تصفیه پساب نفتی پالایشگاه تهران با نانوجاذبهای زیستسازگار
با تلاش پژوهشگران دانشگاهی محقق شد
پژوهشگران کشورمان طی یک طرح پژوهشی به مطالعه و بررسی تصفیه پساب نفتی پالایشگاه تهران با استفاده از جاذبهای نانوساختار زیست سازگار پرداختند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه تهران به مطالعه سنتز نانوجاذبهای کربنی و سیلیسی زیست سازگار به منظور تصفیه پساب نفتی پالایشگاه تهران و بهینهسازی فرایند جذب در راکتور ناپیوسته پرداختند.
دکتر افسانه شهبازی، مجری طرح درباره این طرح گفت: در راستای توسعه فناوریهای نوین جذبی در تصفیه پسابهای سمی و خطرناک مانند ترکیبات آروماتیک چند حلقهای (PAH)، هدف اصلی این تحقیق حذف نفتالین، آسنفتالین، فنانترین از پساب پالایشگاه تهران با استفاده از جاذبهای نانوساختار زیستسازگار سیلیسی و کربنی بود.
این محقق در ادامه گفت: بیشترین ظرفیت جذب جاذب NH2-SBA-15 معادل 0.81، 1.34 و 1.99 میلیگرم بر گرم به ترتیب برای نفتالین، آسنفتالین، فنانترین بدست آمد. در حالیکه گرافن به دلیل ساختار شیمیایی و فیزیکی، ظرفیت جذبی بین 10 تا 30 برابر بیشتر از ظرفیت جذبی جاذب نانوساختار سیلیسی نشان داد، به طوریکه بیشترین ظرفیت جذب گرافن برای نفتالین، آسنفتالین، فنانترین به ترتیب 28.1، 28.4 و 20.9 میلیگرم برگرم بدست آمد.
وی تصریح کرد: نانوجاذبهای سنتز شده در این تحقیق از ظرفیت جذبی قابل توجهی برای جذب ترکیبات آروماتیک چند حلقهای برخوردار بوده و قابلیت بازیابی و استفاده مجدد از آنها، بکارگیری آنها را در سیستم تصفیه پساب از نظر اقتصادی توجیهپذیر میکند.
انتهای پیام