بانکداری و پرداخت ما هوشمند نیست
مدیر گروه بانکداری الکترونیک پژوهشکده پولی و بانکی:
مدیر گروه بانکداری الکترونیک پژوهشکده پولی و بانکی با بیان اینکه بانکداری هوشمند بر مبنای نظام اعتباری استوار است یکی از بزرگترین تفاوتهای ما با بانکداری بینالمللی، نظام Debit بودن ماست تلویحا به این نکته اشاره کرد که بانکداری هوشمند نداریم.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک دکتر نیما امیر شکاری مدیر گروه بانکداری الکترونیک پژوهشکده پولی و بانکی در میزگرد«بانکداری الکترونیکی؛ ضرورت تحقق شهر هوشمند» اظهار داشت: صنعت بانکداری دو بال دارد که یکی بال بانکی و دیگری بال پرداخت است. در صنعت پرداخت به واقع در لبه تکنولوژی هستیم؛ اما در صنعت بانکداری به دلایل مختلف نسبت به دنیا متفاوت عمل کرده ایم. یکی از بزرگترین تفاوتهای ما با بانکداری بینالمللی، نظام Debit بودن ماست که در دنیا نظام Credit را در پیشگرفتهاند.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک وی در ادامه سخنان خود افزود: در همهجای دنیا مردم کارتبانکی را بهعنوان کارت اعتباری میشناسند اما در ایران ما از آن بهعنوان کارت بدهی و یا همان کارت نقدی استفاده میکنیم. این تفاوت فقط در این اسم نیست بلکه در کل چرخه پرداخت و چرخه گردش مالی کشور تأثیر دارد.
بنابراین بانکداری هوشمندی که در شهر هوشمند موردنیاز است یک بانکداری بر مبنای نظام اعتباری است. نظام اعتباری با خودش بسیاری چیزها میآورد، مانند شهروند هوشمند، نظام اعتبارسنجی هوشمند و … . هر شهروندی هر کاری که انجام میدهد باید هوشمندانه باشد تا امتیاز اعتباریاش را بهبود دهد؛در غیز اینصورت روزی که میخواهد یک اتومبیل و یا یک مسکن تهیه کند مجبور است وامهای کلانتر با بهرههای کلانتر به خاطر خطاها و سو سابقههای گذشتهاش بدهد؛ بنابراین سعی میکند که شهروند بهتری باشد تا کمترین اثر منفی را در زندگی اعتباریاش داشته باشد. این یکی از بزرگترین تفاوتهای ما در حوزه بانکداری با مدل رایج در دنیاست.
از طرف دیگر IBM بانک هوشمند را با سه مؤلفه تعریف میکند و میگوید بانک هوشمند بانکی است که (Integrated) یکپارچه باشد، (Instrumented) مجهز باشد و (Smart) هوشمند باشد و هرکدام از اینها را تعریف میکند.
یکپارچه باشد یعنی، به همهجا وصل باشد و قوانین و مقررات آن باهم سازگار باشند. ما قوانین و مقرراتی داریم که باهم در تضاد هستند. سلیقههای شخصی زیادی داریم که در جاهای مختلف اعمال میشود و باعث میشود که سیکل بوروکراتیکی که در جاهای مختلف میبینیم به وجود آید.
هوشمند باشد از این نظر که بتواند بر مبنای دادهها، روندها را پیشبینی کند و نیاز مشتری را شناسایی کند و زودتر از اینکه مشتری به سراغش بیاید، آن را آماده کرده و به دستشان برساند. این تعریف بانک هوشمند از نگاه IBM است.از طرف دیگر موسسه معتبر گارتنر نظام بانکداری را در ده سال آینده به این صورت پیشبینی میکند که در دو سال آینده اپلیکیشنهای موبایل تأثیر و تحولات شگرفی بر روی نظام بانکداری میگذارند. در دو تا پنج سال آینده بانکها App Storeهایی با برند خودشان را طراحی میکنند. از طرف دیگر در همین مدت Public Web APIهای زیادی را بانکها تولید خواهند کرد؛ یعنی بهجای اینکه مشتری ناچار از مراجعه به شعبه باشد به third party developerها اجازه میدهد که از Public Web APIهای موجود روی Cloud استفاده کنند و با استفاده از آنها سرویس خاصی را خلق کنند و به مشتری برسانند. بحث Crowd Sourcing بسیار رونق خواهد گرفت که یکی از انواع بانکداریهای اجتماعی است که اخیراً متداول شده و در دو تا پنج سال آینده به بلوغ میرسد به گونه ای که با جمعکردن پول در شبکههای اجتماعی برای سرمایهگذاری برخی پروژهها اقدام می شود. Open Authentication رخ خواهد داد؛ یعنی اینکه با احراز هویتی که در شبکههای اجتماعی میتوانید داشته باشید، قادر خواهید بود وارد شبکه بانکی شوید و کارهای بانکیتان را انجام دهید. در پنج سال آینده Application-Platform as a Service به جریان خواهد افتاد. و Open Banking محقق خواهد شد که شامل استاندارد شدن ماژولهای بانکی است که میتوانند باهم ارتباط داشته باشد و درنهایت در ده سال آینده پیشبینیشده که Open Source Banking اتفاق میافتد و بانکها و سامانههای بانکی به این سمت پیش میروند.
میبینیم که گارتنر بهخوبی به روندهای آینده بانکداری در دنیا اشاره کرده است و برای شرایط پیش رو به شهروندهای هوشمندی نیاز داریم که بتوانند از فضای بانکداری هوشمند استفاده کنند.
بنابراین بانکداری هوشمندی که در شهر هوشمند موردنیاز است یک بانکداری بر مبنای نظام اعتباری است. نظام اعتباری با خودش خیلی چیزها میآورد، مانند شهروند هوشمند، نظام اعتبارسنجی هوشمند و … . هر شهروندی هر کاری که انجام میدهد باید هوشمندانه باشد تا امتیاز اعتباریاش را بهبود دهد.