پس و پیش آمارهای غیر واقعی

اما داستانی است که پذیرش آن به سال به سال  سختر می شود و در شرایطفعلی بسیار سخت است. در حالی که بانک مرکزی اعلام می کند بر نظارت الکترونیک تاکید خاص دارد و سامانه های مختلفی را بر این کار تجهیز و مامور کرده و بیش از 70 تا 80 درصد از تراکنش های الکترونیک از شتاب یا شاپرک می گذرد چگونه ممکن است آمارهای غیر واقعی بودنشان چند سال است اشکار شده از سوی نهاد ناظر به عنوان سند رسمی روی درگاه بانک مرکزی قرار گیرد.

اینکه اکنون در شرکت های پی اس پی چه میگذرد را نباید از آنها که باید از بانکهایی که تا دیروز این شرکت ها را به صورت مستقیم تحت مدیریت  داشتند سوال کرد.

البته دلایل روشن است که چرا آمارهای واقعی نیست. عزم جدی نداشته ایم که آمارهایمان را واقعی کنیم بلکه فقطخواسته ایم شبکه با تعداد پالای پوز و خوپرداز چه از نظر تعداد و چه تراکنشداشته باشیم. اما این ادیشه نه چندان پخته متعلق به گذشته بوده است اما امروز دیگر اعلام کرده ایم که نگاهمان را تغییر داده ایم. پس چرا هنوز در مقدمات با مشکل مواجه ایم.

اگر قرار باشد هر تراکنش به محض انجام در جایی غیر از بانک و منطبق با الگوی خاصی ذخیره و دسته بندی نشود با این حساب چگونه می توان صحبت از نظارت الکترونیک کرد. احتمالا گفته خواهد شد که ارقام جابجا شده یعنی مبلغ تراکنش ثبت می شوند. در چنین صورتی چگونه ممکن است که تعداد تراکنش ثبت نشود. اکنون سوال این است آیا آمار مربوط به مبالغ جابجا شده واقعی است یا تعداد تراکنش ها طبیعی است که حتی بانک مرکزی هم نمیدادند کدام یک از میزان مبلغ یا تعداد تراکنش هر یک تا چه میزان صحیح است.

در چنین صورتی چگونه می توان از داشبورد اطلاعات و مرکز داده صحبت کرد درحالی که هنوز قادر نیستیم  تعداد و مبلغ تراکنش ها را به درستی ثبت کنیم و آماری واقعی از تعدا د تجهیزات و عملکرد تراکنش ها را استخراج کنیم.

دنبال کار های بزرگ رفتن البته خوب و پسندیده است اما زمانی که در انجام مقدمات موفقیت کسب کرده باشیم.

به تعبیر دیگر نمی توانیم از امنیت صحبت کنیم در حالی که نمی دانیم چه چیز را و در چه زمانهایی می خواهیم نظارت و نگهبانی کنیم.

ارسال آمارهای غیر واقعی در واقع بخشی از کوه یخی است که از آب بیرون مانده و ضروری است بانک مرکزی تمام کوه یخ را چه درون آب و چه بیرون از آب بببیند.