اتوبانک یک تجربه شکست خورده است

اتوبانک یا خودروپرداز (drive up ATM) نوعی از دستگاه های خودپرداز فانتزی به حساب می آید که کاربر برای انجام امور بانکی از طریق دستگاه خودپرداز، نیازی به پیاده شدن از خودرو یا وسیله نقلیه ندارد.

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، امروزه دستگاه های خودروپرداز اتوبانک را می توان در سراسر جهان یافت. نخستین بانک سواره (اتوبانک) در شهر شیکاگودر آغاز بکار کرد استفاده از این دستگاه ها در دهه های 80 و 90 میلادی در ایالات متحده به سرعت محبوب شد و در دهه اول قرن اخیر کاربرد آنها در تمام جهان گسترش یافت، به گونه ای که استفاده از دستگاه های یادشده در آفریقا، چین و غیره متداول شد. امروزه آمریکا، کانادا، عربستان سعودی، برزیل و کلمبیا از جمله محبوب ترین بازارهای نصب دستگاه های خودروپرداز محسوب می شوند.

در تعریف دستگاه‌های اتو بانک باید گفت که این دستگاه نمونه فانتزی خودپردازها به حساب می آید   که خدمات بانکی را برای معلولان، جانبازان و افراد کم توان که امکان پیاده شدن از اتومبیل و وسیله نقلیه برای استفاده از خدمات بانکی برای آنان دشوار است را آسان کرده است.  

اما به طور کلی با وجود این مزیت های مطرح شده در بالا و قابلیت هایی که این دستگاه میتواند داشته باشد, بایستی گفت بخاطر برخی از مسایل و مشکلات در استفاده از این دستگاه تاکنون استقبال چندانی از آن صورت نگرفته است.
هزینه های هنگفت از نظر اجاره فضا و نگهداری و امنیت فیزیکی بسیار اندک آن برخی از مهم ترین مشکلات این دستگاه محسوب می شوند.

در رابطه با جایگاه اتوبانک در ایران بایستی اذعان کرد که  در سالهای قبل با توجه به شعار "نوآوری در خدمت" و توسعه خدمات الکترونیک بانکی نمونه اولیه اتو بانک وارد ایران شد این درحالی است که میزان استفاده گسترده مشتریان بانکی در طیف های مختلف از  گوشی های هوشمند و smart phon به منظور استفاده از خدمات بانکی و فاصله گرفتن از دستگاه های خودپرداز بانکی، میتوان گفت عرضه و ارایه این دستگاه به نوعی یک تجربه شکست خورده در این حوزه بحساب می آید.

 

عدم مکان یابی صحیح در استقرار اتو بانک
یکی از دلایل استقبال اندک افراد از اتوبانک ها به خاطر آن است که خودپردازهای مذکور معمولا در نقاط دورافتاده  و بین جاده ای استفاده شده و میتوان گفت از لحاظ امنیتی امارهای مختلف نشان داده که  خطرات زیادی در پی استفاده از آن است. در حالی که به نظر می رسد نصب و استقرار آن در داخل مراکز شهری پرتردد بیشتر حایز اهمیت باشد.

 

بازار رقابتی سنگین در محصولات بانکی
علاوه بر این همانطور که پیش از این گفته شد, باید توجه داشت که امروزه ورود ابزارهای هوشمند همچون گوشی، ساعت و عینک های هوشمند در شبکه پرداخت معادلات ارایه کنندگان محصولات بانکی را برهم ریحته, به این خاطر که در بیشتر موارد این ابزار همانند یک کیف پول همراه عمل کرده و ضمن ارایه اکثر خدمات بانکی به کاربران خود, تا اندازه زیادی صنعت خودپرداز را در وضعیت حساسی قرار داده اند و به همین خاطر در این شرایط امکان عرضه محصولات بانکی و میزان استقبال از آنها با ریسک بیشتری از سوی مشتریان مواجه است و به نظر میرسد اتو بانک ها نیز از این امر مستثنی نباشند.

به طور کلی باید گفت,استفاده از ابزار هوشمند موجب شده تا افراد پول کمتری را با خود حمل و نقل کنند چراکه با وجود موبایل‌های خود هر لحظه می‌توانند عملیات مالی خود را در کمترین زمان ممکن انجام دهند.
پس بنابراین این احتمال که اتوبانک نیز به عنوان یک پروژه شکست‌خورده محسوب شود تا اندازه زیادی محتمل است,چرا که جدا از موضوع تهیه و نگهداری هزینه های هنگفتی نیز دارد و تجربه سال های اخیر نیز نشان داده که کمتر بانکی از ارایه آن برای مشتریان بانکی خود استفاده می‌کند.

 

نتیجه‌گیری
با توجه به مباحث مطرح شده میتوان عنوان کرد اتو بانک از نظر کاربران محصول چندان جذاب و نوآورانه‌ای نباشد و تنها می توان به چشم یک توسعه و یا قدم  کوچک در مسیر ارتقای  سیستم پرداخت تلقی شود و در این حوزه چیزی که مشهود است استفاده فراگیر از ابزارهای هوشمند مانند گوشی، ساعت و عینک های هوشمند است که به نوعی رقیب سنگینی برای اتوبانک ها بوده و کارایی آن را تا حد گسترده ای تنزیل داده اند.

لینک کوتاهلینک کپی شد!
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

  +  40  =  46