دلایل تاخیر در پروژه ۱۲ساله آزادراه تهران-شمال

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک حمیدرضا پویا در گفت‌وگو با فارس ، گفت: قرارداد ساخت آزادراه به صورت مشارکتی در سال 75 بین بنیاد مستضعفان و جانبازان و وزارت راه و ترابری منعقد شد.مدیر بازرگانی شرکت آزادراه تهران – شمال اظهار کرد: بنیاد مستضعفان و جانبازان نیز در قالب قراردادی مشارکتی، شرکتی را تحت عنوان شرکت آزاد راه تهران – شمال تآسیس کرد.پویا خاطر نشان کرد: در ابتدا قرار بود بنیاد مستضعفان و جانبازان در قبال دریافت مبلغ 150 میلیارد ریال به اضافه مقداری از اراضی حاشیه آزادراه و نیز برخی اراضی منطقه شرق تهران و استفاده از عوارضی این آزادراه به مدت 15 سال، کلیه مسئولیت‌های ساخت را برعهده بگیرد و به عبارتی سرمایه گذار صرف باشد.مدیر بازرگانی شرکت آزادراه اظهار کرد: در قرارداد مشارکتی مقرر شد اراضی واگذاری به بنیاد، کاربری‌های مختلفی داشته باشد تا بنیاد با طراحی بهینه آن اراضی و کسب درآمد از آنها، سود حاصل را در پروژه آزادراه هزینه کند.وی با ابراز تاسف افزود: با مشکلاتی که در زمینه کاهش قیمت اراضی، راکد شدن زمین در آن مقطع و عدم آزاد سازی اراضی واگذاری دولت، به وجود آمد، این طرح منتفی و بعد از چند سال موجب ایجاد ضرر و زیان برای بنیاد مستضعفان و جانبازان شد.پویا اظهار کرد: با توجه به مشکلات ذکر شده، دولت قانون مشارکت را در سال 83 عوض کرد و قرار شد 50 درصد از سهم هزینه ساخت آزادراه را خود تامین کند و 50 درصد باقیمانده بر عهده بنیاد باشد.وی افزود: بنابراین چون بنیاد تا آن تاریخ 700 تا 800 میلیارد ریال هزینه کرده بود و حداکثر آورده دولت همان 150 میلیارد ریال قرارداد بود، مقرر شد دولت میزان آورده خود را به مقدار آورده بنیاد برساند.این مقام مسئول اظهار داشت: طی برآوردهای به عمل آمده مشخص شد که برای اتمام کار در بازه زمانی 5 ساله، حدود 10 هزار میلیارد ریال اعتبار لازم است از قرار سالی 2000 میلیارد ریال.پویا افزود: بنابراین مقرر شد هر ساله دولت 1000 میلیارد ریال و بنیاد نیز 1000 میلیارد ریال برای ساخت آزادراه هزینه کنند.این مقام مسئول افزود: در سال 84 لایحه بودجه 85 به مجلس رفت و دولت از سهم 1000 میلیارد ریالی خود، تنها مبلغ 170 میلیارد ریال در لایحه لحاظ کرد.وی اظهار کرد: مجلس نیز تنها 120 میلیارد ریال از 170 میلیارد ریال الحاقی در لایحه را تصویب کرد که در حدود یک دهم سهم تعیین شده دولت بود.پویا اظهار کرد: این عمل موجب شد راندمان کار به میزان 50 درصد کاهش یابد و پروژها که در مدت زمان 5 سال به اتمام می‌رسید، 10 سال به طول انجامد.وی افزود: در سال بعد دولت اعلام کرد در اعتبار سال 86 این کمبود را جبران می‌کند ولی در سال 85 که لایحه بودجه 86 به مجلس رفت باز دولت از سهم 1000 میلیارد ریالی سالانه خود، مبلغ 170 میلیارد ریال را در بودجه قید کرد و مجلس هم تنها 130 میلیارد ریال آن را تصویب کرد.پویا افزود: این بار دولت مقرر کرد در قبال این کمبودها، اوراق مشارکت منتشر کند.وی افزود: زمانی که این اوراق ارائه شد میزان سود بانک‌های خصوصی 17 درصد بود و چون سود اوراق دولت 15 درصد بود، استقبال چندانی از این طرح صورت نگرفت و تنها 30 صد از اوراق در حدود 300 الی 350 میلیارد ریال به فروش رفت.وی ادعا کرد: اصلی‌ترین عامل در عقب افتادن پروژه آزاد راه تهران – شمال، کمبود نقدینگی بود.* عدم تامین مصالح کافی از طرف دولت راندمان کار چینی‌ها را بسیار پایین آوردپویا درباره حضور چینی‌ها در پروژه آزاد راه تهران – شمال اظهار کرد: 30 کیلومتر از مسیر آزاد راه تهران – شمال در منطقه یک این مسیر، از دهکده المپیک در تهران تا شهرستانک، طی قراردادی به پیمانکار چینی سپرده شده است.وی اظهار کرد: در سال پیش چینی‌ها تجهیزات و دستگاه‌های خود را وارد منطقه کردند و برای شروع کار از شهریور‌ماه تا اسفند‌ماه میزان 17 هزار و 400 تن سیمان درخواست کردند.مدیر بازرگانی شرکت آزاد‌راه تهران شمال اظهار کرد: میانگین ماهیانه مصرف سیمان این پروژه در پیک کاری یعنی زمانی که تمام امکانات و تجهیزات آماده باشند و کار به صورت اصولی پیش رود، میزان 13 هزار تن در 30 کیلومتر است و در کل 3 سال در حدود 400 هزار تن سیمان لازم است.پویا خاطر نشان کرد: شرکت آزادراه از شهریور‌ماه مصرانه پیگیر دریافت سیمان از دولت بود و بعد از 6 ماه در اسفند‌ماه موفق شد تنها 100 تن سیمان از دولت دریافت کند.وی افزود: دولت مدعی بود که لازم است پیمانکار در اسفند‌ماه مبلغ 39 میلیون ریال به حساب واریز کند تا میزان 100 تن سیمان دیگر، احتمالا در اردیبهشت ماه به پیمانکار چینی اختصاص دهد.پویا خاطر نشان کرد: کمبود سیمان راندمان کار چینی‌ها را بسیار پایین آورد.پویا ادعا کرد: زمانی که تمام مسئولان اعلام می‌کردند سیمان در داخل کشور به اندازه کافی موجود نیست، شرکت چینی به علت ریزش تونل در دست ساخت، میزان 5000 تن سیمان آزاد به مبلغ هر تن یک میلیون و 600 هزار ریال از داخل کشور خریداری کرد.پویا اظهار داشت: در حال حاضر چندان به این مشکلات توجه نمی‌شود و همه پیمانکار چینی را مقصر می‌دانند.وی افزود: زمانی که چینی‌ها قرارداد را 5 سال پیش امضا کردند، قیمت سیمان هر تن 120 هزار ریال بود که در سال‌های بعد به مبلغ 390 هزار ریال افزایش قیمت یافت.پویا خاطر نشان کرد: دولت متاسفانه همان سیمان به نرخ هر تن 390 هزار ریال نیز در اختیار شرکت چینی قرار نداد و این شرکت مجبور شد سیمان هر تن یک میلیون و 600 هزار ریال بخرد.پویا اظهار داشت: شرکت آزادراه دستور العمل مستقیم از معاون وزیر راه و ترابری مبنی بر دریافت سیمان داشت ولی متولیان فروش سیمان اظهار می‌کردند که سیمان‌ها همه به شرکت مترو پیش‌فروش شده است.مدیر بازرگانی شرکت آزادراه تهران – شمال اظهار کرد: قرارداد با شرکت چینی در سال 2002 بسته شد ولی به علت پاره‌ای مشکلات نظیر صدور مجوز‌ها و عدم مهیا شدن شرایط، فاصله‌ای طولانی بین قرارداد و عملیات اجرایی ایجاد شد و در نهایت قرار‌داد در سال پیش فعال شد.وی تاکید کرد: هرگونه فعالیتی که در راستای ساخت آزادراه تهران – شمال انجام شده است، همه با تایید و هماهنگی وزارت راه و ترابری بوده است و در این پروژه فعالیت یکطرفه به هیچ عنوان صورت نگرفته است.پویا خاطرنشان کرد: صرفه جویی در مصرف سوخت، اشتغال زایی، صرفه جویی در وقت و کاهش هزینه سفر، از مزایای ساخت آزادراه تهران – شمال است.به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبری فارس توانا آزاد راه تهران – شمال از غرب تهران در تقاطع بزرگراه همت شروع و با عبور از ناحیه کن، سولقان، دوآب (شهرستانک) ، گچسر و مرزن آباد به کمربندی چالوس – تنکابن متصل می‌ شود.این گزارش حاکی است طول این آزاد راه در مجموع 121 کیلومتر و دارای دو خط عبور در هر باند و پیش بینی سه خط در فرازهای تند است.