برنج های ایرانی در انبارها مانده است

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک جمیل علیزاده شایق ، دبیر انجمن برنج ایران در گفتگوی اختصاصی با شبکه خبر گفت: تولید برنج در سال 86 دو میلیون و 250 هزار تن بود که در سال 87 با خشکسالی و بروز مشکل در تولید برنج کاهش تولید خیلی بیشتر از آنی که تصور می کردیم بود.وی گفت: البته خوشبختانه در استان های شمالی کشور (مازندران و گیلان) خشکسالی چندانی برای تولید برنج نداشتیم، یعنی برنج برای تامین آب مشکل چندانی نداشت و درست زمانی که برنج به آب نیاز داشت بارندگی به همان مقدار بود، منتها اعلام پیش بینی خشکسالی باعث شد که چیزی حدود 10 تا 15 درصد از اراضی برنج کاری شمال زیر کشت نرود در حالی که شاید اگر زیر کشت می رفت دچار کم آبی نمی شد.علیزاده شایق افزود : در استان های دیگر مثل خوزستان، فارس و اصفهان و بقیه متاسفانه خشکسالی مقداری اثر گذاشت ولی بدلیل بارندگی های خوب و به موقع در شمال کشور کاهش تولید خیلی نبود و حدود دو میلیون و صد هزار تن امسال تولید برنج داشتیم که این از نظر ما رقم خوبی است.وی ادامه داد: اما این مقدار تولید جوابگوی نیاز داخلی نبود چون نیاز کشور چیزی حدود 2 میلیون و 550 تا 600 هزار تن است بنابراین امسال حدود 500 تا 600 هزار تن نیاز تولید یا در حقیقت کسری برنج داشتیم.دبیر انجمن برنج ایران گفت: هیئت دولت هم مصوبه ای در دو سه ماه پیش تصویب کرد که 600 هزارتن برنج وارد شود که به این ترتیب کسری تامین می شود.شایق افزود: نکته مثبت برای اینکه از آرامش در بازار برنج مطمئن شویم این است که خوشبختانه در سال های 85 و 86 دولت به قدر کافی برنج وارد کرده بود، شروع سال 87 هم که بحث خشکسالی، بالارفتن قیمت های جهانی و اعلام اینکه کشورهای ویتنام، هند، پاکستان و تایلند نمی توانند برنج صادر کنند مطرح شد که باعث شد دولت با حذف تعرفه واردات (در جهت تسهیل در واردات) باز هم در سه ماهه اول سال 87 برنج وارد کند آمار گمرک نیز نشان می دهد که در هفت ماهه اول سال مجموعاً حدود 600 هزار تن برنج وارد شده بنابراین برنج به قدر کافی در کشور وجود دارد.وی در خصوص واردات برنج گفت: واردات برنج به دلیل نگرانی دولت از کمبود برنج در کشور بود ولی این امر باعث شد که برنج های تولیدی در شمال کشور (به خصوص تولید امسال) در انبارها بماند، به دلیل اینکه این برنج ها کیفی است و قیمت آن نیز بالاست و مردم هم یک مقدار در بهار امسال از برنج های وارداتی (از ترس نبود احتمالی برنج در کشور) خریداری کردند و باعث شد که در شمال کشور رکود بسیار بدی به بازار برنج داخلی حاکم شود.دبیر انجمن برنج ایران افزود : برنج های وارداتی به دلیل اینکه قیمت های جهانی خیلی بالا نیست، (علی رغم این که در بهار امسال قیمت جهانی بالا رفت و الان هنوز این قدر بالا نیست)، متقاضی داخلی زیاد دارد چون بودجه افراد به خرید برنج داخلی نمی رسد.وی تاکید کرد قیمت برنج های وارداتی به ایران بین 300 تا 400 دلار در هر تن است یعنی تقریباً کیلویی 400 تومان، همین برنج (باحذف تعرفه) هزینه حمل و نقل و هزینه های حاشیه ای و جانبی اش نهایتاً قیمت تمام شده آن هزار تومان خواهد شد اما متاسفانه در فروشگاه ها شاهدیم که بیش از دو برابر و دو برابر و نیم این قیمت به فروش می رسد.شایق در خصوص قیمت برنج های داخلی گفت: ما باید در جهت پایین آوردن قیمت برنج های داخلی تلاش کنیم چون خریدار با بودجه ای که دارد باید برنج بخرد و مشخص است که بودجه اش به خرید برنج سه هزار تومانی نمی رسد و برنج دو هزار تومانی را می خرد، از این رو باید در کنار کارهایی که می کنیم هزینه تولید برنج داخلی را پایین بیاوریم که این برنج خوب و خوش کیفیت قیمتی باشد که همه بتوانند از آن استفاده کنند و در اختیارشان قرار بگیرد.وی تاکید کرد : کشاورز اکنون دیگر نقشی در زمینه نوسان قیمت برنج ندارد چون کشاورزان نهایتاً تا اواسط مهر برنج های تولید شده را به فروشنده ها واگذار کرده اند، البته بعضی از کشاورزها شاید توانسته باشند بخشی از برنج هایشان را نگه دارند که در فرصت مناسب تری بفروشند.*دبیر انجمن برنج ایران گفت: با توجه به اینکه متوسط واحد بهره برداری برنج کاری در ایران تقریباً یک هکتار است مشخص است که با تولید یک هکتار نمی شود هم برنج فروخت، هم ذخیره کرد و هم مصرف داخلی را تامین کرد.وی افزود: اکثریت کشاورزان برنج هایشان را فروخته اند در حال حاضر برنج در دست تجار و بازاری هاست یعنی این ضرری که ما می دهیم متوجه آنها خواهد شد ولی اگر بتوان هزینه تولید برنج را در کشور پایین آورد (در ایران بیشترین هزینه تولید هنوز هزینه کارگری است) آن وقت می توانیم وارد بحث رقابت قیمت برنج داخلی و وارداتی شویم.شایق در خصوص نگهداری برنج گفت: نکته مهم این است که خاصیت نگهداری برنج بسیار کم است این محصول خاصیت فساد پذیری اش بالاست و ما چون شکتوک و شالی وارد نمی کنیم و خود برنج را وارد می کنیم در هر شرایطی نمی توانیم از آن نگهداری کنیم، متاسفانه برنج را خیلی زود ما به طرف فساد می کشانیم.وی افزود: اگر انباری های برج بهداشتی نباشد واردات این محصول دچار مشکلاتی نظیر آفات انبار و خسارت های دیگر می شود.دبیر انجمن برنج ایران در خصوص مصرف سرانه کشور برنج هم گفت: اختلاف نظرهایی در این خصوص وجود دارد، یک گروه در ایران اعتقاد دارند که مصرف سرانه 36 کیلوست یعنی همان چیزی که دو سال پیش بود و اعتقاد دارند از سال 85 تا 87 مصرف سرانه بالا نرفته است، یکی از دلایلشان هم این است که جوان ها گرایش زیادی به برنج ندارند و به دنبال فست فود و غذاهایی این چنینی هستند یک عده هم به خاطر مسائل ورزشی؛ حفظ فیزیک بدن و غیره ترجیح می دهند غذایی مثل برنج را نخورند همچنین عده ای از خانواده ها بودجه اقتصادی شان اجازه نمی دهد که مثل سابق آن همه برنج مصرف کنند.وی گفت: گروه دوم که بیشتر آن بخشی هستند که موافق واردات برنج هستند اعتقاد دارند که مصرف سرانه از دو سال پیش حدود 20 درصد افزایش یافته و 44 کیلو شده است و با مصرف سرانه 44 کیلو، یک میلیون کسری داریم.شایق افزود: اگر این مصرف سرانه یک بار برای همیشه به وسیله یک موسسه تحقیقاتی حل شود بسیاری از مشکلات که در بحث واردات برنج (اعم از اضافه واردات و فسادپذیری) حل می شود.وی گفت: وزارت کشاورزی حداقل تا یک سال پیش جزو گروهی بود مثل انجمن برنج، وزارت بهداشت و اعتقاد داشت که مصرف سرانه 36 کیلو در سال است، وزارت بازرگانی در سال پیش اعتقاد داشت که 42 کیلو است اما الان اعتقاد دارد 44 کیلو، به نظر می رسد وزارت کشاورزی کوتاه آمده دلیلش هم این است که می گوید ما مسئول مصرف کننده نیستیم اگر سازمانی که مسئول مصرف کننده است می گوید 44 کیلو پس درست است.دبیر انجمن برنج ایران گفت: البته من این مطلب را قبول ندارم باید در خصوص این مسئله تحقیق کنیم، آمارها را بررسی کنیم و بیینیم که واقعاً مصرف سرانه چقدر است؟شایق افزود: امسال برای برنج ایرانی مشکلاتی پیش آمد که گفته شد اما قیمت این برنج حداقل در مراکز تولید در دو ماه گذشته ثابت مانده است در صورتی که در سال های گذشته همیشه به این صورت نبود.وی گفت: در سال های قبل در فروردین شاهد بالا رفتن قیمت برنج بودیم به دلیل عدم عرضه برنج و ادامه تقاضا، در مرداد با آمدن برنج جدید به بازار تا آخر مهر برنج به بازار می آمد (در شمال کشور مرداد و شهریور و در جنوب شهریور و مهر برداشت برنج است) و عرضه زیاد بود ولی تقاضا خیلی زیاد نبود نتیجاً قیمت برنج با یک شوکی پایین می آمد از آبان به بعد عرضه تدریجاً کم می شد و تقاضا تقریباً ثابت بود و قیمت با یک شیب ملایمی بالا می رفت یعنی از آبان تا اواخر اسفند افزایش قیمت برنج خیلی نبود ولی مجداً از فروردین همان چرخه قبل ادامه داشت.دبیر انجمن برنج ایران در ادامه افزود: ولی امسال برخلاف سال های قبل شاهدیم که از مهر تاکنون قیمت برنج در مراکز تولید هنوز ثابت مانده یعنی نه پایین رفته و نه بالا آمده در حالی که قاعدتاً باید در نیمه اول سال قیمت پایین و در نیمه دوم سال بالا می رفت اما الان ثابت مانده است.وی در پایان تاکید کرد: متاسفانه برنج هایی که از شمال کشور وارد تهران می شود همان برنجی نیست که از شمال آمده یعنی بعضی از سوداگرها هم ناخالصی وارد این برنج می کنند و هم قیمت را به شدت نسبت به مرکز تولید بالا می برند، که باید در این قضیه نظارت و کنترل بیشتری صورت گیرد تا برنج عرضه شده همان برنجی باشد که ادعا می شود.