علت رسوایی اوبر چه بود؟

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک ،در ماه‌ های پیش از افشای رسوایی اوبر، این شرکت حمل‌ و نقل سواری متهم به دادن اجازه آزار و اذیت گسترده در محل کار، سوء استفاده از سوابق پزشکی و پنهان کردن موارد نقض اطلاعات شده بود. به نظر می رسید که برای مردم منطقی بود که اوبر نیز جاسوسی و سرقت می کند. یکی از همکاران سابق اوبر، افرادی را در این شرکت متهم به شنود تلفنی همکارانشان، هک کردن دولت های خارجی و سرقت اسرار تجاری کرد. این موضوع درست نبود، اما سایه این اتهامات همچنان بر سر آن ها سنگینی می کرد.

اوبر چگونه می تواند به عنوان شرکتی اخلاقی تر به صحنه بازگردد

اوبر در سال 2017 چند ماه سخت را پشت سر گذاشت. پس از کنار رفتن تراویس کالانیک، مدیر عامل این شرکت و بسیاری از معاونان ارشدش، پس از چندین ماه رسوایی ها و جنجال های بی وقفه، این شرکت خود را در موقعیت منحصربه‌فردی دید که مجبور شد دکمه تنظیم مجدد را فشار دهد. به طور طبیعی بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران توصیه ‌های مختلفی در مورد اینکه اوبر چگونه می ‌تواند تصویر خراب خود را بازسازی کند، ارائه داده اند و آن ها را بررسی کرده ‌اند.

اما ائتلاف جدیدی از اتحادیه ‌های کارگری، حامیان دسترسی و گروه ‌های حقوق مصرف ‌کننده با فهرست پیشنهادات خاص خود پدید آمدند. این گروه از اوبر خواست تا فراتر از دنیای منزوی کارمندان، اعضای هیئت ‌مدیره و سرمایه ‌گذاران خود، پا به دنیایی بسیار گسترده ‌تر که شامل صدها هزار راننده و میلیون ‌ها مشتری است نگاه کند.

این ائتلاف که شامل گروه هایی با نمایندگی بیش از یک میلیون عضو بود، نامه ای سرگشاده به اعضای هیئت مدیره و مدیران ارشد اوبر ارسال کرد. در این نامه، آن ها نامه “Moving Uber Forward” را ستایش کردند که در آن سرمایه گذاران ارشد شرکت خواستار استعفای کالانیک و پذیرش توصیه های حاصل از تحقیقات در مورد فرهنگ شرکتی توسط هیئت مدیره شدند. در نامه سرگشاده آمده است: «این گام‌ های خوبی هستند، اما سهامداران اوبر شامل گروه بسیار بزرگتری نسبت به سهام خصوصی، سرمایه‌ گذاران ریسک پذیر و سایر سرمایه‌ گذاران بزرگ هستند.»

نامه سرگشاده چنین ادامه می ‌یابد: «ایجاد تغییرات فقط در سطح رهبری شرکت، احتمال خطرناکی را به وجود می آورد که چالش ‌های اخلاقی پایدار اوبر دوباره ظاهر خواهند شد.»

امضاکنندگان نامه شامل تعدادی از گروه ‌هایی هستند که در طول سال ‌ها با اوبر اختلاف داشتند، مانند اتحادیه حمل ‌و نقل ترکیبی، Teamsters Local 117، اتحادیه کارگران تاکسی نیویورک و مرکز حقوق معلولان. همچنین دارای حامیان حقوقی کارگران مانند پروژه ملی قانون استخدام، چندین گروه مستقر در پیتسبورگ (بخش تحقیقات رانندگی خودمختار Uber در آنجا واقع شده است) و هری کمپبل از The Rideshare Guy.

آن‌ها از اوبر می ‌خواهند که چندین تغییر اساسی در نحوه انجام کسب و کار خود ایجاد کند. اوبر در آن زمان درگیر برخی از این تغییرات مانند به اشتراک ‌گذاری داده با جوامع محلی و چرخش از «روابط خصمانه به همکاری با دولت‌های محلی» شد. این شرکت استفاده از برنامه نرم ‌افزاری Greyball را متوقف کرد.

سایر توصیه ‌ها، مانند پرداخت دستمزد معیشتی به رانندگان و پرداخت مالیات بر حقوق و پرداخت غرامت به کارگران، تامین اجتماعی و بیمه بیکاری، برای اوبر با هزینه بسیار همراه شد. این شرکت رانندگان خود را به‌ عنوان پیمانکاران مستقل طبقه ‌بندی می‌ کند و استدلال می‌ کند که آن ها برای خودشان کار می ‌کنند و بنابراین از مزایای سنتی مانند اضافه‌ کاری و بیمه درمانی محروم هستند. با این حال قابل توجه است که طرفداران اوبر از این شرکت نمی خواستند که رانندگان خود را کاملا طبقه بندی کند، بلکه صرفا با برخی از استانداردهای اصلی کار مطابقت داشته باشد.

اوبر تلاشی را با عنوان «180 روز تغییر» با هدف بهبود دسترسی به رانندگان راه اندازی کرد. این تلاش شامل افزودن گزینه انعام به برنامه و کمک به رانندگان برای دریافت بیمه آسیب دیدگی بود. با این حال منتقدان خاطر نشان می‌ کنند که سیاست ‌های بیمه ‌ای که توسط اوبر تبلیغ می ‌شد، می ‌توانست هزاران دلار روی دست رانندگان خرج بگذارد.

آن‌ها همچنین از اوبر خواستند که به ساختار قیمت ‌گذاری شفاف ‌تری متعهد شود، به ‌ویژه با توجه به گزارش ‌ها مبنی بر اینکه به‌ طور معمول هزینه‌ های اضافی را از مسافران دریافت می‌ کرد. آن ها همچنین از اوبر خواستند که «خدمات ایمن و برابر برای همه، به ویژه جوامع رنگین پوست و افراد دارای معلولیت» ارائه دهد. طرفداران دسترسی به ویلچر از اوبر به دلیل عدم ارائه وسایل نقلیه در دسترس کافی شکایت کردند.

در نامه آمده است: «بهترین راه برای پیشبرد اوبر این است که این شرکت تعهدات واقعی، شفاف و قابل اجرا را به رانندگان، مسافران و جوامعی که در آن فعالیت می ‌کنند، بپذیرد. همکاری با این حوزه ‌ها این پتانسیل را دارد که شرکت را متحول کند و اوبر را در قبال ارائه استانداردهای بالاتر پاسخگو نگه دارد.»

این که آیا اوبر هر یک از این توصیه ‌ها را (که البته ناخواسته است) اتخاذ کرده است یا خیر، در حد حدس و گمان باقی ماند. در پاسخ به این نامه، سخنگوی این شرکت گفت: «ما بر ساخت شرکتی تمرکز کرده ‌ایم که بتوانیم به آن افتخار کنیم. این به معنای بهبود فرهنگ داخلی، ترمیم روابط خود با رانندگان و شهروندی بهتر برای جوامعی است که به آن ها خدمت می کنیم.»

اوبر دوست دارد این واقعیت را تبلیغ کند که به بازخوردهایی که از مسافران و رانندگان دریافت می کند، گوش می دهد و تغییراتی را ایجاد می کند. اما در مورد تغییرات عظیم شرکتی که بر مزیت آن نسبت به رقبای خود تاثیر می ‌گذارد، معمولا به یک گروه روی می ‌آورد: سرمایه‌ گذاران ثروتمندی که تامین مالی آن ها به حفظ موقعیت این شرکت به عنوان استارت ‌آپی ارزشمند در جهان کمک کرده است.

منبع:

https://www.theverge.com/2017/6/30/15904510/uber-open-letter-board-ethical-recommendations

مترجم: مسعود اسکندری