شهروندانی که شب‌ها در صف سکه می‌خوابند!
صف ایستادن برای گرفتن اجناس کوپنی، پدیده بسیار روزمره ایرانیان در دهه 60 بود و چاره‌ای هم نبود، چرا که کشور در شرایط جنگی بود و دولت نیز باید مستقیم کنترل بازار را برای تضمین حداقل‌های لازم برای زندگی مردم فراهم می‌کرد.اما اکنون دهه 90 شمسی است و باز هم صف‌های طویل شبانه در جلوی بانک‌ها، چهره شهر تهران را تیره کرده است.
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک به نقل از «تابناک»، سی سال پس از آن دوران، مردم ایران و به ویژه تهران، شب‌های خود را در صف‌هایی طویل می‌گذرانند تا هنگام دمیده شدن سپیده دم، پنج سکه دولتی دریافت کنند و با فروش آن در بازار، از مابه‌التفاوت سکه‌ها کاسبی کنند. در این میان، برخی سود به دست آمده را هزینه زندگی و خانواده و عده‌ای دیگر به حساب‌های بانکی‌شان واریز می‌کنند.
اما در این میان، روزنامه‌ای هم تیتر می‌زند که: سی شب در مقابل بانک‌ها بخوابید تا یک پراید خریداری کنید!
هرچند خوابیدن مردم در صفوف شبانگاهی برای دریافت سکه، نشان از وجود معضل در نظام اقتصادی کشور دارد و مسئولین هم واکنشی معقول و منطقی به این پدیده نشان نداده‌اند، صرفنظر از پیامدهای اقتصادی این کار، در دو مقوله فرهنگی و اجتماعی، شب را به روز رساندن در صفوف شبانه سکه و گلاویز شدن شهروندان با هم برای زودتر خریدن سکه، حاکی از سقوط است؛ سقوطی که گریبان جامعه را گرفته است.
افرادی که تاکنون به این صف‌ها پیوسته‌اند، احتمالا طمع می‌کنند که دوباره با مدارک شناسایی دیگران، شب‌هایشان را در صف‌ها بگذرانند و کسانی هم که تا کنون عزت نفس خویش و خانواده‌شان را نگه داشته‌اند، احتمالا در روز‌های آینده تشویق خواهند شد، یک شب خود و خانواده‌شان را در بیرون از خانه و در جلوی یک بانک اسکان دهند.
آیا شأن مردمی که روحیاتشان آمیخته به غیرت و تعصب و فداکاری است، این است که پس از پایان کار روزانه، رختحواب خود را جمع کرده و در جلوی بانک‌ها بخوابند تا دست‌کم در این فرایند متضرر نشوند؟!
آیا عزت نفسی که شاخص ایران و ایرانی است، باید این گونه با سیاستگذاری‌ها نادرست، لکه‌دار شود و مردم شب‌های آرامی هم نداشته باشند؛ صرفا به این دلیل که اگر دیر بجنبند، فرصت‌ها را از دست داده‌اند؟!
سوداگران سکه و طلا، بار خود را خواهند بست؛ چرا کسی احساس نمی‌کند که این جامعه به عزت نفس هم نیاز دارد، برای موقعی که لازم است؟!