موازین فنی تعیین نرخ‌های بیمه

به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک طبق « معیارهای عمومی تعیین نرخ حق‌بیمه انواع رشته‌های بیمه » با عنوان « بند الف» شرکت‌های بیمه باید حق‌بیمه رشته‌هایی که اجازه تعیین نرخ دارند را با رعایت و توجه به موارد زیر تعیین کنند:

1- بیمه‌پذیر بودن ریسک‌.

2- شدت و تواتر ریسک.

3- توجه به تابع توزیع ریسک و میانگین و واریانس آن.

4- سوابق عملیات بیمه‌ای آن رشته.

5- اعمال تخفیف یا اضافه نرخ بر اساس سابقه بیمه‌گذار.

6- در بیمه‌های اشخاص: عوامل متعارف بازار بیمه از جمله جدول مرگ و میرو نرخ بهره فنی.

7- وضعیت ریسک از لحاظ رعایت استانداردهای پیشگیری و ایمنی.

8- رعایت حد توانگری شرکت.

9- توجه به عوامل تشدید خطر.

10- مدت بیمه.

11- خطرات اضافی و استثنائات

12- فرانشیز

13- هزینه‌های اداری و عملیاتی.

14- عدم تبعیض غیرموجه در تعیین نرخ.

15- امکان‌ واگذاری اتکایی بویژه در رشته‌هایی مانند کشتی و هواپیما که کلوزهای استاندارد دارند.

16- مقررات بین المللی در رشته هایی که جنبه بین‌المللی دارد و تابعی از کنوانسیون‌ها و موافقتنامه‌های بین المللی است.

17- ارائه بیمه‌نامه در قالب بیمه‌های مشترک نباید اصول حاکم بر محاسبه حق‌بیمه را نقض نماید.

18- توجه به اوضاع پیرامون بازار بیمه کشور.

بنا بر این گزارش، در بخش « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته هواپیما» آمده است:

بیمه هواپیما یکی از تخصصی‌ترین رشته‌های بیمه‌ای است که به دلیل تنوع پوشش‌ها از جمله بدنه، مسئولیت در قبال مسافران، مسئولیت تولیدکنندگان و… پیچیدگی خاصی در نرخ‌گذاری دارد و یکی از رشته‌هایی است که بدلیل جنبه بین‌المللی، تابع کنوانسیون‌ها و موافقتنامه‌های بین‌المللی است و از کلوزهای استاندارد مختلفی در هربخش از پوشش‌های آن استفاده می‌شود. شرکت‌های بیمه موظفند در تعیین نرخ حق‌بیمه این رشته علاوه بر عوامل مندرج در بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- نوع هواپیما.

2- ارزش هواپیما.

3- سال ساخت هواپیما.

4- تجهیزات ایمنی هواپیما.

5- خطرات اضافی و استثنائات.

6- تعداد هواپیماهای بیمه شده در ناوگان (یک هواپیما یا تعدادی از یک ناوگان).

7- حوزه استفاده (منطقه‌جغرافیائی).

8- سابقه خسارتی در پنج سال گذشته.

9- سوابق پروازی، تجربه و سن خلبان.

10- مدت پرواز سالانه.

11- نوع کاربرد هواپیما (آموزشی، مسافری، باری و …).

12- مبنا و میزان مسئولیت (کنوانسیون ورشو،‌ موافقتنامه مونترال، …).

13- کلوزهای مورد استفاده.

14- برنامه‌های تعمیراتی و رتبه موسساتی که تعمیرات را انجام داده‌اند.

15- علامت ثبتی و کشور سازندة هواپیما.

16- مدیریت خطوط هوائی.

17- وضعیت و نوع فرودگاه‌های مورد استفاده و تجهیزات ایمنی آنها.

به گزارش ایسنا، در « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته کشتی» نیز آمده است:

با توجه به تنوع کشتی‌ها از جمله باری و مسافری و محدوده تردد آنها، محاسبه نرخ در بیمه کشتی تابع عوامل مختلفی مانند ویژگی‌های فنی کشتی، نوع کاربری و مسئولیت‌های مختلف صاحبان و شرکت‌های کشتیرانی در قبال عوامل انسانی و محیط زیست است. این رشته نیز مانند بیمه هواپیما تابع کنوانسیون‌های مختلف بین‌المللی و کلوزهای مختلفی است که در این رشته مورد استفاده قرار می‌گیرد. شرکت‌های بیمه موظفند در تعیین نرخ حق‌بیمه این رشته علاوه بر عوامل مندرج در بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- نوع شناور (باری، مسافری و کشتی‌های ویژه عملیات خاص).

2- موسسه طبقه‌بندی و تایید کننده سلامت شناور.

3- ایمنی و قابلیت دریانوردی.

4- سن شناور.

5- محدوده تردد.

6- سابقه خسارتی.

7- تعداد شناورهای بیمه شده (یک کشتی یا تعدادی از یک ناوگان).

8- سابقه فعالیت حرفه‌ای مالک شناور.

9- مشخصات شرکت سازنده.

10- کشور سازنده و پرچم.

11- سوابق شغلی خدمه.

12- ارزش شناور.

13- فرانشیز.

14- نوع نیروی محرکه شناور و ماشین‌آلات.

15- امکانات تعمیر شناور.

16- کلوزهای مورد استفاده.

17- محموله (مواد فاسد شدنی، مواد نفتی، مسافر و …).

طبق « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته مهندسی» نیز عنوان شده:

در بیمه‌های مهندسی به دلیل تعدد پوشش و تنوع پروژه‌ها، احصای عوامل موثر در ارزیابی ریسک و تعیین حق‌بیمه به صورت جامع دشوار است زیرا بسته به نوع پروژه ممکن است عوامل مورد نظر آنقدر متنوع و متکثر باشند که نتوان همه آنها را فهرست کرد. بدلیل همین محدودیت، آنچه در این ضوابط اعلام شده است عوامل کلی و فراگیر بیمه‌های مهندسی است. بنابراین توجه به عوامل و پارامترهای ویژه هر نوع پروژه موضوع بیمه که در این ضوابط ذکر نشده نیز مورد تاکید است و شرکت‌های بیمه موظفند در تعیین نرخ حق‌بیمه این رشته علاوه بر توجه به عوامل مندرج در بند الف و خصوصیات پروژه به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- شناسائی ریسک‌های هر بخش از پروژه‌.

2- تعیین میزان تعهدات بیمه‌گر در هر بخش.

3- تفکیک پروژه به بخش‌های مختلف از جمله سازه‌های موقتی، عملیات ساختمانی، ماشین‌آلات، دورة نگهداری، آزمایش و راه‌اندازی و …

4- نحوه پرداخت حق بیمه.

5- سابقه فعالیت‌های پیمانکار.

6- امکانات ایمنی در بخش‌های مختلف پروژه‌ها.

7- مسئولیت در قبال اشخاص ثالث با در نظر گرفتن محیط پیرامون پروژه‌ها.

8- عوامل تشدید خطر در رابطه با وضعیت و محل اجرای پروژه‌ها و ماشین‌آلات.

9- استهلاک و عمر مفید ماشین‌آلات.

10- برآورد زیان‌های ناشی از خطای انسانی، نقص فنی و مخاطرات بیرونی.

11- خطرات اضافی و استثنائات.

12- توجه به خسارت‌های غیرمستقیم مانند عدم‌النفع.

13- تجربه خسارت‌های سال گذشته و ویژگی‌های هر ریسک.

14- دوره انتظار در پوشش عدم‌النفع.

15- دامنه خسارت‌های تحت پوشش بر اساس نوع پروژه‌ها.

16- بررسی کامل خطرات طبیعی و محیطی و وضعیت زمین‌شناختی محل.

17- مدت اجرای پروژه.

18- ویژگی‌های طرح و نوع مصالح ساختمانی.

19- درصد پیشرفت پروژه.

20- شرایط و تمهیدات مربوط به اطمینان از سلامت اجرای پروژه.

21- تجهیزات ایمنی و اطفای حریق و امکانات حفاظتی.

22- تجربه پرسنل.

23- سوابق اجرائی پیمانکار در انجام پروژه‌های مشابه.

24- شرایط مالی بیمه‌گذار و روش‌های تامین مالی پروژه.

25- تعداد و نوع شیفت‌های کاری.

26- میزان و نوع مسئولیت‌های مجری.

27- سازندگان و عرضه‌کنندگان تجهیزات و لوازم و مصالح.

28- سوابق و خسارات قبلی پیمانکار.

29- شرایط و کلوزهای پیوست بیمه‌نامه.

30- نوع و سطح تکنولوژی انجام کار.

در « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته باربری» تاکید شده است :

شرکت‌های بیمه موظفند در تعیین نرخ این رشته علاوه بر عوامل مندرج در بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- نوع و دامنه پوشش براساس کلوزهای A و B و C و TOTAL LOSS و پوشش‌های فراتر از هر کلوز.

2- نوع و خصوصیات محموله (شکنندگی، فساد پذیری و …).

3- طریق حمل (زمینی، هوائی و یا دریایی).

4- مسافت و مسیر حمل.

5- قلمرو جغرافیایی حمل.

6- امکانات ایمنی وسیله حمل.

7- مقررات بین‌المللی حاکم بر حمل.

8- عوامل غیر قابل پیش‌بینی از جمله تغییر مسیر حمل.

9- خطرات اضافی و استثنائات.

10- مبداء و مقصد حمل.

11- خسارت‌های ناشی از جنگ، اغتشاش و یا تحریم.

12- انتقال کالا از یک وسیله حمل به وسیله دیگر (Transshipment).

13- دفعات حمل (Partshipment).

14- دوره اعتبار بیمه نامه.

15- نحوه پرداخت حق بیمه.

16- درج شرط اخذ بارنامه حاوی ارزش‌دار در رابطه با بیمه‌نامه‌های داخلی.

17- مشخصات وسیله حمل.

« معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته آتش‌سوزی» نیز عنوان می‌کند:

شرکتهای بیمه موظفند در تعیین نرخ حق‌بیمه این رشته علاوه بر عوامل مندرج در بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- نوع قرارداد (عادی، تمام خطر، فرست لاس و …)

2- گزارش کارشناس ریسک.

3- نوع و امکانات ایمنی مورد بیمه.

4- نوع کالاهای مورد بیمه.

5- دامنه پوشش.

6- درصد و میزان فرانشیز در خطرات اضافی.

7- خطرات اضافی و استثنائات.

8- سوابق خسارتی در زمینه مورد بیمه، نوع فعالیت و گذشته بیمه گذار.

9- طبقه‌بندی ریسک‌های پروژه.

10- محاسبه MPL و EML.

11- خطرهای تحت پوشش.

12- مدت زمان اعتبار بیمه نامه.

13- پوشش مسئولیت در قبال اشخاص ثالث.

14- استهلاک سازه‌های مورد بیمه.

15- منطقة خطر (میزان ریسک زلزله).

16- پراکندگی ریسک.

طبق موازین فنی تعیین نرخ‌های بیمه « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق‌بیمه رشته بدنه اتومبیل» نیز این‌گونه اعلام شده که:

شرکت‌های بیمه موظفند در تعیین نرخ حق‌بیمه این رشته علاوه بر عوامل مندرج در بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- نوع خودرو (سواری، اتوکار، بارکش، موتورسیکلت یا سایر وسایل نقلیه).

2- ظرفیت خودرو بر اساس وزن و یا تعداد سرنشین.

3- حجم موتور.

4- تعداد سیلندر.

5- نوع پلاک (سازمانی، شخصی، عمومی و …)

6- سال ساخت.

7- امکانات ایمنی خودرو (ترمزABS و …).

8- محدودة مجاز تردد (درون شهری – برون‌شهری).

9- سوابق خسارتی بیمه گذار.

10- وزن وسیله نقلیه.

11- نوع کاربری (امدادی، خدماتی، راهسازی، کشاورزی و…).

12- خطرات اضافی و استثنائات.

13- میزان استهلاک.

14- دامنه پوشش‌های ارائه شده.

15- مشخصات بیمه گذار از جمله سن، تحصیلات، جنسیت، شغل و…

16- تعداد رانندگان خودرو و میزان استفاده آنها.

17- نحوه نگهداری از خودرو (داشتن پارکینگ و…).

« معیارهای اختصاصی تعیین نرخ در بیمه حوادث» نیز مطرح می‌کند:

شرکتهای بیمه موظفند در تعیین نرخ این رشته علاوه بر ضوابط بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند.

مشخصات بیمه گزار یا بیمه شده از جمله جنسیت، شغل، سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و…

1- وضعیت سلامتی بیمه شده.

2- نوع بیمه حادثه (گروهی، خانواده و انفرادی)

3- تعیین حد تعهد بیمه گر برای خطرات فوت، نقص عضو، از کارافتادگی وهزینه های پزشکی

4- تعیین خطرات اصلی تحت پوشش

5- تعیین مرجع حل اختلاف.

6- طبقه ریسک شغل و یا فعالیت بیمه شده و یا بیمه گزار

7- تعیین میزان تعهد بیمه‌گر در هر حادثه و در مدت اعتبار بیمه‌نامه.

8- میزان غرامت روزانه عمومی و غرامت بستری شدن در بیمارستان.

9- دوره اعتبار بیمه‌نامه.

10- حوزه جغرافیایی فعالیت بیمه‌شده.

11- نوع حادثه(حوادث ناشی از کار یا سایر حوادث)

12- تعریف دقیق و جامع حادثه

13- طبقه بندی عوامل خارجی مسبب حادثه

14- مشخص کردن مصادیق دفاع مشروع و نجات اشخاص و اموال در معرض خطر در بیمه‌نامه.

15- منطقه فعالیت و مکان ارائه پوشش

16- سوابق خسارتی بیمه‌گذار و یا بیمه شده

به گزارش ایسنا، در « معیارهای اختصاصی تعیین نرخ در بیمه مسئولیت حرفه‌ای پزشکان» نیز عنوان شده است:

شرکتهای بیمه موظفند در تعیین نرخ این رشته علاوه بر ضوابط بند الف، به عوامل زیر نیز توجه کنند:

1- مشخصات بیمه گزار یا بیمه شده ازجمله جنسیت، شغل، سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و…

2- طبقه بندی گروه‌های پزشکی و پیرا پزشکی براساس تخصص و ماهیت فعالیت.

3- مبنای احراز مسئولیت بیمه‌گذار.

4- تعیین دقیق حد تعهد بیمه‌گر( براساس دیه یا توافق بیمه‌گر و بیمه‌گذار).

5- تعیین مرجع حل اختلاف.

6- سوابق خسارتی بیمه‌گذار و یا بیمه شده

7- حوزة جغرافیایی فعالیت بیمه‌گذار و یا بیمه شده

8- نوع بیمه نامه (گروهی یا انفرادی).

9- هزینه‌های دفاع و دادرسی.

10- خسارت‌های تبعی(غیر مستقیم).

11- خطرات اصلی تحت پوشش

12- سابقه فعالیت بیمه‌گذار در رشته تخصصی.

13- تعیین حداکثر تعهد بیمه‌گر در هر حادثه و در طول مدت بیمه‌نامه.

14- تعیین مرجع ذیصلاح تشخیص وتایید میزان صدمات وارده به اشخاص ثالث

15- هزینه‌های پزشکی

16- دوره اعتبار بیمه‌نامه

17- تعداد تقریبی اعمال جراحی طی مدت اعتبار بیمه نامه.