایبری و حریم داده‌ها را ایجاد کند. برای کمک به محافظت در برابر این آسیب‌ها، خودکارسازی فرآیند رباتیک (RPA) و یادگیری ماشینی می‌توانند تقلب‌‌ها را به صورت آنی شناسایی کنند. بخش‌های نظارتی و قدرت‌های مرکزی تمرکز خود بر تجهیزات نظارتی مرتبط با امنیت سایبری و حفاظت از داده‌ها افزایش داده‌اند.
احراز هویت در کسب‌وکارها پیوسته ضروری‌تر می‌شود. بیومتریک‌ها برای اعتبارسنجی چند عاملی، المان امن، اعتبارسنجی براساس موقعیت جغرافیایی و رمزنگاری می‌تواند راهی به سوی کاهش تهدیدهای امنیتی و نقض امنیت داده‌ها باشد.

روند 1: بانک‌ها پلتفرمی برای تعامل بازیگران عرصه پرداخت می‌شوند.
طرح‌های اولیه صنعت و بخش‌های نظارتی مانند مجموعه قوانین محافظت از مشتریان(CFPB) در حوزه داده‌های باز در ایالات متحده در کنار تکنولوژی‌های پیشرفته پرداخت قرار گرفته و به سمت افزایش تعامل بین ذی‌نفعان فعالیت می‌کنند.
بانک‌ها برای مرتبط کردن تامین‌کنندگان سرویس‌های بانکی با مشتریان، زیرساخت خود را در اختیار تکنولوژی‌های دفاتر توزیع مانند APIهای باز و پرداخت‌های آنی قرار می‌دهند.
 

تصویر 1- پلتفرم پرداخت تعاملی
نکات
•    مدل پلتفرم تعاملی به بانک‌ها کمک می‌کند با داده‌های مشتریان و ارائه سرویس‌های ارزش افزوده و مبتنی بر API مسیرهای درآمدزایی جدیدی ایجادکنند.
•    این مدل با ارائه کنترل بیشتر به مشتریان برای انتخاب محصولات و تامین‌کنندگان سرویس‌ها محوریت امور را به مشتری می‌دهد.
•    فین‌تک‌ها می‌توانند با کم کردن هزینه‌های دستیابی به پایگاه مشتریان بهتر، در مقیاس بزرگتر فعالیت کنند و به اکوسیستم بزرگتری وارد شوند.
•    سایر ذی‌نفعان مانند پردازشگران تراکنش‌های پرداخت و شبکه‌ها هم باید با این اکوسیستم مرتبط بمانند.

  
روند 2: بهینه‌سازی زیرساخت‌ها به دلیل این‌که واسطه‌های پرداخت در کنار هم قرار می‌گیرند یا متحول می‌شوند.
انتظار می‌رود زیرساخت‌های پرداخت از طریق ادغام‌کننده‌ها و گسترش شرکت‌های پرداخت بتوانند انتظارات فزاینده مشتریان را برآورده کنند و راهکارهای شخصی‌سازی شده ایجاد کنند:
سرویس VocaLink مسترکارت را قادر به گسترش سرویس‌های خود در فرآیندهای آغاز تراکنش‌های پرداخت، مدیریت تقلب‌ها و آمارها می‌سازد.
همچنین ارائه‌کنندگان سرویس‌های پرداخت به دنبال بهینه‌‌سازی زیرساخت هستند تا بتوانند سرویس‌هایی مناسب و پرطرفدار در زمینه تحلیل داده‌ها، رایانش ابری و تجربه کاربری دیجیتال ارائه کنند.
 

تصویر 2- یکپارچه‌سازی زیرساخت پرداخت آنلاین
نکات
•    بخش‌های نظارتی بر روی اجرای سیستم‌های پرداخت متفاوت کار می‌کنند (مانند سیستم نظارت پرداخت انگلستان که به سمت همگرا کردن سه سیستم پرداخت در یک سیستم واحد پیش می‌رود) تا هزینه‌های عملیاتی را کاهش دهند و کارایی را چند برابر کنند.
•    انتظار می‌رود طرح‌های سراسری مانند طرح نوآوری پرداخت‌های جهانی (GPI) هزینه‌های تراکنش‌های پرداخت‌های بین‌مرزی را کاهش دهند زیرا سیستم نقل و انتقالات را یکپارچه کرده و بر بهینه‌سازی سیستم‌های موجود تاثیر دارند.
•    انتظار می‌رود بهینه‌سازی زیرساخت موجب کاهش زمان ارائه هر سرویس به کاربران شود و سرعت پیاده‌سازی و ارائه سیستم‌های جدید افزایش یابد.

روند 3: انتظار می‌رود تامین‌کنندگان سرویس‌های پرداخت‌ها و بانک‌ها عملیات خود را به یکدیگر ملحق کنند تا گروه بزرگتری تشکیل دهند.
برای مثال، شرکت Fiserv با خریداری شرکت Monitise و PCLender طیف وسیعی از خدمات را به مشتریان ارائه می‌کند و سایر بازیگران عرصه بانکداری مانند Misys و FIS نیز مزایای یکپارچه کردن عملیات بانکی را بررسی می‌کنند.
با ظهور فین‌تک‌ها و طرح‌های رگولاتوری مانند PSD2 نقش واسط‌های سنتی در پردازش پرداخت‌ها به تدریج ضعیف می‌شود. برخی از آن‌ها ممکن است روی حوزه‌های جدید در زنجیره پرداخت تمرکز کنند. برخی نیز با همکاری با یکدگیر سیستم‌های خود را برای ارتقاء زنجیره پرداخت باز کنند و در سال‌های آینده مرتبط بمانند.
 

تصویر 3- مزایای یکپارچه‌سازی برای ارائه‌کنندگان سرویس‌های پرداخت
نکات
•    آن دسته از ارائه‌کنندگان سرویس‌های پرداخت که قابلیت‌های پیشرفته دیجیتال دارند می‌توانند به هدفی برای شرکت‌های شتاب‌دهنده تبدیل شوند تا عملیات آن‌ها طوری در مقیاس بزرگتر اجرا شود که بیشترین سهم ممکن از بازار پرداخت را به خود اختصاص دهد.
•    هرچه رقابت در عرصه پردازش تراکنش‌های پرداخت شدیدتر می‌شود، بازیگران عرصه پرداخت بیشتر سعی دارند خدماتی ارائه کنند که ارزش افزوده متنوعی داشته باشد و در این مسیر محکم‌تر قدم برمی‌دارند و سیستم‌های مختلف را با هم یکپارچه‌ می‌کنند.
•    بیشتر ادغام‌هایی که صورت می‌گیرد به منظور دستیابی به تکنولوژی، هوشمندی یا مشتریان جدید بوده است اما نگرانی اصلی همواره این است که چطور می‌توان هزینه‌ها را به حداقل رساند و منابع را بهینه کرد.
•    انتظار می‌رود نوآوری‌های پرداخت همراه با استفاده از تکنولوژی‌های صوتی و تصویری باشد. احتمالا بسیاری از بازیگران صنعت پرداخت سعی می‌کنند مطمئن شوند که سیستم‌های آن‌ها هم‌چنان چابک است و می‌تواند خدمات جدیدی را بر مبنای آن تکنولوژی‌ها ارائه کند.

 
روند 4: APIهای باز ذی‌نفعان را قادر به تعامل و همکاری می‌کند.
رابط‌های برنامه‌نویسی توابع و رویه‌های مختلف را به یکدیگر ملحق می‌کنند و با استفاده از یک روش دو سویه داده‌های بانک و شرکت‌های شخص ثالث را در قالبی امن، مقیاس‌پذیر و شتاب‌یافته با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند.
رابط‌های برنامه‌نویسی برای جمع‌آوری اطلاعات از بانک‌های مختلف رکنی اساسی هستند و به توسعه سرویس‌های جدید و اختصاصی کمک می‌کنند.
انتظار می‌رود اصلی‌ترین مزایای محیط PSD2 از طریق راهکارهای مبتنی بر TPPs ارائه شود و ارزشی فزاینده برای مشتریان فراهم کند. همچنین این محیط، سرویس‌ها را برای بخش‌های تجاری نیز ساده می‌کند:
•    در طرح PSD2 بیان شده که بانک‌ها موظفند با اطلاع مشتریان، داده‌های آن‌ها را به گونه‌ای که حریم شخصی افراد حفظ شود به اشتراک بگذارند.
•    به این داده‌ها می‌توان از طریق TPP دسترسی داشت و از آن برای توسعه طرح‌ها جدید برای مشتریان حوزه‌های مختلف استفاده کرد.
•    محیطی که رابط برنامه‌نویسی فعال داشته باشد، درها را برای ذی‌نفعان باز می‌گذارد تا به عنوان AISP و PISP نقش ایفا کنند و این منجر به ارتقای همکاری بین مسئولین و بازیگران جدید عرصه پرداخت می‌شود.
 

تصویر 4– فرآیند آغاز پرداخت، قبل و بعد از طرح PSD2
نکات
•    انتظار می‌رود رابط‌های برنامه‌نویسی باز فرصت‌هایی برای ورود تامین‌کنندگان جدید سرویس‌های پرداخت به فضای پرداخت فراهم کند:
o    همکاری در این اکوسیستم با استفاده از PSD2 سرعت می‌یابد و انتظار می‌رود که صنعت پرداخت با ورود بازیگران جدید و افزایش رقابت کاملا متحول شود.
o    محیط PSD2 با رابط‌های برنامه‌نویسی باز علاوه بر وضع معماری استاندارد برای پرداخت‌های آنی به موج خدمات اکوسیستم پرداخت شکل می‌دهد.
•    با این حال، نگرانی‌هایی راجع به نبود هماهنگی کافی به دلیل عدم حضور یک زیرساخت متمرکز رابط برنامه‌نویسی (که شامل استانداردهای مشترک جهانی رابط‌های برنامه‌نویسی هم می‌شود) ممکن است منجر به ایجاد زیرساخت‌های مشترک بین جوامع بانکی شود.(مانند گروه برلین) و این چالشی است که همچنان باید پاسخ داده شود. یعنی آن اکوسیستم اشتراکی یا همکارانه‌ای که استانداردگذاری نشده باشد، اطلاعات حساس مشتریان را تهدید می‌کند. مخصوصا به دلیل باز شدن زیرساخت بانکداری این تهدید جدی می‌شود.    

روند5: کانال‌های پرداخت جایگزین مانند روش غیرتماسی و پوشیدنی‌ها پذیرش می‌شوند.
کانال‌های پرداخت جایگزین به دلیل مزیت‌هایی کانند سرعت، سهولت و کارایی برای امور روزمره بیشتر رایج می‌شوند. کشورهایی مانند انگلستان، کانادا، سنگاپور و استرالیا نرخ نفوذ بالایی از پرداخت‌های غیرتماسی را تجربه می‌کنند و اصلی‌ترین عامل این گسترش، سهولت در استفاده از تکنولوژی‌های غیرتماسی است. برای مثال، در انگلستان، تعداد تراکنش‌های غیرتماسی در سال 2016 به میزان 174.1 درصد رشد داشته و به 2.86 میلیارد رسید و انتظار می‌رود تا پایان سال 2018 حجم تراکنش‌های پرداخت‌ غیرتماسی به 95 میلیارد دلار برسد. 
هرچه نوآوری‌های موبایلی بیشتر گسترش پیدا می‌کند، فناوری پوشیدنی عمیقتر به زندگی روزمره وارد می‌شود. به طوری که انتظار می‌رود بیش از 240 میلیون واحد ابزار پوشیدنی تا سال 2021 صادر شود.
انتظار می‌رود پرداخت‌هایی که از طریق ابزارهای پوشیدنی انجام می‌شود افزایش پیدا کند. زیرا شرکت‌های ویزا و مسترکارد با ارائه‌کنندگان دستبندها و ابزارهای تناسب اندام همکاری می‌کنند و سرویس‌های پرداخت غیرتماسی را بر روی آن ابزارها ارائه می‌کنند. انتظار می‌رود تا سال 2020 این بازار 30 درصد از ابزارهای پوشیدنی را به خود اختصاص دهد.
 

تصویر 5- پایگاه مشتریان غیرتماسی اپل پی، سامسونگ پی و اندرویدپی از 2015 تا 2017 برحسب میلیون نفر
نکات
•    با گسترش پذیرش پرداخت‌های موبایلی و دیجیتالی انتظار می‌رود کیف پول‌های موبایلی ارائه‌کننده راهکارهای غیرتماسی، انتقال‌ وجه‌های نظیر-به-نظیر و پرداخت آنی رشد یکنواختی داشته باشند.
•    از آنجا که ارائه‌کنندگان ابزارهای پوشیدنی کنترل تناسب اندام، در حال یکپارچه‌سازی سرویس پرداخت در داخل ابزارها هستند، پیش‌بینی می‌شود راهکارهای پرداخت فناوری‌های پوشیدنی افزایش یابند.
•    هرچه گسترش پرداخت‌های غیرتماسی و موبایلی افزایش می‌یابد، تکنولوژی‌های نوار مغناطیسی سنتی و کارت‌های EMV بیشتر به چالش کشیده می‌شوند. 

    
روند 6: بانک‌ها و فین‌تک‌ها در جست‌وجوی تکنولوژی‌های توزیع‌شده هستند تا از آن برای پرداخت‌های بین‌مرزی استفاده کنند.
بانک‌ها و فین‌تک‌ها به دنبال تکنولوژی دفتر توزیع‌شده برای زیرساخت پرداخت‌ها برون‌مرزی هستند تا بتوانند ناکارآمدی‌های پرداخت‌های برون‌مرزی سنتی (که شامل بانک‌ مقصد هم می‌شود) را برطرف کنند تا بتوانند سرویس‌هایی سریع‌تر ارائه کنند:
•    فین‌تک‌هایی مانند ریپل، BTL و Wyre زیرساخت‌های پرداخت برون‌مرزی براساس تکنولوژی دفتر توزیع‌شده ساخته‌اند و بسیاری از مسئولین اصلی مانند سوئیفت نیز با این فین‌تک‌ها و شرکت‌ها همکاری می‌کنند تا این تکنولوژی را آزمایش کنند.
•    قبل از گسترش وسیع تکنولوژی دفتر توزیع(DTL) چالش‌هایی درباره مقایس‌پذیری و استانداردسازی نیز باید برطرف شود.
 

تصویر 6 – بررسی بلاکچین در پرداخت‌های برون‌مرزی
نکات
•    راهکارهای پرداخت برون‌مرزی مبتنی بر دفتر توزیع‌شده از طریق کاهش مخاطرات اعتبارات، مدیریت هزینه‌ها، ارتقای سیستم‌های همکاری مشترک و نظارتی و ارتقای تجربه کاربری پرداخت مشتریان برای بانک‌ها منفعت دارد.
•    این راهکارها خدماتی امن‌تر، ارزان‌تر و سریع‌تر را به مشتریان خرد و شرکتی ارائه می‌کنند زیرا واسطه‌ها حذف می‌شوند و از الگوریتم‌های قدرتمندی در این میان استفاده می‌شود.
•    شرکت‌های ارائه‌کننده سرویس‌های حرفه‌ای فرصت توسعه یک سیستم نقل و انتقالات برون‌مرزی مبتنی بر تکنولوژی دفتر توزیع‌شده دارند و این پلتفرم ممکن است با همکاری ذی‌نفعان دیگر اجرا شود.
•    دولت و سایر رگولاتوری‌ها باید با یکدیگر متحد شوند و استانداردهایی برای گسترش و استفاده بهینه از پرداخت‌های برون‌مرزی مبتنی بر تکنولوژی دفتر توزیع‌شده(بلاکچین) تهیه کنند.

روند 7: پردازش پرداخت‌های آنی احتمالا «هنجار جدیدی» برای خزانه‌داری‌ها در صنعت می‌شود
از آنجا که مشتریان شاهد راهکارهای آنی در سایر جنبه‌های زندگی خود هستند بانک‌ها نیز تقاضای فزاینده مشتریان خرد برای ارائه راهکارهای پرداخت‌های آنی را خواهند دید. مشتریان شرکتی هم راهکارهای سریع‌تری برای نقل و انتقالات طلب می‌کنند. آن‌ها مایل هستند که بتوانند نقدینگی روزانه خود در داخل و با خارج از شرکت را مدیریت و رهگیری کنند. بسیاری از بخش‌های نظارتی طرفدار پرداخت‌های فوری هستند تا به جریان نوسازی زیرساخت‌ها و رقابت در صنعت بپیوندند:
•    پلتفرم پرداخت جدید استرالیا اعلام کرده است که این پلتفرم به منظور نوسازی زیرساخت کشور و ارائه سرویس پرداخت آنی توسعه یافته است.
•    همچنین سرویس پرداخت کانادا اعلام کرد که این سازمان برنامه‌ای چندساله برای توسعه زیرساخت پرداخت با قابلیت‌های پردازش آنی در پیش گرفته است.
درحالی‌که زیرساخت پرداخت‌های آنی در مراحل متفاوتی از پیاده‌سازی در سراسر جهان (مثلا ایالات متحده و استرالیا) قرار دارد، شاهد کاربردهای مرتبطی در حوزه پرداخت‌های خرد هستیم. پرداخت‌های شرکتی برای همگام شدن با راهکارهای پرداخت آنی آهسته عمل می‌کند زیرا برای سیستم‌های قبلی سرمایه‌گذاری‌هایی انجام شده است. در نتیجه چالش‌هایی در مسیر ارتقای سیستم‌های پردازش دسته‌ای به پردازش آنی قرار دارد. با فراهم شدن پرداخت‌های آنی، خدمات ارائه شده گسترش می‌یابد و انتظار می‌رود با اجرای طرح PSD2 بخش‌های تجاری بتوانند PISP شوند و در نتیجه سرویس‌های پرداخت آنی را به مشتریان خرد و شرکتی ارائه کنند.
 

تصویر 7- مزایا وچالش‌های پرداخت‌های آنی برای ذی‌نفعان
نکات
•    با پیاده‌سازی گسترده‌تر پرداخت‌های آنی، فرصتی برای بانک‌ها به وجود می‌آید که سرویس‌های ارزش افزوده مانند ارائه فاکتور الکترونیکی را برمبنای زیرساخت پرداخت‌ آنی ارائه کنند.
•    پیاده‌سازی پرداخت آنی موجب ایجاد بستر همکاری معنادارتری بین فین‌تک‌ها و بانک‌ها می‌شود و این پدیده را می‌توان در هلند و انگلستان مشاهده کرد.
•    همانطور که انتظار می‌رود سیستم‌های پرداخت آنی گسترش پیدا کنند، نوع شرکتی چنین خدماتی نیز نیازمند توسعه و پیشرفتی متناسب با اکوسیستم جدید است و باید با چالش‌های ضدپولشویی، ضدتقلب و عدم هماهنگی کامل مقابله شود.

روند 8: با افزایش حملات سایبری جهانی، بخش‌های نظارتی بر قوانین یکسان‌سازی حریم شخصی داده‌ها بیشتر متمرکز می‌شوند
حملات سایبری می‌تواند منجر به سرقت داده‌های شخصی یا تجاری شود و یا این که حداقل به از دست رفتن اعتبار و شهرت موسسه مالی می‌انجامد. با توجه به تخمین‌های برآورد شده، هزینه حملات سایبری در اقتصاد جهانی یک درصد GDP بوده است.
رگولاتوری‌ها در سراسر جهان شروع به وضع استانداردها و قوانین نظارتی جدید برای امنیت سایبری کرده‌اند که می‌تواند با اعمال جریمه‌های سنگین، دستورالعمل‌ها، بازرسی‌های جدی و پرداخت بدهی مجرمان به ازای یک نقض امنیتی داده‌ها اجرا شود.
در سال 2016 صنعت بیمه سایبری 35 درصد رشد داشته است و به 1.35 میلیارد دلار رسیده است و این نشان می‌دهد که شرکت‌ها به دنبال محافظت از خودشان در برابر قوانین امنیت سایبری نیز هستند. انگلستان اعلام کرده است که پرداخت یک صورتحساب محافظت از داده‌ها کنترل بیشتری به مشتریان در برابر محافظت از اطلاعات آن‌ها می‌دهد. علاوه بر این، عدم وجود هماهنگی کامل در قوانین امنیت سایبری در کشورهای مختلف چالش‌هایی برای شرکت‌های چندملیتی و فعالیت آن‌ها در سراسر جهان ایجاد می‌کند.
 

تصویر 8- تعداد و توزیع حوادث نقض امنیت داده‌ها

نکات
•    بخش‌های نظارتی قوانین و استانداردهای جدیدی وضع می‌کنند تا از امنیت سایبری و رعایت حریم شخصی داده‌ها اطمینان حاصل کنند. در نتیجه احتمال بسیار زیادی وجود دارد که این قوانین در کشورهای مختلف با یکدیگر سازگار نباشند.
•    انتظار می‌رود شرکت‌های پرداخت سرمایه‌گذاری بر آخرین تکنولوژی‌ها را ادامه دهند تا از امنیت سیستم‌های خود در برابر تقلب و نقض امنیت داده‌ها اطمینان حاصل کنند.
•    هزینه‌های سازگاری تامین‌کنندگان سرویس‌های پرداخت می‌تواند به شدت افزایش یابد زیرا بازیگران جدید عرصه پرداخت راهکارهایی نوآورانه و مقرون به صرفه ارائه خواهند کرد.

روند 9: خودکارسازی فرآیندهای روباتیک و یادگیری ماشینی به تامین‌کنندگان سرویس‌های پرداخت در شناسایی تقلب‌ها کمک می‌کند.
بانک‌ها با افزایش جریان دیجیتالی‌شدن نسبت به حملات سایبری و تقلب‌ها آسیب‌پذیر شده‌اند. برآورد می‌شود در سال 2016 که تقلب‌های کارتی به تنهایی منجر به بیش از 24 میلیون دلار خسارت شده باشد. این در حالی است که حملات سایبری تا سال 2019 بیش از 2 هزار میلیارد دلار هزینه برای کسب‌وکارها به دنبال داشته باشد. بانک‌ها به کمک RPA و تکنولوژی یادگیری ماشینی می‌توانند به صورت پیوسته سیستم‌های پردازش خود را در برابر تهدیدهای احتمالی کنترل کنند و حملات قبلی را مورد بررسی دقیق قرار دهند. همچنین می‌توانند اپلیکیشن‌ها و فعالیت‌ها را تحت نظارت بگیرند و مرکز کنترل پرداخت‌ داشته باشند تا هر گونه موقعیت عجیب و رفتار متفاوت را به سرعت شناسایی کنند. شرکت‌های پرداخت به سمت یادگیری ماشینی و تحلیل انبوه داده‌های مشتریان می‌روند. همچنین می‌توان از یادگیری ماشینی برای نظارت بر پولشویی و انتقال وجه غیرقانونی نیز استفاده کرد.
 

تصویر 9خسارت سالانه تقلب‌های کارت‌ها

نکات
•    انتظار می‌رود که بازیگران صنعت پرداخت تمرکز بیشتری بر RPA داشته باشند تا امنیت و اعتماد را ارتقاء دهند و در عین حال هزینه‌ها را نیز کاهش دهند.
•    انتظار می‌رود شرکت‌های PSP از تحلیل رفتارها، یادگیری ماشین و ماتریس تهدید برای تحت نظارت قرار دادن پیوسته شبکه اکوسیستم استفاده کنند و با تهدیدها مبارزه کنند.
•    انتظار می‌رود سرمایه‌گذاری بر راهکارهای یادگیری ماشینی در مبارزه با تقلب افزایش یابد زیرا 68 درصد از موسسات مالی اعلام کرده‌اند که یادگیری ماشینی در اولویت‌ بالای سرمایه‌گذاری آن‌ها قرار دارد.

روند 10: شرکت‌های پرداخت به سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های تشخیص هویت پیشرفته ادامه می‌دهند تا با نقض امنیتی داده‌ها و تقلب‌ها مبارزه کنند.
جنبه کم‌ارزش گسترش تکنولوژی‌های پیشرفته(مانند رابط‌های برنامه‌نویسی باز) و همکاری‌های بیشتر در صنعت می‌تواند منجر به افزایش آسیب‌پذیری امنیت سایبری شود.
هکرها هم به تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند سیگنال‌های موج مغزی مجهز هستند و می‌توانند به داده‌های محرمانه مشتریان دسترسی داشته باشند. بنابراین راهکارهای معمول احراز هویت مانند رمز یکبارمصرف یا پسوردهای پیچیده دیگر کافی نیست. احراز هویت چندعاملی که شامل لایه‌های دفاعی مختلف می‌شود تهدیدهای سایبری را تا حدودی کاهش می‌دهد. انتظار می‌رود بازار سرویس‌های احراز هویت چند عاملی از 2021 به میزان 23 درصد رشد داشته باشد. این در حالی است که بازار احراز هویت جهانی در بانکداری و بخش مالی در سال 2016 به میزان 2.4 میلیارد دلار ارزش گذاری شده بود.
شرکت‌های پرداخت باید به طور پیوسته در احراز هویت پیشرفته سرمایه‌گذاری کنند و تکنولوژی‌هایی مانند بیومتریک‌ها، المان امن، موقعیت‌یاب جغرافیایی مبتنی بر کلیدهای رمزنگاری شده را فعال کنند تا بتوانند از هکرها و مجرمان سایبری جلوتر باشند.
انتظار می‌رود تحلیل رفتارهای کاربران در کنار بیومتریک‌ها بتواند مجموعه‌ای در حال رشد باشد زیرا بانک‌ها باید پیوسته بدون ایجاد خللی در تجربه کاربری، سیستم‌ها را تحت نظر داشته باشند. بسیاری از تکنولوژی‌های جدید احراز هویت مانند نمایش رمز روی عینک نیز توسط شرکت‌های پرداخت بررسی می‌شود. آن‌ها قصد دارند تجربه کاربری را بهبود دهند و قبل از معرفی هر تکنولوژی آزمایش‌های متعددی روی آن انجام می‌دهند.
 

تصویر 10تکنیک‌های احراز هویت پیشرفته

نکات
•    ذی‌نفعان با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا مجموعه‌ای از استانداردها مانند Fast Identity Online (FIDO) تهیه کنند تا احراز هویت سریع‌تر و قوی‌تر با استفاده بیومتریک‌ها و تکنیک‌های رمزنگاری را اجرا کنند.
•    انتظار می‌رود بسیاری از بازیگران جدید عرصه پرداخت و توسعه‌دهندگان شخص ثالث تکنیک‌های احراز هویت چند لایه‌ای و ساده‌ای طراحی می‌کنند که می‌تواند به سادگی با راهکارهای موبایلی بانک‌ها یکپارچه‌سازی شود.
•    در سال‌های آینده شاهد گسترش تکنیک‌های احراز هویت خواهیم بود و فین‌تک‌های مختلف در این زمینه همکاری‌های بیشتری با یکدیگر خواهند داشت.

منبع: ماهنامه بانکداری آینده شماره 32 خرداد 97